Resultaat 1561–1572 van de 1887 resultaten wordt getoond
L. van den Berge
Opinie | Amusemei 2018AA20180358
P.W.C. Akkermans
Afdeling rechtspraak Raad van State (ARRvS) 20 juni 1990, nr. R03.88.0156, niet gepubliceerd (ABkort 11 augustus 1990, nr. 726) (L.C. Spithost te Bergum, gemeente Tietjerksteradeel/gedeputeerde staten van Friesland, vertegenwoordigd door mevrouw drs. J.A. de Vries, ambtenaar der provincie)
Annotaties en wetgeving | Annotatiefebruari 1993AA19930133
R. van Schoonhoven
Er is flink wat beweging rond artikel 23 Grondwet. Zo komt de wetgever recent tot nieuwe invullingen van de bescherming die bijzondere scholen toekomt op basis van de ‘vrijheid van richting’. En er gaan stemmen op om het ‘recht op onderwijs’ van leerlingen en studenten onder te brengen in het artikel, daar waar claims op dat recht nu nog vooral worden gebaseerd op het EVRM. In deze bijdrage zet ik beide tendensen uiteen en geef ik aan dat er een opdracht ligt voor het constitutioneel onderwijsrecht om te komen met antwoorden op nieuwe vragen.
Verdieping | Verdiepend artikelnovember 2021AA20211001
M. de Langen
In deze bijdrage zal een beeld geschetst worden van de ontwikkeling in het denken over de positie van kinderen in het recht gedurende de laatste eeuw. Onder andere komen de kinderwetten van rond 1900 aan de orde, het belang van het kind en de betekenis van mensenrechten voor kinderen. Van belang zijnde jurisprudentie en wetsvoorstellen worden ook besproken.
Overig | Rode draad | De positie van onbekwamen in het rechtmaart 1991AA19910213
W.G. Werner
In dit artikel behandelt de auteur de werkzaamheden en taken bij niet-interstatelijke oorlogen aan de hand van de volgende vraag: 'Welke functie hebben begrippen zoals ‘geweld’ en ‘zelfverdediging’ in de context van niet-traditionele conflicten waarin de Veiligheidsraad niet in staat blijkt om tijdig en doeltreffend op te treden?' Daarbij komen aan de orde: Het gebruik van geweld teneinde grootscheepse mensenrechtenschendingen te voorkomen of te beëindigen (de zogenoemde ‘humanitaire interventies’) en het gebruik van grensoverschrijdend geweld tegen niet-statelijke actoren, zoals bijvoorbeeld transnationaal of globaal opererende terroristische groeperingen.
Bijzonder nummer | Oorlog & recht | Verdieping | Studentartikeljuli 2009AA20090510
S. Steneker
Politici kunnen zich maar beter niet met individuele rechtszaken bemoeien. Waarom niet? Dat legt Sander Steneker uit in deze column.
Opinie | Columnoktober 2018AA20180804
W.J.M. van Genugten
De normen op het terrein van de rechten van de mens krijgen via (semi-)rechterlijk en politiek toezicht een steeds scherpere, vaak universele inhoud. De praktijk is echter weerbarstig en vraagt naast een debat over de universaliteit van de normen om steeds meer aandacht voor processen van universalisering, ter ontrafeling van alle obstakels die aan realisering van de rechten van de mens in de weg staan. En Nederland/westerse wereld: vergeet vooral de balk in het eigen oog niet.
Opinie | Amusejanuari 2015AA20150006
R. Hijma
De vraag naar de universele gelding van mensenrechten duikt regelmatig op. In de islamitische wereld is in de afgelopen vijftien jaar een aantal islamitische mensenrechtenverklaringen tot stand gekomen. Aan deze verklaringen ligt vaak de opvatting ten grondslag dat de Islam reeds vanaf zijn ontstaan mensenrechten gekend heeft.In het onderstaande wordt, na een korte uiteenzetting over achtergrond, inhoud en betekenis van deze moderne verklaringen, genoemde opvatting nader onderzocht. Nu bij mensenrechten de opvattingen over de staat, en over de verhouding staat versus onderdanen in het bijzonder, van cruciaal belang zijn, is het zaak daarvan kennis te nemen. In hoeverre kende het klassieke islamitische staats¬recht mensenrechten, dan wel bood de theorie ruimte voor de erkenning van dergelijke rechten? Of getuigt de opvatting dat de Islam reeds vanaf haar ontstaan mensenrechten gekend heeft van een knap staaltje achteraf-interpreteren? Deze vragen worden beantwoord door middel van de bespreking van een drietal klassieke islamitische boekwerken over het staatsrecht. (Al-Mawardï, Ibn Dja-maca en Ibn Taimiyya)
Verdieping | Verdiepend artikeljuli 1989AA19890659
G.J.M. van Wissen
In deze bijdrage aan het bijzonder nummer 'Rechter en Politiek' wordt het ideologisch en juridisch kader geschetst waarin de rechter in de vroegere DDR functioneerde. De conclusie is dat de rechter een verlengstuk is geweest van het communistische regime en in die functie een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de instandhouding van de heerschappij van de Sozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED), de Oostduitse communistische partij. Vervolgens wordt aangegeven hoe na de Wende tot op zekere hoogte een Selbstreinigung van de rechters heeft plaats gevonden. Het resultaat hiervan is dat een meerderheid van de vroegere DDR-rechters haar functie verder zal kunnen uitoefenen.
Bijzonder nummer | Rechter en politieknovember 1992AA19920743
R. Pieterman
Rechter en politiek waren ook in de negentiende eeuw nauw met elkaar verweven. De Nederlandse eenheidsstaat moest zijn bestaansrecht na 1813 onder moeilijke omstandigheden bewijzen. Oude elites trachtten hun autonomie in de rechterlijke organisatie te herstellen. De Koning maakte aanspraak op volledig gezag over het Openbaar Ministerie door het buiten de rechterlijke macht te plaatsen. Na 1848 veranderde het politieke bestel ingrijpend. Dit had ook gevolgen voor de onderlinge verhouding tussen wetgever, rechter en bestuur, zoals blijkt uit de discussies over het legisme en onafhankelijke administratieve rechtspraak. In deze bijdrage zal blijken dat plaats en functie van de rechter ook in de negentiende eeuw op een complexe en dynamische wijze met politieke machtsstrijd en maatschappelijke ontwikkelingen verbonden zijn.
Bijzonder nummer | Rechter en politieknovember 1992AA19920705
L.F.M. Verhey
De machtsverhoudingen tussen de wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende macht zijn voortdurend in beweging. Daarbij ontstaan soms spanningen die door het staatsrecht in goede banen geleid kunnen worden. In deze amuse laat Luc Verhey ons dit zien aan de hand van de Wet intrekking van de Wet werk inkomen kunstenaars.
Opinie | Amuseapril 2012AA20120248
L. Koetsier
In dit opiniërende artikel staat de visie van een voormalig psychiatrisch patiënt centraal voor wat betreft het toepassen van dwangmiddelen. De auteur gaat in op de regels die geschapen zijn in de rechtspraak over maatregelen tegen de wil van de patiënt.
Opinie | Opiniërend artikeljanuari 1990AA19900017
De machtsverhoudingen tussen de wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende macht zijn voortdurend in beweging. Daarbij ontstaan soms spanningen die door het staatsrecht in goede banen geleid kunnen worden. In deze amuse laat Luc Verhey ons dit zien aan de hand van de Wet intrekking van de Wet werk inkomen kunstenaars. 
