Deze maand
Belle Beems onderzoekt in het maartnummer 2023 van Ars Aequi de overlappende bevoegdheden van verschillende autoriteiten om de sterke economische machtspositie van ‘Big Tech’ te beteugelen en de mechanismen om deze overlap te stroomlijnen. Quintijn Mauer legt uit hoe het kan dat wanneer private contractspartijen overeenkomsten sluiten met Rooms-Katholieke ambtsdragers die geen volledige vertegenwoordigingsbevoegdheid hebben, dat kan leiden tot een doorkruising van het rechtszekerheidsbeginsel.
Verder gaat André Janssen in op de vraag of er nog een kans(/gevaar) bestaat op een Europees Burgerlijk Wetboek, en op de ontwikkeling en toekomst van het Europees privaatrecht. Anne Ruth Mackor beargumenteert dat de democratische rechtsstaat en de moderne wetenschap hun grondslag vinden in de idealen van de verlichting en dat deze idealen de laatste jaren ondermijnd worden op de sociale media. Daarnaast interviewden redacteuren Yong Yong Hu & Rowin Jansen hoogleraar Recht en Informatisering en voorzitter van de WRR Corien Prins. Zij spraken onder andere over digitalisering, technologie, juristerij en expertise.
In de Rode Draad ‘Snijvlakken & Kruisbestuivingen’ beantwoordt Claire Hofman de vraag of een integraal handhavingssysteem niet beter zou werken in geval van fiscale fraude dan het huidige duale systeem. Ivo Giesen schrijft op de Blauwe Pagina’s ‘Liever kwijt dan rijk’ over een nutteloze verborgen schat, artikel 150 Rv. Tot slot schrijft Jessie Pool over haar promotie-onderzoek naar de rol die financiële belangen van curatoren in de praktijk spelen bij de aanpak van onregelmatigheden. Dit en nog veel meer is te vinden in het maartnummer van Ars Aequi.
Nieuwsbrief
Schrijf je in:
Nutteloos, maar ook een verborgen schat, dat is artikel 150 Rv volgens Ivo Giesen, zo is te lezen in deze aflevering van de Blauwe Pagina’s ‘Liever kwijt dan rijk’. 
In deze amuse schrijft Hans Arts over dividendstripping, dat niet verboden is, maar vanwege de bedoeling om fiscaal voordeel te behalen wel in een kwade reuk staat. 
Het recht kent verschillende instrumenten om de sterke economische machtspositie van grote platformen te beteugelen. Traditioneel kunnen er verschillende rechtsgebieden worden toegepast, zoals het mededingings- en het datarecht. Door de verdienmodellen op datamarkten en recente regelgevende ontwikkelingen lijken de grenzen tussen genoemde rechtsgebieden in toenemende mate te vervagen. Dit kan leiden tot overlappende bevoegdheden van verschillende autoriteiten in de handhaving van Big Tech. Deze bijdrage gaat in op deze overlappende bevoegdheden en mechanismen om deze overlap te stroomlijnen. 
Artikel 2:2 BW waarborgt een soepele doorwerking van het canonieke recht in de Nederlandse rechtsorde. Leken kunnen de indruk hebben dat ambtsdragers van de Rooms-Katholieke Kerk, zoals de pastoor, volledige vertegenwoordigingsbevoegdheid hebben over de rechtspersonen waar ze leiding aan geven. Deze bevoegdheid is echter dikwijls door het canonieke recht ingeperkt. Dit kan leiden tot een doorkruising van het rechtszekerheidsbeginsel, wanneer private contractspartijen overeenkomsten sluiten met deze ambtsdragers die geen volledige vertegenwoordigingsbevoegdheid hebben. In dit artikel wordt dit probleem uitgelegd aan de hand van twee recente zaken en een rechtsvergelijking met een ‘concordaatsland’. 
Het is niet zo lang gelegen dat een Europees Burgerlijk Wetboek (BW) slechts een kwestie van tijd leek. Intussen lijkt de wind echter uit een andere hoek te waaien. Waarom is dit zo en bestaat er nog een kans (of voor de critici: gevaar) op een Europees BW? En als het idee van een Europese codificatie niet meer leeft, hoe ontwikkelt het Europees privaatrecht zich op dit moment dan los van eventuele codificatie-pogingen en welke ontwikkelingen zijn in de toekomst te verwachten? 
Het maatschappelijke vertrouwen in kennis, meer in het bijzonder in wetenschap, lijkt onder druk te staan. Het verlies van vertrouwen in de wetenschap kan ook het vertrouwen in de overheid ondermijnen. Bovendien vormt het een bedreiging van de democratische rechtsstaat. Waarom? Anne Ruth Mackor beargumenteert in dit artikel dat de democratische rechtsstaat en de moderne wetenschap hun grondslag vinden in de idealen van de verlichting en dat deze idealen de laatste jaren ondermijnd worden op de sociale media. 
In de fiscaliteit wordt gewerkt met een duaal handhavingssysteem: in geval van fiscale fraude kan bestuurs- óf strafrechtelijk worden opgetreden. Het una-via-systeem moet voorkomen dat bestraffende procedures cumuleren. Ons fiscale duale systeem leidt in de praktijk echter tot problemen, juist op het gebied van meervoudige aansprakelijkstelling voor eenzelfde feit. Zou een integraal handhavingssysteem niet beter werken? 
De digitale en de fysieke wereld raken in toenemende mate verweven. Die ontwikkeling biedt kansen, maar gaat ook gepaard met risico’s. Juristen zullen zich moeten verdiepen in deze materie, want één ding is zeker: digitalisering is here to stay. Redacteuren van Ars Aequi gaan daarom in gesprek over technologie, juristerij en expertise met Corien Prins, hoogleraar Recht en Informatisering en voorzitter van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. 
Ben je rechtenstudent en wil je kans maken op € 200? Beantwoord dan deze rechtsvraag van Danny Busch vóór 1 mei aanstaande.