Resultaat 61–72 van de 251 resultaten wordt getoond
J.L.M. Gribnau
Belastingbesparing krijgt veel aandacht in de media. Morele oordelen worden geveld. Maar wat is eigenlijk de relatie tussen belastingen en ethiek? Bepaalt de wet niet wat een fair share is, zodat er daarnaast geen ruimte voor ethiek is? Of is moreel handelen meer dan het toepassen van rechtsregels? Het antwoord op dergelijke vragen is niet zo eenvoudig.
Verdieping | Verdiepend artikelmaart 2014AA20140173
A.O. Lubbers
Hoge Raad 22 oktober 2010, nr. 08/02324, ECLI:NL:HR:2010:BL1943, LJN:BL1943
Annotaties en wetgeving | Annotatiejanuari 2011AA20110041
J.W. Zwemmer
Hoge Raad 21 februari 2001, nr. 35 639, ECLI:NL:HR:2001:AB0158, BNB 2001/161. Ook wel bekend als werknemersoptiearresten. In dit arrest en de noot staat het volgende centraal: Bij toekenning van opties aan werknemers komt de waarde van de opties ten tijde van de toekenning ten laste van de winst. Het waardeverloop van de optie beïnvloedt de winst verder niet. Ook het resultaat op de aandelen die worden ingekocht om aan de optieverplichting te kunnen voldoen, heeft geen invloed op de winst, aangezien deze aandelen dan als ingetrokken dienen te worden beschouwd.
Annotaties en wetgeving | Annotatieseptember 2001AA20010671
R. Weber
In het civiele recht zijn in ruime mate mogelijkheden tot toekenning van (im)materiële schadevergoedingen aan (ex)-werknemers aanwezig. Men realiseert zich hierbij vaak niet, dat de fiscus ten aanzien van dergelijke schadevergoedingen in veel gevallen heffingsbevoegdheden heeft, waardoor het netto bedrag aanzienlijk lager kan uitvallen. Dit artikel zal pogen deze problematiek enigermate te systematiseren.
Verdieping | Studentartikeljuli 1992AA19920393
Hoge Raad 16 oktober 1996, nr. 31 589, ECLI:NL:HR:1996:AA1719 In dit arrest en de daarbij behorende noot wordt ingegaan op de fiscale aspecten van aan werknemers toegekende optieregelingen. Volgens de Hoge Raad komen deze toegekende optieregelingen voor de werkelijke waarde in aanmerking voor aftrek van de winst van de onderneming.
Annotaties en wetgeving | Annotatieoktober 1997AA19970748
Hoge Raad 19 juni 1996, nr. 30 046, ECLI:NL:HR:1996:AA1818, BNB 1996/300 De waarde van het conversierecht vormt voor de obligatiehouder geen inkomsten uit vermogen. Voor de vennootschap ligt het conversierecht in de kapitaalsfeer.
Annotaties en wetgeving | Annotatiejuni 1997AA19970444
In dit artikel wordt in gegaan op fiscale aspectetn van oudedagsvoorzieningen voor ondernemers. Hierbij komt onder meer de fiscale oudedagsreserve aan de orde. Vervolgens wordt pensioenvoorziening van de DGA besproken.
Bijzonder nummer | Ouderenrechtoktober 1988AA19880724
Hoge Raad 16 maart 1994, nr. 27764, ECLI:NL:HR:1994:ZC5622, BNB 1994/191 met noot J. Hoogendoorn (Antilliaanse fiscale eenheidsdochter) De in artikel 1, lid 1 Belastingregeling voor het Koninkrijk neergelegde anti-discriminatiebepaling brengt met zich mee dat de in artikel 15 Wet Vpb 1969 aan de vorming van een fiscale eenheid gestelde voorwaarde dat de betrokken vennootschappen zijn opgericht naar Nederlands recht niet verhindert dat een feitelijk in Nederland gevestigde doch naar Antilliaans recht opgerichte NV als dochter deel uitmaakt van een fiscale eenheid.
Annotaties en wetgeving | Annotatiefebruari 1995AA19950143
G.T.K. Meussen
In deze tijden waarin de wereld in de greep is van het coronavirus en bedrijven veel steun van de overheid ontvangen, is fiscale ethiek opnieuw onderwerp van discussie. Deze bijdrage inventariseert de stand van zaken anno 2020. In de visie van de auteur kan fiscale ethiek niet los worden gezien van gedragingen van de overheid en van de wetgever.
Opiniedecember 2020AA20201159
R. Westra
In de dissertatie wordt verslag gedaan van onderzoek naar de strafrechtelijke aanpak van fiscale fraude. Daarbij stond de samenwerking tussen de Belastingdienst, de FIOD-ECD, Rechtspraak centraal. Met deze studie wordt beoogd het functioneren van het openbaar bestuur beter te begrijpen. Er is gekozen voor een multi-disciplinaire benadering, daar een sec juridische of economische benadering slechts een gefragmenteerd en eenzijdig inzicht in de werkelijkheid zou opleveren (assumptie).
Literatuur | Proefschriftbijdrageoktober 2006AA20060755
C. Hofman
In de fiscaliteit wordt gewerkt met een duaal handhavingssysteem: in geval van fiscale fraude kan bestuurs- óf strafrechtelijk worden opgetreden. Het una-via-systeem moet voorkomen dat bestraffende procedures cumuleren. Ons fiscale duale systeem leidt in de praktijk echter tot problemen, juist op het gebied van meervoudige aansprakelijkstelling voor eenzelfde feit. Zou een integraal handhavingssysteem niet beter werken?
Rode draad | Snijvlakken & Kruisbestuivingenmaart 2023AA20230214
S.C.J.J. Kortmann
Hoge Raad 12 mei 1989, nr. ECLI:NL:HR:1989:AC2498, RvdW 1989, 132 (Gerritse q.q. c.s./Ontvanger). Ook bekend als Sigmacon I. Arrest van de Hoge Raad waarin het bodembeslag van de Ontvanger centraal staat. Normaalgesproken kan een schuldenaar zich alleen verhalen op de eigendommen van de schuldenaar. Het bodemrecht van de fiscus maakt daar een uitzondering op. In deze zaak vond de Ontvanger dat de curator dat deze en de overige schuldenaren onrechtmatig handen gehandeld door doormiddel van een bepaalde constructie het bodemrecht te ontwijken. De Hoge Raad oordeelt dat dit geoorloofd was. In de noot wordt dieper op het bodemrecht en de afwikkeling van faillissement in gegaan.
Annotaties en wetgeving | Annotatiefebruari 1990AA19900104
Belastingbesparing krijgt veel aandacht in de media. Morele oordelen worden geveld. Maar wat is eigenlijk de relatie tussen belastingen en ethiek? Bepaalt de wet niet wat een fair share is, zodat er daarnaast geen ruimte voor ethiek is? Of is moreel handelen meer dan het toepassen van rechtsregels? Het antwoord op dergelijke vragen is niet zo eenvoudig. 
In deze tijden waarin de wereld in de greep is van het coronavirus en bedrijven veel steun van de overheid ontvangen, is fiscale ethiek opnieuw onderwerp van discussie. Deze bijdrage inventariseert de stand van zaken anno 2020. In de visie van de auteur kan fiscale ethiek niet los worden gezien van gedragingen van de overheid en van de wetgever. 
In de fiscaliteit wordt gewerkt met een duaal handhavingssysteem: in geval van fiscale fraude kan bestuurs- óf strafrechtelijk worden opgetreden. Het una-via-systeem moet voorkomen dat bestraffende procedures cumuleren. Ons fiscale duale systeem leidt in de praktijk echter tot problemen, juist op het gebied van meervoudige aansprakelijkstelling voor eenzelfde feit. Zou een integraal handhavingssysteem niet beter werken? 
