Resultaat 2161–2172 van de 12335 resultaten wordt getoond
UCERF 12 - Actuele ontwikkelingen in het familierecht
E.M.J.M.C. van Wijk-Verhagen
Wat is de rol van de redelijkheid en billijkheid in het huwelijks- en echtscheidingsvermogensrecht?
E. Bauw, N. Frenk
Eén van de opvallende verschijnselen waarmee de rechtspraktijk de laatste jaren (1988) wordt geconfronteerd, is het toenemende gebruik van op- of afroepcontracten. In de detailhandel, de horeca, de gezondheidszorg en de maatschappelijke dienstverlening is het werken op afroep sterk in populariteit toegenomen, althans aan de kant van de werkgever. Uit een recent onderzoek is namelijk gebleken dat er aan de kant van de afroepkracht bij de acceptatie van deze flexibele baan veelal sprake is van een negatieve keuze. Volgens cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek waren er in 1986 ongeveer 126.000 mensen als afroepkracht werkzaam, hetgeen neerkomt op drie procent van de werkende bevolking. Voorts is gebleken dat maar liefst 70% van de afroep krachten uit gehuwde vrouwen bestaat.
Verdieping | Studentartikeljuli 1988AA19880427
L.J.A. Damen
Afdeling bestuursrechtspraak Raad van State (ABRvS) 12 september 2001, ECLI:NL:RVS:2001:AD3774, nr. 200100410/1, AB 2002, 4 m.n. Zijlstra, JB 2001, 275 (Marianne Vaatstra) Wet openbaarheid van bestuur (Wob) geen bruikbaar kader voor de verstrekking van informatie over een opsporingsonderzoek aan familie van een slachtoffer; welk bestuursorgaan bevoegd: officier of minister? gedwongen mandaatverhouding? ontbreken van rechtsmiddelenvoorlichting: verschoonbaarheid te late indiening bezwaarschrift? opnieuw indienen verzoek?
Annotaties en wetgeving | Annotatieapril 2002AA20020282
N.N. Bahadur, J.H. de Graaf, M.M.C. Limbeek, N. van der Meij
Ruim 1000 zaken onderzocht op de wijze waarop het IVRK door de rechter wordt toegepast. Bij de bespreking van de uitspraken is een indeling in rechtsgebieden gehanteerd.
9789069169873 - 27-12-2012
E. Florijn, I. Reuder
In dit redactionele artikel wordt aandacht besteed aan de publicatiestroom door juristen. Van veel juristen wordt nu eenmaal verwacht dat zij met een zekere regelmaat in de vakpers verschijnen. Bovendien werken publicaties statusverhogend. De redactie geeft aan van mening te zijn dat wanneer publiceren eerder uitzondering dan regel zou zijn, dit de originaliteit en leesbaarheid van de papierberg ten goede zou komen.
Opinie | Redactioneelnovember 1990AA19900806
S.J.F.J. Claessens
In deze aflevering van ‘Spraakmakende zaken’ behandelt Sjoerd Claessens de Torresi-zaak, over de wederzijdse erkenning van de beroepskwalificatie van advocaten.
Blauwe pagina's | Spraakmakende Zakenseptember 2021AA20210788
K.A.M. van Vught
Verdieping | Verdiepend artikeljuni 2018AA20180449
H.G. van de Bunt
Toezichthouders kunnen het nooit goed doen. In een periode van crisis wordt er op gewezen dat zij gefaald hebben. Zij zouden de crisis te laat onderkend hebben,waardoor de risico’s niet tijdig gepareerd zijn. In goede tijden worden toezichthouders bekritiseerd door organisaties en burgers die de regeldruk te hoog vinden en de controles meer dan beu zijn.
Opinie | Amusefebruari 2009AA20090088
N.L. Holvast, W.J. Kortleven
De rechtenstudie is méér dan een opleiding tot jurist: het is een inwijding in een nieuwe benadering van de werkelijkheid, met een eigen taal en eigen normen, waarden en gebruiken. In dit artikel bespreken wij dit inwijdingsproces, door sociologen ‘socialisatie’ genoemd, en gaan we na in hoeverre onderdelen van dit socialisatieproces diversiteit en inclusiviteit kunnen belemmeren.
Perspectief | Perspectiefartikeljanuari 2021AA20210079
L. van den Berge
Over het werk van Charles de Montesquieu (1689-1755) bestaan veel misverstanden. Zo wordt zijn naam vaak in verband gebracht met strenge machtenscheiding en slaafse rechterlijke wetstoepassing. Maar in werkelijkheid schreef Montesquieu juist over een stelsel van macht en tegenmacht waarin de wetgever, het bestuur en de rechter weliswaar elk hun eigen plaats hebben, maar elkaar vooral ook aanvullen en corrigeren waar nodig. Precies aan die opvatting van de trias politica bestaat in de huidige tijd van rechtsstatelijk verval en opkomend populisme een sterke behoefte.
Rode draad | Dissenting opinionsfebruari 2024AA20240175
H.C.F.J.A. de Waele
Nederland maakt deel uit van de gelaagde rechtsorde die Europese Unie heet. In hoeverre krijgt de trias politica daarbinnen nog een zuivere plaats, welke implicaties heeft een dergelijke gelaagdheid voor de machtenscheiding in Nederland, en welke rol speelt het Hof van Justitie precies? Dit artikel geeft antwoord op deze vragen, waarbij het aan de hand van actuele voorbeelden inzicht verschaft in hoe de nationale en supranationale actoren zich tot elkaar verhouden. Het intensief met elkaar verknoopt zijn maakt dat ongerijmdheden op het ene niveau soms tot knelpunten en verzet leiden op het andere. Zoals recente ontwikkelingen suggereren, kan wrijving tussen de verschillende publieke sferen zorgen voor prachtige glans, maar riskeert die tevens te leiden tot krassen op beider blazoen.
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2020AA20200891
Ruim 1000 zaken onderzocht op de wijze waarop het IVRK door de rechter wordt toegepast. Bij de bespreking van de uitspraken is een indeling in rechtsgebieden gehanteerd. 
In deze aflevering van ‘Spraakmakende zaken’ behandelt Sjoerd Claessens de Torresi-zaak, over de wederzijdse erkenning van de beroepskwalificatie van advocaten. 
Toezichthouders kunnen het nooit goed doen. In een periode van crisis wordt er op gewezen dat zij gefaald hebben. Zij zouden de crisis te laat onderkend hebben,waardoor de risico’s niet tijdig gepareerd zijn. In goede tijden worden toezichthouders bekritiseerd door organisaties en burgers die de regeldruk te hoog vinden en de controles meer dan beu zijn. 
De rechtenstudie is méér dan een opleiding tot jurist: het is een inwijding in een nieuwe benadering van de werkelijkheid, met een eigen taal en eigen normen, waarden en gebruiken. In dit artikel bespreken wij dit inwijdingsproces, door sociologen ‘socialisatie’ genoemd, en gaan we na in hoeverre onderdelen van dit socialisatieproces diversiteit en inclusiviteit kunnen belemmeren. 
Over het werk van Charles de Montesquieu (1689-1755) bestaan veel misverstanden. Zo wordt zijn naam vaak in verband gebracht met strenge machtenscheiding en slaafse rechterlijke wetstoepassing. Maar in werkelijkheid schreef Montesquieu juist over een stelsel van macht en tegenmacht waarin de wetgever, het bestuur en de rechter weliswaar elk hun eigen plaats hebben, maar elkaar vooral ook aanvullen en corrigeren waar nodig. Precies aan die opvatting van de trias politica bestaat in de huidige tijd van rechtsstatelijk verval en opkomend populisme een sterke behoefte. 
Nederland maakt deel uit van de gelaagde rechtsorde die Europese Unie heet. In hoeverre krijgt de trias politica daarbinnen nog een zuivere plaats, welke implicaties heeft een dergelijke gelaagdheid voor de machtenscheiding in Nederland, en welke rol speelt het Hof van Justitie precies? Dit artikel geeft antwoord op deze vragen, waarbij het aan de hand van actuele voorbeelden inzicht verschaft in hoe de nationale en supranationale actoren zich tot elkaar verhouden. Het intensief met elkaar verknoopt zijn maakt dat ongerijmdheden op het ene niveau soms tot knelpunten en verzet leiden op het andere. Zoals recente ontwikkelingen suggereren, kan wrijving tussen de verschillende publieke sferen zorgen voor prachtige glans, maar riskeert die tevens te leiden tot krassen op beider blazoen. 
