Resultaat 25–36 van de 223 resultaten wordt getoond
W. Zwiers
Dit artikel behandeld het delicate punt van de strafbaarheid van een hulpverlener wanneer deze wil stoppen met een behandeling van een patiënt.
Opinie | Opiniërend artikelmei 2002AA20020332
T. Barkhuysen
In het verenigde Duitsland gelden nu twee verschillende abortusregelingen: de liberale DDR-regeling, die van toepassing blijft in de deelstaten die voor de vereniging de DDR vormden, en een veel minder liberale regeling in de 'Westduitse' deelstaten. Op grond van het Einigungsvertrag moet de Duitse wetgever aan deze situatie voor het einde van 1992 een einde maken en één abortusregeling voor het verenigde Duitsland ontwerpen. In dit artikel wordt eerst het grondwettelijk kader geschetst waarbinnen een dergelijke regeling moet passen. Daarna worden de (juridische) mogelijkheden onderzocht om de DDR-regeling als regeling voor heel Duitsland in te voeren en daarmee een van de laatste restanten van het DDR-recht in het verenigde Duitsland te behouden.
Verdieping | Studentartikeljanuari 1992AA19920014
J.P. de Haan
Veel voor- én tegenstanders van de nieuwe euthanasiewet denken dat euthanasie voorheen slechts gedoogd werd, maar dat het nu gelegaliseerd is. In werkelijkheid verandert deze wet echter, inhoudelijk gezien, zowel feitelijk als juridisch weinig aan de reeds bestaande situatie. Een belangrijk doel van de wet is dat artsen euthanasie in een groter aantal gevallen melden, opdat de maatschappelijke controle op de euthanasiepraktijk vergroot wordt. Het is echter zeer twijfelachtig of de enkele symbolische betekenis van deze wet tot een grotere meldingsbereidheid zal leiden.
Opinie | Opiniërend artikelnovember 2001AA20010882
J. Legemaate
In het medisch tuchtrecht zouden te veel klachten belanden die daar eigenlijk niet thuishoren. Recente aanpassingen van dat tuchtrecht beperken de toegankelijkheid daarvan. De vraag is hoe deze aanpassingen moeten worden gewaardeerd: gaat het om terechte beperkingen van de toegankelijkheid van het tuchtrecht of juist niet? De analyse laat een gemengd beeld zien.
Rode draad | Toegang tot het rechtapril 2019AA20190317
G. Mintjes
In dit artikel wordt de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen besproken. De wet is na 21 jaar eindelijk tot stand gekomen en heeft in die tussentijd behoorlijk wat wijzigingen ondergaan ten opzichte van het oorspronkelijk ontwerp. In het artikel wordt met name ingegaan op: regeling van de interne rechtspositie van de onvrijwillig opgenomen patiënt, de schadevergoedingsacties, de regeling betreffende het verlof en ontslag, de regeling van de positie van de patiënten in zwakzinnigeninrichtingen en verpleegtehuizen en de rechterlijke machtiging op eigen verzoek.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingfebruari 1993AA19930114
P.J. van der Flier
Dit artikel bespreekt in hoofdlijnen de nieuwe dingen van de Wet bijzondere opneming in psychiatrische ziekenhuizen.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingjuli 2006AA20060530
M.A.J.M. Buijsen
Verdieping | Verdiepend artikelfebruari 2015AA20150112
P.W.C. Akkermans, M. Lit
Hoge Raad 23 december 1988, nr. 7468, ECLI:NL:HR:1988:AD0566, NJ 1989, nr. 550 (mrs. De Groot, Verburgh, Boekman; a-g Meijers) Door op grond van dit één en ander te oordelen dat betrokkene ten gevolge van haar geestesstoornis een zodanig ernstig en reëel gevaar voor zichzelf oplevert dat 'de noodzakelijkheid, althans wenselijkheid' van opname in een krankzinnigengesticht voldoende is aangetoond, heeft de Pres. niet blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting. Dit oordeel is niet onbegrijpelijk en het is naar de eis der wet met redenen omkleed. Opmerking verdient nog dat, anders dan onderdeel I blijkbaar veronderstelt, de beschikking van de Pres. niet 'op voorhand als een sanctionering' van iedere dwangmedicatie kan worden beschouwd, in dier voege dat gedwongen toevoeging van medicijnen aan betrokkene nu zonder meer geoorloofd zou zijn. In de noot wordt dieper ingegaan op de vrijwillige en onvrijwillige opneming in een psychiatrisch ziekenhuis en de wettelijke grondslag daarvan. Daarnaast komt het wetsvoorstel bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen (Wet BOPZ) aan bod.
Annotaties en wetgeving | Annotatieoktober 1989AA19890855
J.H. Gerards
Hard cases; wat te doen wanneer er een Siamese tweeling wordt geboren, waarvan duidelijk is dat als ze worden gescheiden één kind zal sterven, maar als ze dat niet worden gescheiden beiden zullen sterven, en de ouders tegen de scheiding zijn.
Opinie | Amusemei 2007AA20070409
De wet op de orgaandonatie heeft niet het gewenste effect, het aantal donoren blijft achter bij het aantal patienten dat vraagt om een orgaan. Daarom gaan er nu geluiden op om en systeem van geen bezwaar in te voeren, waarbij iedereen donor is tenzij hij/zij aangeeft geen donor te willen zijn.
Verdieping | Verdiepend artikeljanuari 2004AA20040022
Nederland kent een groot tekort aan donorganen. In de ogen van velen is de sterfte onder patiënten op de lange wachtlijsten voor orgaantransplantaties vermijdbaar, daar de tekorten vaak ook toegeschreven worden aan het beslissysteem van de Wet op de orgaandonatie (WOD). Met enige regelmaat wordt daarom een lans gebroken voor de invoering van een geen-bezwaarsysteem (na overlijden zijn mensen orgaandonor, tenzij zij daartegen bezwaar kenbaar hebben gemaakt), omdat men gelooft dat daarmee meer donororganen beschikbaar komen. Steevast is een fel maatschappelijk debat het gevolg. Tot op heden is er onvoldoende politieke steun voor een systeemwijziging. Men houdt vast aan het systeem van expliciete toestemming (na overlijden zijn mensen geen orgaandonor, tenzij zij van toestemming blijk hebben gegeven). Ondertussen wordt de WOD stilletjes beetje bij beetje verspijkerd.
Verdieping | Verdiepend artikelfebruari 2014AA20140093
L. Postma, J. Verhagen
De zogenaamde ‘homogenezingstherapie’, ook wel conversietherapie, is een fenomeen dat de gemoederen bezighoudt. Van verschillende kanten uit de samenleving wordt voor een juridische aanpak voor het voorkomen en tegengaan van conversietherapie gepleit. Maar is een wettelijk verbod aangewezen? En is daar een afzonderlijke bepaling voor nodig? In deze bijdrage bezien de auteurs of het strafrecht en gezondheidsrecht reeds voldoende mogelijkheden bieden om conversietherapie aan te pakken.
Verdieping | Verdiepend artikelfebruari 2022AA20220098
In het medisch tuchtrecht zouden te veel klachten belanden die daar eigenlijk niet thuishoren. Recente aanpassingen van dat tuchtrecht beperken de toegankelijkheid daarvan. De vraag is hoe deze aanpassingen moeten worden gewaardeerd: gaat het om terechte beperkingen van de toegankelijkheid van het tuchtrecht of juist niet? De analyse laat een gemengd beeld zien. 
Nederland kent een groot tekort aan donorganen. In de ogen van velen is de sterfte onder patiënten op de lange wachtlijsten voor orgaantransplantaties vermijdbaar, daar de tekorten vaak ook toegeschreven worden aan het beslissysteem van de Wet op de orgaandonatie (WOD). Met enige regelmaat wordt daarom een lans gebroken voor de invoering van een geen-bezwaarsysteem (na overlijden zijn mensen orgaandonor, tenzij zij daartegen bezwaar kenbaar hebben gemaakt), omdat men gelooft dat daarmee meer donororganen beschikbaar komen. Steevast is een fel maatschappelijk debat het gevolg. Tot op heden is er onvoldoende politieke steun voor een systeemwijziging. Men houdt vast aan het systeem van expliciete toestemming (na overlijden zijn mensen geen orgaandonor, tenzij zij van toestemming blijk hebben gegeven). Ondertussen wordt de WOD stilletjes beetje bij beetje verspijkerd. 
