Resultaat 1813–1824 van de 1886 resultaten wordt getoond
M.Y.A. Zieck
Opinie | Columnnovember 2016AA20160831
T.P. Spijkerboer, B.P. Vermeulen
Dit boek bevat naast een diepgaande beschrijving van het zuiver nationale vluchtelingenrecht en het Vluchtelingenverdrag, ook het EG-asielrecht dat invloed op het Nederlandse vluchtelingenrecht heeft.
9789069165370 - 08-04-2005
D.A. Groenewoud, B. Groothoff
Voetbalvandalisme vormt meer dan ooit een maatschappelijk probleem. In dit redactioneel wordt de vraag opgeworpen of bij de aanpak van dit probleem het bestaande juridische gereedschap volstaat of dat het aanscherping of uitbreiding verdient. De auteurs bezien het instrumentarium achtereenvolgens vanuit een strafrechtelijk, civielrechtelijk en bestuursrechtelijk perspectief en concluderen daarna dat de zere plek bij de uitvoering ligt.
Opinie | Redactioneeldecember 2022AA20220939
P.J. Boon
KB 19 februari 1993, nr. 93.001471, AB 1993, 385 In deze uitspraak van de Kroon, na advisering door Afdeling geschillen van bestuur van de Raad van State, komt de Kroon met het oordeel dat een artikel in het Eems-Dollard-verdrag uit 1960 niet een bepaling is die rechtstreekse werking heeft binnen de Nederlandse rechtsorde. Dit doet echter niets af aan de plicht van de Staat en daarmee ook de gemeente, die een ruimtelijke ordeningsplan wil vaststellen aangaande het gebied dat het Eems-Dollard-verdrag betreft, de bepaling in het verdrag te eerbiedigen. In de noot wordt dieper in gegaan op het begrip rechtstreekse werking, welke begrip in art. 93 Gw ontbreekt. Ook wordt er dieper ingegaan op de werking van verdragsregels in Nederland.
Annotaties en wetgeving | Annotatieseptember 1994AA19940605
R.A.J. van Gestel, M.A. Loth
Zoals de Urgenda-zaak laat zien, roept ‘public interest litigation’ al snel de vraag op of de rechter niet op de stoel van de wetgever gaat zitten, waardoor democratische waarborgen doorkruist zouden worden. Wij menen dat die stelling soms ook omgedraaid kan worden en dat algemeenbelangacties die beslecht worden door de rechter juist als een uitdrukking van democratische legitimatie gezien kunnen worden, zolang de rechter de beleidsvrijheid van de Staat voldoende respecteert en zijn normstellende optreden objectiveert en rechtvaardigt.
Verdieping | Verdiepend artikelseptember 2019AA20190647
E. Kruijen, S. Meuwese
Terwijl we discussiëren of Nederlandse biologische grootouders evenveel recht hebben op omgangmet de (klein)kinderen als de sociale ouders, vragen we wel van juridische ouders met een niet-Nederlandse nationaliteit de ‘feitelijke gezinsband’ te bewijzen. Daar waar we Nederlandse jongerenop drift, weggelopen en dakloos, onmiddellijk in de crisisopvang plaatsen, stoppen we minderjarigevluchtelingen die in Nederland terechtkomen in de terugkeervariant. En hoewel we eenaantal jaren geleden de onwettigheid van kinderen hebben afgeschaft, noemen we kinderen zondergeldige verblijfsstatus ‘illegale’ kinderen. Het lijkt wel of de balans tussen familierecht envreemdelingenrecht zoek is: we meten duidelijk met twee maten, een voor Nederlanders en eenvoor vreemdelingen.
Verdieping | Verdiepend artikelseptember 2002AA20020610
F.C.L.M. Jacobs, C.W. Maris
In het kader van de Rode draad 'Recht & Ethiek' verschijnt in de rubriek Mening op regelmatige basis een briefwisseling. De auteurs treden in discussie met elkaar over een ethisch juridisch onderwerp. De vaste auteur in deze briefwisseling is prof.mr. C.W. Maris. Deze maand wisselt hij van gedachte met prof. dr. F.C.K.M. Jacobs over Vreemdelingenbeleid en rechtvaardigheid.
Opinie | Opiniërend artikeljanuari 1998AA19980020
J.F.M.J. Bouwman, B. van Dokkum
In Vreemdelingenbewaring geven de auteurs een actueel overzicht van dit rechtsgebied, dat de laatste jaren behoorlijk in beweging is geweest. Centraal hierbij staat de maatregel van bewaring als bedoeld in de artikelen 59, 59a, en 59b van de Vreemdelingenwet 2000.
9789069166957 - 17-04-2019
J.W. Nieuwboer
Al een poosje staat de botsing tussen de vrijheid van meningsuiting (art. 7 van de Grondwet, ingevoerd in 1983) en de discriminatieverboden, verwoord in niet alleen artikel 1 van de Grondwet, maar ook in het strafrecht, in de belangstelling. Aan de orde zal komen dat Janmaat in het verleden gestraft is voor uitspraken waarmee hij geacht werd te discrimineren, terwijl Fortuyn en Balkenende in een recent verleden zich zonder sanctie afzetten tegen allochtonen. Hierop en op de strafrechtelijke verboden wordt in dit artikel ingegaan, waarbij deze bijdrage zich beperkt tot discriminatie op grond van ras.
Verdieping | Verdiepend artikeldecember 2002AA20020868
P.J.J. van Buuren
Afdeling geschillen van bestuur van de Raad van State (AGRvS) 24 oktober 1991, ECLI:NL:RVS:1991:AN2466, nr. B 05.91.0970 In deze uitspraak van de Voorzitter Afdeling geschillen van bestuur Raad van State komt aan de orde in hoeverre het aanvaardbaar is dat in een milieurechtelijke casus de storting van nieuw afval gedoogd wordt. De Voorzitter oordeelt dat er onder bepaalde voorwaarden gedoogd kan worden waarbij met name van belang is dat er bijna met zekerheid een vergunning verleend zal worden. Nu de nieuwe regeling waar de vergunning op gebaseerd dient te worden nog niet tot stand is gekomen en rondom de totstandkoming nog grote onzekerheid bestaat, is het volgens de Voorzitter niet mogelijk om een gedoogbeschikking af te geven. In de noot wordt dieper in gegaan op de problematiek rondom gedogen en handhaven in het milieurecht.
Annotaties en wetgeving | Annotatieapril 1992AA19920206
Dit boek bevat naast een diepgaande beschrijving van het zuiver nationale vluchtelingenrecht en het Vluchtelingenverdrag, ook het EG-asielrecht dat invloed op het Nederlandse vluchtelingenrecht heeft. 
Zoals de Urgenda-zaak laat zien, roept ‘public interest litigation’ al snel de vraag op of de rechter niet op de stoel van de wetgever gaat zitten, waardoor democratische waarborgen doorkruist zouden worden. Wij menen dat die stelling soms ook omgedraaid kan worden en dat algemeenbelangacties die beslecht worden door de rechter juist als een uitdrukking van democratische legitimatie gezien kunnen worden, zolang de rechter de beleidsvrijheid van de Staat voldoende respecteert en zijn normstellende optreden objectiveert en rechtvaardigt. 
In Vreemdelingenbewaring geven de auteurs een actueel overzicht van dit rechtsgebied, dat de laatste jaren behoorlijk in beweging is geweest. Centraal hierbij staat de maatregel van bewaring als bedoeld in de artikelen 59, 59a, en 59b van de Vreemdelingenwet 2000. 
