Resultaat 13–24 van de 223 resultaten wordt getoond
A.P. van der Mei
In respons op de uitbraak van het coronavirus heeft de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, de EU-lidstaten opgeroepen een ‘sterkere Europese gezondheidsunie’ te bouwen. Daartoe zouden de EU-lidstaten eventueel meer bevoegdheden op de terreinen van het volksgezondheids- en gezondheidszorgbeleid aan de EU moeten overdragen. Deze bijdrage beziet of dit inderdaad wenselijk is.
Bijzonder nummer | Crisis!juli 2021AA20210776
I. Jansen
‘Het verheugt mij u te kunnen meedelen dat de Wet houdende regels inzake handelingen met geslachtscellen en embryo’s,de Embryowet (Stb. 2002, 338) op 1 september 2002 in werking is getreden. Met deze wet ontstaat duidelijkheid op een terrein waaraan, gezien de ethische vragen en dilemma’s, al jarenbehoefte is.’
Annotaties en wetgeving | Wetgevingdecember 2002AA20020921
M.A.J.M. Buijsen
Deze bijdrage gaat in op de evaluatie van de Wet toetsing levensbeindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding (Wtl). De onderzoekers stellen vast dat de wet over het algemeen behoorlijk functioneert en slaagt in het bereiken van de doelen gesteld door de wetgever. Wel zijn hierbij door onderzoekers wijzigingsvoorstellen gedaan, die tot op heden echter weinig aandacht hebben gekregen. In deze bijdrage worden de aanbevelingen besproken die tot verdere decriminalisering zouden leiden. Hierbij worden kritische aantekeningen gezet bij het zelfstandig zonder achterliggende strafrechtelijke sanctie functioneren van de Wtl.
Verdieping | Verdiepend artikelseptember 2007AA20070669
F.C.B. van Wijmen
Eind mei 1990 is bij de Tweede Kamer een ontwerp van Wet geneeskundige behandelingsovereenkomst ingediend, waarin het beginsel, dat voor medische behandeling op deugdelijke informatie gebaseerde toestemming vereist is, een centrale plaats inneemt. Zeer veel mensen zijn niet in staat tot het geven van een dergelijk 'informed consent'. Voor plaatsvervangend beslissen en andere vertegenwoordigingssituaties in het kader van de individuele gezondheidszorg bevat het ontwerp ook een regeling. Voor meerderjarige onbekwamen is die, mede in relatie tot andere huidige en toekomstige wetgeving, voor verbetering vatbaar.
Overig | Rode draad | De positie van onbekwamen in het rechtapril 1991AA19910307
J. Legemaate
Rode draad | Recht en seksualiteitnovember 2016AA20160887
Op 1 januari 2015 treedt de Jeugdwet in werking. Deze wet zal het stelsel van jeugdzorg ingrijpend wijzigen. Daarmee komt de regie in handen van de gemeente. Deze krijgt de verantwoordelijkheid om integraal jeugdbeleid te voeren en maatwerk te bieden, afgestemd op de lokale situatie en uitgaand van de individuele behoeften en het eigen probleemoplossend vermogen van de jeugdige, zijn ouders en zijn sociale omgeving. Bij de nieuwe wet zijn echter serieuze kanttekeningen te plaatsen. Daarbij springt in het oog dat de meeste met mensenrechten samenhangen.
Verdieping | Verdiepend artikeljuni 2014AA20140443
A.H.W.M. van Beuningen
Op 14 maart is de Jeugdwet gepubliceerd in het Staatsblad. Deze treedt op 1 januari 2015 in werking. De wet heeft tot doel het jeugdstelsel te vereenvoudigen en effectiever te maken en voorziet in de bestuurlijke en financiële decentralisatie naar de gemeenten van alle ondersteuning, hulp en zorg bij opgroeien en opvoeden. In deze bijdrage wordt de Jeugdwet nader toegelicht.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingseptember 2014AA20140653
D.J. Jansen, E.Ph.R. Sutorius
In dit artikel, behorende bij de rode draad 'De positie van onbekwamen in het recht' wordt ingegaan op de juridische kwalificatie en positie van het levenstestament. Dit document dat in twee delen valt te onderscheiden - enerzijds een verzoek aan de arts om euthanasie en anderzijds een verzoek om de geneeskundige behandeling te stoppen - staat in dit artikel centraal. Onder andere komt de non-reanimatieverklaring aan de orde. Verder worden de functie, elementen en de rechtskracht van het levenstestament besproken. Daarnaast wordt er ingegaan op het medisch oordeel van de arts ten opzichte van het zelfbeschikkingsrecht van de arts.
Overig | Rode draad | De positie van onbekwamen in het rechtnovember 1991AA19910990
C. Kelk
Hoge Raad 28 april 1989, nr. 2238, ECLI:NL:HR:1989:AD0762 (mrs. Bronkhorst, Van den Blink, Beekhuis, Mout en Govaerts) (gegeven na conclusie van A-G Fokkens tot verwerping van het beroep). De beslissing van een medicus om niet over te gaan tot de operatie van het mongoloïde kind (geboren met het syndroom van Down), dat leed aan een duodenum atresie (afsluiting van de maag en de twaalfvingerige darm) alsmede tot het beëindigen van de medische behandeling, welke het kind genoot, waarna het kind is overleden, kan naar het oordeel van het Hof en van de Hoge Raad de toets van de redelijkheid doorstaan. Hierbij waren een aantal omstandigheden van belang. Deze worden in onderstaande bijdrage nader toegelicht. Ook wordt ingegaan op de gecompliceerde materie van de omissiedelicten, de bijzondere zorgplichten, de wijze van marginale toetsing in de bezwaarschriftprocedure alsmede de rol van de arts. In de noot wordt tevens kritiek geuit op de bezwaarschriftprocedure, waarin een omstreden en zeer gecompliceerde kwestie werd beslecht. Hiermee wordt volgens de auteur zowel de aard van de bezwaarschriftprocedure als het belang van de zaak zelf geweld aangedaan: voor een vóórprocedure was het onderzoek te verstrekkend, voor een onderzoek ten gronde was het té oppervlakkig.
Annotaties en wetgeving | Annotatieoktober 1989AA19890862
A.J. Wierenga
Ons infectieziektebestrijdingsrecht bleek na de uitbraak van het coronavirus al snel volstrekt ontoereikend voor de noodzakelijk geachte maatregelen. De juridische queeste naar aanvullende bevoegdheden resulteerde uiteindelijk in een speciale coronawet. In langdurige afwachting van die wet werd intensief gebruikgemaakt van het gemeentelijke noodrecht om het gat te dichten. Zelfs het staatsnoodrecht werd ingezet ter infectieziektebestrijding. Dit uitzonderlijke gebruik van het noodrecht staat centraal in dit artikel.
Bijzonder nummer | Crisis!juli 2021AA20210660
In dit artikel wordt wegens het tien jarig bestaan van de stichting die de patiëntenvertrouwenspersoon leveren aan psychiatrische ziekenhuizen ingegaan op de achtergronden en geschiedenis hierbij. Ook wordt er ingegaan op de toekomstige ontwikkelingen.
Overig | Rode draad | De positie van onbekwamen in het rechtmei 1991AA19910387
H. Nys
De problemen die iemand moet trotseren die welbewust de landgrens oversteekt om daar medische hulp te verkrijgen zijn niet gering. Vaak zal hij zich moeten uitdrukken in een taal die de zijne niet is. De verplaatsing, het verblijf en de geneeskundige hulp kunnen veel tijd en geld kosten. Bij die praktische moeilijkheden komt de confrontatie met vreemd recht: in beginsel is het recht van het land waar de dienstverlener is gevestigd van toepassing.3 Wie zich desondanks toch over de grens waagt, heeft daar vaak dwingende redenen voor. Zeer recent keurden het Europees Parlement en de Raad van Ministers een richtlijn goed die het vrij verkeer van patiënten beoogt te vergemakkelijken. Daarover schrijft Herman Nys in deze bijdrage.
Bijzonder nummer | Gezondheidsrechtjuli 2011AA20110558
In respons op de uitbraak van het coronavirus heeft de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, de EU-lidstaten opgeroepen een ‘sterkere Europese gezondheidsunie’ te bouwen. Daartoe zouden de EU-lidstaten eventueel meer bevoegdheden op de terreinen van het volksgezondheids- en gezondheidszorgbeleid aan de EU moeten overdragen. Deze bijdrage beziet of dit inderdaad wenselijk is. 
Op 1 januari 2015 treedt de Jeugdwet in werking. Deze wet zal het stelsel van jeugdzorg ingrijpend wijzigen. Daarmee komt de regie in handen van de gemeente. Deze krijgt de verantwoordelijkheid om integraal jeugdbeleid te voeren en maatwerk te bieden, afgestemd op de lokale situatie en uitgaand van de individuele behoeften en het eigen probleemoplossend vermogen van de jeugdige, zijn ouders en zijn sociale omgeving. Bij de nieuwe wet zijn echter serieuze kanttekeningen te plaatsen. Daarbij springt in het oog dat de meeste met mensenrechten samenhangen. 
Ons infectieziektebestrijdingsrecht bleek na de uitbraak van het coronavirus al snel volstrekt ontoereikend voor de noodzakelijk geachte maatregelen. De juridische queeste naar aanvullende bevoegdheden resulteerde uiteindelijk in een speciale coronawet. In langdurige afwachting van die wet werd intensief gebruikgemaakt van het gemeentelijke noodrecht om het gat te dichten. Zelfs het staatsnoodrecht werd ingezet ter infectieziektebestrijding. Dit uitzonderlijke gebruik van het noodrecht staat centraal in dit artikel. 
