Resultaat 1513–1524 van de 1550 resultaten wordt getoond
A.R. Houweling
Het kunstwerk Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue III van Barnett Newman werd in 1986 door bezoeker aan het Stedelijk Museum aan flarden gesneden. Een regelrechte ramp voor de kunstwereld. Dit kunstwerk moest dan ook koste wat het kost worden hersteld en behouden blijven voor de toekomstige generaties. Het doek werd daarom voor restauratie verscheept naar Amerika. Toen voltrok zich wellicht een nog veel grotere ramp. De restaurateur bleek het kunstwerk niet volgens de vaste rituelen te hebben benaderd. Nee, in plaats van zorgvuldig herstel met gebruik van originele kleuren en materialen, bracht Goldreyer met een verfrollertje en wat ‘gewoon rode verf’ het kleurenspektakel weer in evenwicht. Kunstcritici spreken er tot op de dag van vandaag schande van. De geschiedenis van Newmans meesterwerk, roept associaties op met de voortdurende discussie over de herziening van ons duaal en preventieve ontslagstelsel.
Opinie | Opiniërend artikelnovember 2011AA20110789
G. Vrieze
Vrieze betoogt in zijn reactie op de noot van Prof. Nuytinck dat het adagium 'wie stelt, moet bewijzen' te kort door de bocht is en dat deze regel uit artikel 150 Rv genuanceerder ligt.
Opinie | Reactie/nawoordmei 2006AA20060350
L.M. Henderson
Klimaatrechtvaardigheid dwingt ons na te denken over het subject van rechtvaardigheid. Mensen overal ter wereld, niet-menselijke dieren, de natuur en toekomstige generaties worden in de discussie over klimaatrechtvaardigheid genoemd als potentiële gerechtigden van rechtvaardigheid. Deze bijdrage richt zich op deze vele mogelijke subjecten van rechtvaardigheid. Ik introduceer een opvatting van rechtvaardigheid die de noodzaak van gelijke participatie van alle betrokkenen in het politieke debat over rechtvaardigheid benadrukt. Vervolgens spits ik mijn onderzoek toe op toekomstige generaties. Deze invalshoek laat duidelijk zien wat de fundamentele uitdaging is van rechtvaardigheid. Ik sluit af met een aantal concrete oplossingen.
Opinie | Opiniërend artikeljuni 2020AA20200558
E.H. Hondius
Van de US Supreme Court Justices is Elena Kagan een van de minst bekende. Ewoud Hondius zet in deze column de schijnwerper op deze bruggenbouwer in het Supreme Court.
Opinie | Columnnovember 2020AA20201013
In deze column betoogt Hondius dat het zinnig is om befaamde juristen te noemen in colleges in functioneel verband met stof. Ook betoogt Hondius dat de oude Ars Aequi-rubriek 'Ars longa, vita brevis' weer moet herleven.
Opinie | Columnmei 2006AA20060333
R.W.M. Giard
Opinie | Opiniërend artikelmaart 2018AA20180216
L. Kaemingk, M.J. Kroeze
Kort nawoord op een reactie op een redactioneel artikel door de beider redacteuren.
Opinie | Reactie/nawoordjuni 1993AA19930453
F. Houben, F. Jaspers
In dit redactionele artikel wordt ingegaan op de beperking van de vrijheid van meningsuiting bij de verplichte plaatsing van internetfilters in publiek toegankelijke plaatsen.
Opinie | Redactioneelseptember 2003AA20030599
G.J.A. Geertjes, M.H.J. van Rest
Van oudsher hebben universiteiten een brede, maatschappelijke onderwijstaak. Universitair onderwijs draagt traditioneel bij aan de academische vorming van studenten. Het belang dat universiteiten hechten aan de academische vorming van studenten vergt een relatief grote nadruk op zelfstandigheid en eigen verantwoordelijkheid; dit in tegenstelling tot een (hoge)school waar het gebruikelijk is dat studenten verplicht aanwezig zijn en waar verplichte opdrachten moeten worden gemaakt. Het is echter de vraag of de academische vorming voldoende uit de verf komt op de rechtenfaculteiten in Nederland: onderscheidt de universiteit zich nog wel voldoende van (hoge)scholen?
Opinie | Redactioneelfebruari 2011AA20110085
T.M. Schalken
In dit opiniërende artikel wordt naar aanleiding van het Tjoelker-arrest (HR 2 november 1999, NJ 2000, 174) ingegaan op de wijzinging van de tenlastelegging in hoger beroep en de mogelijk strijd daardoor met het ne bis in idem-beginsel en de goede procesorde.
Opinie | Opiniërend artikel | Overig | Rode draad | Rechstmiddelenmaart 2001AA20010150
Een van zijn voetstuk gevallen coryfee, "Wild Bill" wordt hier besproken.
Opinie | Columnapril 2005AA20050213
J.M. Barendrecht
In deze column wordt ingegaan op principiële processen zoals het proces tegen Wilders waarin de vrijheid van meningsuiting ter discussie staat en de oudere euthanasieprocessen tegen artsen. Barendrecht betoogt dat het klassieke strafproces zich niet voor dit soort procedures leent maar dat er sprake moet zijn van een ander proces waarin de ware motieven en gevoelens van verdachte en slachtoffers naar voren komen.
Opinie | Columnmei 2009AA20090331
Het kunstwerk Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue III van Barnett Newman werd in 1986 door bezoeker aan het Stedelijk Museum aan flarden gesneden. Een regelrechte ramp voor de kunstwereld. Dit kunstwerk moest dan ook koste wat het kost worden hersteld en behouden blijven voor de toekomstige generaties. Het doek werd daarom voor restauratie verscheept naar Amerika. Toen voltrok zich wellicht een nog veel grotere ramp. De restaurateur bleek het kunstwerk niet volgens de vaste rituelen te hebben benaderd. Nee, in plaats van zorgvuldig herstel met gebruik van originele kleuren en materialen, bracht Goldreyer met een verfrollertje en wat ‘gewoon rode verf’ het kleurenspektakel weer in evenwicht. Kunstcritici spreken er tot op de dag van vandaag schande van. De geschiedenis van Newmans meesterwerk, roept associaties op met de voortdurende discussie over de herziening van ons duaal en preventieve ontslagstelsel. 
Klimaatrechtvaardigheid dwingt ons na te denken over het subject van rechtvaardigheid. Mensen overal ter wereld, niet-menselijke dieren, de natuur en toekomstige generaties worden in de discussie over klimaatrechtvaardigheid genoemd als potentiële gerechtigden van rechtvaardigheid. Deze bijdrage richt zich op deze vele mogelijke subjecten van rechtvaardigheid. Ik introduceer een opvatting van rechtvaardigheid die de noodzaak van gelijke participatie van alle betrokkenen in het politieke debat over rechtvaardigheid benadrukt. Vervolgens spits ik mijn onderzoek toe op toekomstige generaties. Deze invalshoek laat duidelijk zien wat de fundamentele uitdaging is van rechtvaardigheid. Ik sluit af met een aantal concrete oplossingen. 
