Resultaat 13–24 van de 110 resultaten wordt getoond
J.M. van Dunné
Hoge Raad 14 april 1989, nr. 13475, ECLI:NL:HR:1989:AC3549 (Benckiser/Staat) Bespreking van het Benckiser-arrest in het licht van de rode draad 'Milieurecht'. In dit kader staat de aansprakelijkheid voor milieuschade centraal waarbij met name de relativiteitsleer speelt.
Annotaties en wetgeving | Annotatie | Overig | Rode draad | Milieurechtjuli 1990AA19900469
R. van den Bosch
Bij het op stapel zetten en uitvoeren van sterfhuisconstructies spelen de banken een essentiële en onmisbare rol. Niet zelden krijgt deze nadrukkelijke betrokkenheid een dubieus stempel opgedrukt, al is het alleen maar vanwege het feit dat de banken zich dikwijls reeds aan alle kanten hebben ingedekt, op het moment dat 'de reorganisatieplannen' aan de openbaarheid worden prijsgegeven. Het is de vraag of het hierdoor veroorzaakte gevoel van onvrede zich laat vertalen in een juridische aanvechtbaarheid. In het nu volgende betoog zal de positie van (door de constructie benadeelde) schuldeisers van de in het sterfhuis achterblijvende werkmaatschappijen centraal staan, waarbij in het bijzonder aandacht besteed zal worden aan de vraag in hoeverre de handelwijze van de bank jegens hen als paulianeus of (anderszins) onrechtmatig kan worden aangemerkt.
Overig | Rode draad | Financiële markten en instellingendecember 1988AA19880828
E.M.M.A. Driessen
Burgerparticipatie is booming business. Toch lopen initiatiefnemers tegen de nodige (juridische) obstakels aan. Initiatiefnemers stellen dat het aansprakelijkheidsrecht hen belemmert, terwijl juristen het tegenovergestelde beweren. In dit artikel wordt onderzocht hoe in de praktijk wordt omgegaan met burgerinitiatieven en aansprakelijkheid en wordt nagegaan in hoeverre beide beweringen overeenkomen met de praktijk.
Verdieping | Verdiepend artikelnovember 2020AA20201023
J.M. Auping
In geval van schade veroorzaakt door een onrechtmatige daad, dient voor het civielrechtelijke recht op vergoeding daarvan onder andere voldaan te zijn aan het vereiste dat er causaal verband is tussen de onrechtmatige daad en de geleden schade. In het NBW wordt voor het aantonen van causaal verband de bewijslast omgedraaid als sprake is van schade die het gevolg kan zijn van twee of meer gebeurtenissen en waarvan vaststaat dat deze door ten minste één van die gebeurtenissen is ontstaan, terwijl niet vaststaat door welke. Een omkering van de bewijslast kan echter ook bepleit worden als sprake is van een gebeurtenis die een verhoogde kans op schade voor een groep personen tot gevolg heeft, doch waarbij niet vaststaat wie uit die groep door die gebeurtenis schade heeft geleden. Dergelijke bewijsnood manifesteert zich vooral wanneer schade wordt veroorzaakt door toxische middelen, de zogeheten toxische schadeveroorzaking.Het specifieke karakter van deze schadesoort vestigt de aandacht op de problemen die kunnen ontstaan bij het aantonen van het causale verband. Deze hebben te maken met de onbepaalbaarheid van enerzijds de daders en ander¬zijds de gelaedeerden.Aan de hand van twee casus uit het Ameri¬kaanse recht wordt in dit artikel de problematiek voor het Nederlandse recht behandeld. De casus van Sindell v. Abbott Laboratories toont de bewijsproblemen wanneer de daders moei¬lijk te bepalen zijn.
Verdieping | Studentartikeldecember 1990AA19900929
E. von Bóné
In dit artikel wordt ingegaan op de uitspraak van de feitenrechter in de bekende zaak van de 'Zutphense Juffrouw'. In dit artikel wordt de uitspraak van de kantonrechter uit Zutphen die de zaak in eerste aanleg behandelde integraal weergegeven. Met dit arrest is een belangrijke invulling gegeven aan het onrechtmatige daadsbegrip.
Verdieping | Studentartikelseptember 2009AA20090546
A.L.H. Ernes, A.H. Lamers
In deze bijdrage zal aandacht worden besteed aan de vraag wie kan worden gezien als partij bij een overeenkomst, en aansluitend hierop: wie zijn derden? Sluiten de begrippen ‘partij’ en ‘derde’ elkaar uit, of bestaan er overlappingen? Daarnaast zal worden gekeken naar de problematiek van de samenhangende overeenkomsten, waarbij de vraag kan worden gesteld of degene die partij is bij de ene overeenkomst, ook contractuele rechten kan ontlenen aan de overeenkomsten die met deze eerste overeenkomst samenhang vertonen. Tot slot zal worden onderzocht op welke wijze contractencomplexen, waarvan de samenhang zo sterk is dat kan worden gesproken van een contractengroep, kunnen worden afgebakend in die zin dat kan worden vastgesteld welke contractanten in dat complex, ondanks het feit dat ze geen directe bilaterale contractuele band met elkaar hebben, elkaar toch kunnen aanspreken op grond van contractuele rechten.
Verdiepingjanuari 2012AA20120026
R. Zwitser
Perspectief | Perspectiefartikelmaart 2015AA20150238
A.I.M. van Mierlo
Hoge Raad 30 november 2001, nr. C00/041HR, ECLI:NL:HR:2001:AD3953, RvdW 2001, 196 (De Jong/Carnifour) Derdenbeslag. Verklaring van derde-beslagene op de voet van artikel 476a Rv. Staat het de derde beslagene vrij zijn verklaring, zo die onjuist is, te herroepen of te wijzigen? Onrechtmatige daad; rechtsverwerking. Geen analoge toepassing artikel 3:35 en 3:36 BW.
Annotaties en wetgeving | Annotatieapril 2002AA20020276
C.J.H. Jansen
Het ontstaan van de onrechtmatige daadsproblematiek wordt doorlopen, te beginnen met de lex Aquilia uit de Romeinse tijd tot het huidige artikel 6:162 BW.
Overig | Rode draad | Digestenfebruari 2006AA20060091
E.H. Hondius
Column waarin wordt ingegaan op de vrijheid van dieren aan de hand van een casus uit Italië waarin het aan hond vrijstond, en dus ook diens baas om dit te gedogen, dat deze uren bleef blaffen. In Nederland geldt geen vrijheid voor dieren om zicht te ontplooien.
Opinie | Columnoktober 2009AA20090633
C.E. du Perron
Het uitgangspunt van dit artikel is dat rechtseconomische analyse kan bijdragen aan een beter begrip van het recht. Doch de beperkingen van de rechtseconomische methode moeten goed in het oog worden gehouden. Dit geldt des te meer, nu rechtseconomen er soms van uitgaan dat met hun instrumenten en begrippen het recht geheel kan worden verklaard. In de normatieve rechtseconomische benadering moet het recht daarbij aan de uitkomsten van de analyse worden aangepast. In dit artikel wordt de rechtseconomische methode geschetst aan de hand van de driedeling van de bronnen van verbintenissen in overeenkomst (paragraaf 2), onrechtmatige daad (paragraaf 3) en rechtmatige daad (paragraaf 4). De nadruk ligt daarbij op het contractenrecht. In de aan dit rechtsgebied gewijde paragraaf 2 wordt na een algemene inleiding ingegaan op het beginsel van de partijautonomie en op het recht op wanprestatie. Vervolgens wordt in paragraaf 5 aandacht besteed aan de inzichten die rechtseconomische analyse kan bieden bij het vraagstuk van de derdenwerking van overeenkomsten. Paragraaf 6 bevat een slotbeschouwing.
Bijzonder nummer | Rechtseconomieoktober 1990AA19900770
S.C.J.J. Kortmann
Hoge Raad 9 februari 1990, nr. 14130, ECLI:NL:HR:1990:AC0747 (Staat/Van Amersfoort) In deze noot wordt ingegaan op een uitspraak van de Hoge Raad waarbij er in het geding was wat de reikwijdte van art. 21 Interimwet Bodemsanering was, welke wet het kostenverhaal bij bodemsanering op de vervuiler regelt. Daarbij komt de verhouding met het aansprakelijkheidsrecht aan de orde. In de noot wordt de totstandkomingsgeschiedenis van art. 21 Interimwet Bodemsanering besproken en komt de reikwijdte ervan aan de orde. Daarbij wordt tevens ingegaan op de verhouding met de civielrechtelijke onrechtmatige daadsactie.
Annotaties en wetgeving | Annotatie | Overig | Rode draad | Milieurechtnovember 1990AA19900871
Burgerparticipatie is booming business. Toch lopen initiatiefnemers tegen de nodige (juridische) obstakels aan. Initiatiefnemers stellen dat het aansprakelijkheidsrecht hen belemmert, terwijl juristen het tegenovergestelde beweren. In dit artikel wordt onderzocht hoe in de praktijk wordt omgegaan met burgerinitiatieven en aansprakelijkheid en wordt nagegaan in hoeverre beide beweringen overeenkomen met de praktijk. 
In dit artikel wordt ingegaan op de uitspraak van de feitenrechter in de bekende zaak van de 'Zutphense Juffrouw'. In dit artikel wordt de uitspraak van de kantonrechter uit Zutphen die de zaak in eerste aanleg behandelde integraal weergegeven. Met dit arrest is een belangrijke invulling gegeven aan het onrechtmatige daadsbegrip. 
In deze bijdrage zal aandacht worden besteed aan de vraag wie kan worden gezien als partij bij een overeenkomst, en aansluitend hierop: wie zijn derden? Sluiten de begrippen ‘partij’ en ‘derde’ elkaar uit, of bestaan er overlappingen? Daarnaast zal worden gekeken naar de problematiek van de samenhangende overeenkomsten, waarbij de vraag kan worden gesteld of degene die partij is bij de ene overeenkomst, ook contractuele rechten kan ontlenen aan de overeenkomsten die met deze eerste overeenkomst samenhang vertonen. Tot slot zal worden onderzocht op welke wijze contractencomplexen, waarvan de samenhang zo sterk is dat kan worden gesproken van een contractengroep, kunnen worden afgebakend in die zin dat kan worden vastgesteld welke contractanten in dat complex, ondanks het feit dat ze geen directe bilaterale contractuele band met elkaar hebben, elkaar toch kunnen aanspreken op grond van contractuele rechten. 
