Resultaat 25–36 van de 105 resultaten wordt getoond
juni 2000
C.M. Pelser
september 2000
N.A.N.M. van Eijk, G.A.I. Schuijt
maart 2002
K.R.S.D. Boele-Woelki
Th. Holterman
T. Kodrzycki, A. Ringnalda
Na het schrijven van het redactioneel commentaar in het meinummer (2006) van Ars Aequi zijn er op het gebied van het verzekeringen tegen verkeersboetes een aantal wijzigingen geweest die in dit artikel uiteen worden gezet.
Opinie | Opiniërend artikeljuli 2006AA20060501
N. Doeswijk, C. Mak
In dit redactionele artikel wordt ingegaan op de contractuele verhouding rondom het tv-programma 'Ja, ik wil... een miljonair' en de afdwingbaarheid van het huwelijk door de producenten van dit programma.
Opinie | Redactioneeljanuari 2001AA20010005
B. van der Vorm
De sluitingsbevoegdheid van de burgemeester die is neergelegd in artikel 13b Opiumwet is bij uitstek een voorbeeld van een bepaling die zich bevindt op het snijvlak van het bestuursrecht en het strafrecht. In deze bijdrage wordt artikel 13b Opiumwet besproken in het perspectief van de burgemeester als misdaadbestrijder. Vanuit het gegeven dat artikel 13b Opiumwet als (extra) doel de drugsbestrijding heeft gekregen, wordt betoogd dat een burgemeester die deze bepaling toepast onder omstandigheden zeker als een misdaadbestrijder kan worden aangemerkt.
Rode draad | Snijvlakken & Kruisbestuivingenfebruari 2023AA20230140
J.G. Brouwer, S.M. Wolfert
In 2009 wordt in de gemeenten Utrecht en Rotterdam geëxperimenteerd met een maatregel die te boek staat als de avondklok. Kort gezegd komt het erop neer dat de burgemeester aan de ouders van een overlastgevend kind mededeling doet dat de politie hun kind naar huis brengt, indien het in de eerstkomende drie maanden opnieuw overlast veroorzaakt dan wel indien hun kind zich na 21.00 uur zonder begeleiding op straat bevindt. De introductie van de avondklok stuitte bij veel leden van de Eerste Kamer op verzet. Het was dat de maatregel onderdeel uitmaakte van de package deal die Voetbalwet heet, anders was de bevoegdheid er nooit gekomen. Dat had niet zozeer te maken met het instrument zelf, als wel met het vage toepassingscriterium: herhaaldelijke groepsgewijze verstoring van de openbare orde.
Opinie | Opiniërend artikelapril 2011AA20110267
J.M. ten Voorde
Hoge Raad 3 juli 2018, nr. 16/03539, ECLI:NL:HR:2018:1008, NJ 2018/436, m.nt. N. Rozemond
Annotaties en wetgeving | Annotatiefebruari 2019AA20190135
Rechtspraak Vreemdelingenrecht 2000 nr. 48
Noot: H.A. Ahmad Ali
17-07-2000 Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (ECLI:NL:RVS:2000:AA6974) zaaknummer: 199903867/1
Rechtspraak Vreemdelingenrecht 2000 nr. 52
Noot: Red. Rechtspraak Vreemdelingenrecht
17-05-2000 Rechtbank 's-Gravenhage (ECLI:NL:RBSGR:2000:AA9730) zaaknummer: AWB 99/10548
Rechtspraak Vreemdelingenrecht 2000 nr. 53
31-08-2000 Rechtbank 's-Gravenhage (ECLI:NL:RBSGR:2000:AA8059) zaaknummer: AWB 00/2525
De sluitingsbevoegdheid van de burgemeester die is neergelegd in artikel 13b Opiumwet is bij uitstek een voorbeeld van een bepaling die zich bevindt op het snijvlak van het bestuursrecht en het strafrecht. In deze bijdrage wordt artikel 13b Opiumwet besproken in het perspectief van de burgemeester als misdaadbestrijder. Vanuit het gegeven dat artikel 13b Opiumwet als (extra) doel de drugsbestrijding heeft gekregen, wordt betoogd dat een burgemeester die deze bepaling toepast onder omstandigheden zeker als een misdaadbestrijder kan worden aangemerkt. 
In 2009 wordt in de gemeenten Utrecht en Rotterdam geëxperimenteerd met een maatregel die te boek staat als de avondklok. Kort gezegd komt het erop neer dat de burgemeester aan de ouders van een overlastgevend kind mededeling doet dat de politie hun kind naar huis brengt, indien het in de eerstkomende drie maanden opnieuw overlast veroorzaakt dan wel indien hun kind zich na 21.00 uur zonder begeleiding op straat bevindt. De introductie van de avondklok stuitte bij veel leden van de Eerste Kamer op verzet. Het was dat de maatregel onderdeel uitmaakte van de package deal die Voetbalwet heet, anders was de bevoegdheid er nooit gekomen. Dat had niet zozeer te maken met het instrument zelf, als wel met het vage toepassingscriterium: herhaaldelijke groepsgewijze verstoring van de openbare orde. 
