Deze maand
Het is onduidelijk of rechters factoren als spijtbetuigingen en berouw meenemen in hun straftoemetingsbeslissing. Student Maartje Verdickt onderzocht dit en presenteert in het juninummer de uitkomst van haar verhelderende systematische rechtspraakanalyse. Kristien Hepping & Eva Huls betogen dat een duidelijke visie ontbreekt waar het gaat om de berechting van 16- en 17-jarigen volgens het volwassenenstrafrecht op grond van de ernst van het feit (art. 77b Sr).
Lucas Roorda illustreert in dit nummer hoe juridische benaderingen om mensenrechten en milieu te beschermen soms een averechtse werking hebben en hoe dat in de voorgestelde EU-richtlijn rond gepaste zorgvuldigheid (CSDDD) kan leiden tot een uitholling van mensenrechten. Intussen proberen politici via de motie-Stoffer public interest litigation te beteugelen, maar volgens Eddy Bauw zou de wetgever wat meer vertrouwen in de rechter moeten hebben en niet aan de rechtsstaat moeten morrelen. Mensenrechtenadvocaat Channa Samkalden vertelt in een interview met onze redacteuren onder andere dat zij zich ook zorgen maakt over deze houding van sommige Kamerleden. Wellicht dat deze Kamerleden zich met iets zinnigers kunnen bezighouden, zoals de sociaaleconomische ongelijkheid tussen Caribische en Europese Nederlanders. Gerhard Hoogers & Gohar Karapetian schrijven erover in het juninummer.
En dan zijn we nog niet klaar met de Tweede Kamer. De gedragscode voor de Tweede Kamer kent namelijk gek genoeg geen duidelijke regels met betrekking tot grensoverschrijdend gedrag. Hansko Broeksteeg & Daniëlle Dirksen onderzoeken of de Britten wellicht inspiratie kunnen bieden voor een Nederlandse regeling. Over naar de universiteiten, waar onderwijs in de ‘strijd’ met onderzoek vaak het onderspit delft. Hoog tijd voor verandering, zo vinden Bald de Vries & Leonie van Lent. In de aflevering van de Blauwe Pagina’s ‘Liever kwijt dan rijk’ betoogt Olivier Oost dat de regel uit artikel 2:7 BW geen doel dient (op één uitzondering na). En we sluiten feestelijk af, want juryleden Joost Nan (vz), Matthias Haentjens & Chantal Mak onthullen in dit nummer welke student het beste studentartikel geplaatst in Ars Aequi in 2022 heeft geschreven. De gelukkige wint de Ars Aequi-prijs 2022, bestaande uit o.a. een geldprijs van € 1.000!
Nieuwsbrief
Schrijf je in:
In deze aflevering van de Blauwe Pagina’s ‘Liever kwijt dan rijk’ betoogt Olivier Oost dat de regel uit artikel 2:7 BW beter kan worden afgeschaft (met één uitzondering). 
De vrijheid van meningsuiting heeft het soms moeilijk in verenigingsverband. Harm-Jan de Kluiver geeft er een beestachtig voorbeeld van in deze amuse. 
Rechters hebben de vrijheid om factoren zoals schuldbesef, berouw en spijtbetuigingen mee te nemen in hun straftoemetingsbeslissing. Het is onduidelijk of ze dit in de praktijk ook doen. Eerdere onderzoeken leidden tot tegenstrijdige bevindingen. Uit eigen verricht onderzoek (systematische rechtspraakanalyse) blijkt dat rechters in de meervoudige kamers deze factoren, samen met andere factoren, wel degelijk soms in aanmerking nemen bij de straftoemeting. 
Mensenrechten, milieu en klimaat lijken soms parallelle belangen, maar vragen verschillende juridische benaderingen om te beschermen tegen de negatieve gevolgen van internationale bedrijfsactiviteiten. Dit stuk illustreert hoe deze benaderingen en daarmee de onderliggende belangen op gespannen voet kunnen komen te staan, en hoe dat in de voorgestelde EU-richtlijn rond gepaste zorgvuldigheid (CSDDD) kan leiden tot een uitholling van mensenrechten. 
Sinds 10 oktober 2010 zijn de Caribische eilanden Bonaire, Sint Eustatius en Saba onderdeel van het land Nederland als openbaar lichaam in de zin van hoofdstuk 7 van de Grondwet. Aangezien de eilanden behoren tot Nederland en de ingezetenen zijn te kwalificeren als Nederlandse staatsburgers, doet zich de vraag voor in hoeverre politieke en sociaaleconomische gelijkheid bestaat tussen Caribisch en Europees Nederland. Dat politieke gelijkheid inmiddels is bewerkstelligd, maar sociaaleconomische gelijkheid (nog lang) niet, blijkt uit deze bijdrage. 
Grensoverschrijdend gedrag door parlementariërs haalt steeds vaker de publiciteit. Opvallend genoeg kent de gedragscode voor de Tweede Kamer hierover geen duidelijke regels. Recente gebeurtenissen, zoals het (vermeende) wangedrag van oud-Kamervoorzitter Arib en Volt-Kamerlid Gündogan in combinatie met het recentelijk verschenen rapport Kracht zonder tegenkracht, roepen de vraag op welke – preventieve en correctieve – regels omtrent wangedrag door parlementariërs wenselijk zijn. Hierbij onderzoeken wij in hoeverre de uitgebreide Britse regelgeving en procedure hiervoor wellicht inspiratie kunnen bieden voor een Nederlandse regeling. 
Een motie van de Tweede Kamer over het representativiteitsvereiste bij ideële vorderingen bij collectieve acties heeft voor veel ophef gezorgd. In deze bijdrage staat de vraag centraal of de in de motie gevraagde strengere toetsing aan het vereiste de juiste remedie is voor de zorgen van Kamerleden over het gebruik van collectieve acties door belangenorganisatie en of daarvoor alternatieven bestaan. 
In deze bijdrage vragen wij aandacht en waardering voor het rechtswetenschappelijk onderwijs door meer te investeren in docenten, waarbij de nadruk ligt op onderwijs, innovatie van onderwijs, en onderzoek naar onderwijs: ‘principal educators’. Zo’n omslag is belangrijk vanwege ontwikkelingen die zich in de afgelopen decennia hebben voltrokken. 
Mensenrechten zijn aan de orde van de dag. Er zijn vele manieren om een bijdrage te leveren aan dit maatschappelijk debat. Een daarvan is het inzetten van een juridische procedure om de naleving van mensenrechten door de Staat en/of ondernemingen ter discussie te stellen. Redacteuren van Ars Aequi gaan daarom in gesprek met Channa Samkalden, mensenrechtenadvocaat te Amsterdam, over strategisch procederen, mensenrechten en de maatschappelijke tendens.