Staatsrecht / constitutioneel recht
Resultaat 325–336 van de 419 resultaten wordt getoond
De rechter moet volgens de wet rechtspreken. Aan de wet liggen immers democratisch tot stand gekomen keuzes ten grondslag. Is de wet onduidelijk, dan kan de bedoeling van de wetgever worden achterhaald in de totstandkomingsgeschiedenis. Met behulp van een selectief gebruik van de parlementaire geschiedenis legitimeert de rechter evenwel ook regelmatig door hemzelf gewenste maatschappelijke uitkomsten. Die praktijk is niet zonder bedenkingen, zeker niet wanneer daardoor individuele vrijheidsrechten in de verdrukking komen. 
Net zoals rechtspraak soms op politiek terrein komt, vervullen politici weleens semi-rechterlijke functies. Maar de jongste impeachment van Donald Trump roept de vraag op of zij daar nog wel geschikt voor zijn. 
In de Amerikaanse ‘political question’-doctrine staat de vraag centraal of de rechter in staat is een geschil te beslissen op basis van concrete en bruikbare rechtsnormen die uit de (grond)wet en het recht af te leiden zijn. Daarnaast kan van belang zijn dat de onderliggende kwestie eigenlijk thuishoort bij de politieke staatsmachten. Het is wenselijk dat de Nederlandse rechter een vergelijkbare benadering kiest bij geschillen met een sterk politiek karakter, zoals de Urgenda-zaak. 
Sinds 10 oktober 2010 zijn de Caribische eilanden Bonaire, Sint Eustatius en Saba onderdeel van het land Nederland als openbaar lichaam in de zin van hoofdstuk 7 van de Grondwet. Aangezien de eilanden behoren tot Nederland en de ingezetenen zijn te kwalificeren als Nederlandse staatsburgers, doet zich de vraag voor in hoeverre politieke en sociaaleconomische gelijkheid bestaat tussen Caribisch en Europees Nederland. Dat politieke gelijkheid inmiddels is bewerkstelligd, maar sociaaleconomische gelijkheid (nog lang) niet, blijkt uit deze bijdrage. 
Rondom de bescherming van belangrijke roerende cultuurgoederen bestaan fundamentele vragen die de spanning weergeven tussen het private belang van de particuliere eigenaar van een cultuurgoed en het publieke belang van het behoud ervan. De besluitvorming in de waarderingsprocedure van beschermde cultuurgoederen dient een sterke democratische waarborg van onafhankelijkheid, transparantie en objectiviteit in zich te dragen. In dit artikel wordt toepassing van een theorie van dialogische democratie als kader uitgewerkt voor dit proces, waarbij hybride fora als instrument dienen voor het bereiken van een breed gedragen democratisch besluit. Gebruik van dit kader zou kunnen bijdragen aan een sterkere rechtvaardiging op de inbreuk op het eigendomsrecht. 
Resultaat 325–336 van de 419 resultaten wordt getoond
- Maandblad
- KwartaalSignaal
- Podcasts
- Weblogs
- Boeken
- Digitale collecties
- Maandblad
- KwartaalSignaal
- Podcasts
- Weblogs
- Boeken
- Digitale collecties