Resultaat 997–1008 van de 1117 resultaten wordt getoond
I.D. Siegel
Zogenaamde soevereinen en autonomen erkennen de gelding van het Nederlands recht niet, maar komen in toenemende mate hun soevereiniteit in de rechtszaal opeisen. Het recht biedt hun geen soelaas. Waar komen deze soevereinen vandaan en wat moet een rechter met hen aan? In dit artikel wordt uiteengezet hoe hun retoriek begrepen kan worden als complotdenken over het recht. Daarnaast wordt gereflecteerd op hun stellingname ten opzichte van de sociaalcontractleer en nader beschouwd hoe rechters met soevereinen om kunnen gaan.
Verdieping | Verdiepend artikelmaart 2024AA20240201
M. de Blois
In deze bijdrage onderzoekt Matthijs de Blois de verschillende gezichten van het concept soevereiniteit, door de geschiedenis van de ontwikkeling ervan uiteen te zetten en enkele actuele onderwerpen aan bod te laten komen.
Verdieping | Verdiepend artikeljanuari 2014AA20140025
A. Soeteman
In de 19e eeuw werd in de orthodox protestants-christelijke zuil het leerstuk van de soevereiniteit in eigen kring ontwikkeld. In de eerste helft van de eeuw daarna werd dit leerstuk met name aan de VU verder gefundeerd en uitgewerkt. Maar momenteel horen we er niet zo veel meer over. In het Ars-Aequi-redactioneel uit november 2012 wordt betwijfeld of het beginsel in onze ontzuilde wereld nog wel even relevant is als voorheen. Hebben we nog wat aan het beginsel? In de politieke filosofie, maar ook in het recht?
Overig | Rode draad | Historische wortels van het rechtfebruari 2013AA20130160
L. van den Berge
Het algemeen belang vereist soms dat de overheid maatregelen neemt die sommigen met een onevenredig zware last opzadelen. Wie buitenproportioneel getroffen is, heeft soms recht op schadevergoeding, ook al is het overheidshandelen op zichzelf rechtmatig. Aldus luidt althans de strekking van een opmerkelijk arrest van het Hof van Friesland uit 1611. In de coronacrisis komt het goed van pas dat arrest nog eens zorgvuldig te bestuderen.
Blauwe pagina's | Spraakmakende Zakenfebruari 2021AA20210108
A.G.M. Böcker
Nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen en het ontstaan van nieuwe rechtsgebieden leiden geregeld tot pleidooien voor nieuwe specialistische rechtspraakvoorzieningen. Tegenover de verwachte voordelen van specialisatie staan echter mogelijke risico’s en kosten. Discussies over nut en noodzaak van rechterlijke specialisatie zijn vaak nogal normatief getint en gaan vooral over sterke en zichtbare vormen van specialisatie. Meer aandacht voor en empirische informatie over het functioneren en de effecten van ‘zwakkere’ en minder zichtbare vormen van specialisatie is wenselijk.
Verdieping | Verdiepend artikelnovember 2023AA20230841
P.M. Furmston
Comparative law tells us that, in civil law systems, specific performance is regarded as the basic remedy for breach of contract whereas, in common law systems, specific performance is an exceptional remedy and damages are the basic remedy. Comparative law also tells us that this gap is not in practice as stark as it appears in theory since the exceptions on both sides mean that the gap is much less broad in practice. This article considers a particular situation where the English courts appear to review the damages of the appropriate remedy and asks whether civil law systems should give the same or a different answer.
Bijzonder nummer | Anglo-Amerikaans rechtmei 1998AA19980403
, A.M.P. Gaakeer, M. Goslings, E.A.G. van Ouderaa
Kan de jurist, en in het bijzonder de rechter, iets leren van literatuur, als daarmee geen vakliteratuur maar romans, poëzie en toneelstukken wordt bedoeld?
9789069169477 - 15-01-2006
B.C. van Beers
Mag een arts op grond van een eerder opgestelde euthanasieverklaring het leven van haar diep demente patiënt beëindigen, omdat zij meent dat er sprake is van uitzichtloos, ondraaglijk lijden, zelfs als de inmiddels wilsonbekwaam geworden patiënt zelf expliciet zegt (nog) niet dood te willen? Onlangs beantwoordde de rechtbank Den Haag deze vraag bevestigend. Dit artikel biedt een kritische juridische en rechtsfilosofische analyse van het vonnis.
Opinie | Opiniërend artikelfebruari 2020AA20200141
A.M.J.A. Berkvens
In dit artikel wordt de staatsrechtelijke betekenis an de provincie Limburg voor Nederland beschreven. De geschiedenis van de provincie Limburg zoals wij deze nu kennen is er roerig geweest en Limburg maakt in haar huidige vorm pas sinds 1867 deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden. Daarvoor was het zowel een provincie van Nederland als een hertogdom in de Duitse Bond.
Verdieping | Studentartikeldecember 2008AA20080886
J.C. Hage
In deze bijdrage wordt de aandacht van de lezer gevraagd voor een ander aspect van de werking van rechtsregels, namelijk dat sommige regels betrekking hebben op tijdloze relaties tussen feiten, terwijl andere rechtsregels betrekking hebben op de dynamiek van het recht. Dit gegeven vindt zijn weerklank in een onderscheid tussen twee soorten rechtsfeiten waaraan tot nog toe niet of nauwelijks aandacht werd besteed in Nederland, namelijk het onderscheid tussen statische en dynamische rechtsfeiten. In het artikel wordt eerst ingegaan op hoe de werking van regels kan leiden tot nieuwe feiten. Daarna komt het onderscheid aan de orde tussen statische en dynamische rechtsfeiten en – in het verlengde daarvan – tussen statische en dynamische rechtsregels.
Verdieping | Studentartikelfebruari 2009AA20090091
J.E. Soeharno
Het wantrouwen jegens rechtspraak kent soms rauwe randen. Toch blijkt dit wantrouwen gepaard te gaan met de facto vertrouwen: mensen gaan nog steeds naar de rechter in het vertrouwen dat hun zaak onpartijdig wordt behandeld. Hoe moet deze paradox worden begrepen? En hoe dient de rechtspraak daarmee om te gaan?
Opinie | Amuseapril 2013AA20130268
J.J.J. Sillen
Opinie | Amusefebruari 2017AA20170086
Zogenaamde soevereinen en autonomen erkennen de gelding van het Nederlands recht niet, maar komen in toenemende mate hun soevereiniteit in de rechtszaal opeisen. Het recht biedt hun geen soelaas. Waar komen deze soevereinen vandaan en wat moet een rechter met hen aan? In dit artikel wordt uiteengezet hoe hun retoriek begrepen kan worden als complotdenken over het recht. Daarnaast wordt gereflecteerd op hun stellingname ten opzichte van de sociaalcontractleer en nader beschouwd hoe rechters met soevereinen om kunnen gaan. 
In deze bijdrage onderzoekt Matthijs de Blois de verschillende gezichten van het concept soevereiniteit, door de geschiedenis van de ontwikkeling ervan uiteen te zetten en enkele actuele onderwerpen aan bod te laten komen. 
Nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen en het ontstaan van nieuwe rechtsgebieden leiden geregeld tot pleidooien voor nieuwe specialistische rechtspraakvoorzieningen. Tegenover de verwachte voordelen van specialisatie staan echter mogelijke risico’s en kosten. Discussies over nut en noodzaak van rechterlijke specialisatie zijn vaak nogal normatief getint en gaan vooral over sterke en zichtbare vormen van specialisatie. Meer aandacht voor en empirische informatie over het functioneren en de effecten van ‘zwakkere’ en minder zichtbare vormen van specialisatie is wenselijk. 
Kan de jurist, en in het bijzonder de rechter, iets leren van literatuur, als daarmee geen vakliteratuur maar romans, poëzie en toneelstukken wordt bedoeld? 
Mag een arts op grond van een eerder opgestelde euthanasieverklaring het leven van haar diep demente patiënt beëindigen, omdat zij meent dat er sprake is van uitzichtloos, ondraaglijk lijden, zelfs als de inmiddels wilsonbekwaam geworden patiënt zelf expliciet zegt (nog) niet dood te willen? Onlangs beantwoordde de rechtbank Den Haag deze vraag bevestigend. Dit artikel biedt een kritische juridische en rechtsfilosofische analyse van het vonnis. 
In dit artikel wordt de staatsrechtelijke betekenis an de provincie Limburg voor Nederland beschreven. De geschiedenis van de provincie Limburg zoals wij deze nu kennen is er roerig geweest en Limburg maakt in haar huidige vorm pas sinds 1867 deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden. Daarvoor was het zowel een provincie van Nederland als een hertogdom in de Duitse Bond. 
In deze bijdrage wordt de aandacht van de lezer gevraagd voor een ander aspect van de werking van rechtsregels, namelijk dat sommige regels betrekking hebben op tijdloze relaties tussen feiten, terwijl andere rechtsregels betrekking hebben op de dynamiek van het recht. Dit gegeven vindt zijn weerklank in een onderscheid tussen twee soorten rechtsfeiten waaraan tot nog toe niet of nauwelijks aandacht werd besteed in Nederland, namelijk het onderscheid tussen statische en dynamische rechtsfeiten. In het artikel wordt eerst ingegaan op hoe de werking van regels kan leiden tot nieuwe feiten. Daarna komt het onderscheid aan de orde tussen statische en dynamische rechtsfeiten en – in het verlengde daarvan – tussen statische en dynamische rechtsregels. 
Het wantrouwen jegens rechtspraak kent soms rauwe randen. Toch blijkt dit wantrouwen gepaard te gaan met de facto vertrouwen: mensen gaan nog steeds naar de rechter in het vertrouwen dat hun zaak onpartijdig wordt behandeld. Hoe moet deze paradox worden begrepen? En hoe dient de rechtspraak daarmee om te gaan? 
