Resultaat 11449–11460 van de 12229 resultaten wordt getoond
A.M. de Jong
De illegale kunsthandel zou de meest lucratieve illegale handel zijn na de handel in wapens en drugs. Of dit waar is, is onbekend. Ondertussen is de Nederlandse kunsthandelaar – mede op basis van Europese wetgeving – wel al deelgenoot gemaakt in onder andere de strijd tegen witwassen en financiering van terrorisme via de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. Helaas verdient de manier waarop dit is gebeurd bepaald geen schoonheidsprijs.
Bijzonder nummer | Kunst & Rechtjuli 2023AA20230590
G. Boogaard, J. Uzman
Denken over rechterlijke rechtsvorming gaat in beelden. Iedereen kent Montesquieus ‘bouche de la loi’ en de liefhebbers kennen Judge Dredd’s ‘I am the law’. Het eerste beeld klopt niet, zeggen de civilisten: de rechter doet ook aan rechtsvorming. En het tweede beeld moeten we niet willen, benadrukken de staatsrechtgeleerden: de rechtsstaat verbiedt het. Maar wat is rechtsvorming eigenlijk? Mag de Hoge Raad recht vormen? En waar liggen dan de grenzen?
Rode draad | Rechtsvorming door de Hoge Raadjanuari 2015AA20150061
M.J. De Boeck, M.J.P. de Zwart
De wetgever laat zich al sinds jaar en dag bijstaan door adviescolleges. Dat kan de kwaliteit van wetgeving ten goede komen. Binnen het civiele recht valt op dat een vast adviescollege is ingesteld voor een viertal rechtsgebieden. De auteurs vragen zich af ‘waarom’ en stellen onderzoek voor naar de wenselijkheid van adviescolleges voor meer ‘kernrechtsgebieden’ dan het huidige viertal.
Opinie | Redactioneelapril 2024AA20240283
H.T.M. Kloosterhuis
Opinie | Columnnovember 2017AA20170901
A. Cuyvers
In dit artikel wordt het Kadi-arrest van het HvJEG (3 september 2008) besproken. In dit artikel wordt eerst de feitelijke en juridische context weergegeven. Vervolgens wordt ingegaan op de verhouding tussen EU- en VN-recht en de positie van fundamentele rechten in die verhouding. Daarbij wordt ingegaan op enkele problematische punten in de uiteindelijke positie van het Hof waaronder de ‘Solange-val’. In §4 wordt vervolgens gekeken naar de gevolgen van het schenden van fundamentele rechten en het Kadi-arrest, waarna tot slot kort wordt ingegaan op de rechtsbasis en wordt geëindigd met een conclusie.
Verdieping | Studentartikelmaart 2009AA20090155
G.H. Boelens, E.K. Christiaansen
Perspectief | Perspectiefartikelmaart 2017AA20170250
A.M. de Hoon
Opinie | Opiniërend artikeloktober 2017AA20170810
R.J.B. Schutgens
Ouderwetse hoorcolleges, hebben ze nog wel zin? Zeker wel, vindt Roel Schutgens. Als was het alleen maar om de prachtige herinneringen die je eraan overhoudt.
Opinie | Columnoktober 2013AA20130749
W.H. van Boom
Hoge Raad 18 juni 2010, nr. 08/04766, ECLI:NL:HR:2010:BM0893, LJN: BM0893 (Doerga/Stichting Ymere); Hoge Raad 18 juni 2010, nr. 08/04918, ECLI:NL:HR:2010:BL9662, LJN: BL9662 (Setel NV/AVR Holding NV) Verbintenissenrecht. Vordering woningcorporatie wegens illegale onderverhuur. Schadebegroting op bedrag van de winst (art. 6:104 BW). Art. 6:104 BW geeft geen vordering tot winstafdracht, maar verleent de rechter een discretionaire bevoegdheid om de gevorderde schadevergoeding te begroten op de door het onrechtmatig handelen of de wanprestatie genoten winst, of een deel daarvan. Enige schade moet aannemelijk zijn; concreet nadeel hoeft niet te worden aangetoond. Vanwege het niet-punitieve karakter van art. 6:104 BW past de rechter in zoverre terughoudendheid dat waar het behaalde voordeel de vermoedelijke omvang van de schade aanmerkelijk te boven gaat de schade in beginsel wordt begroot op een gedeelte van de winst. Voor toewijzing van de vordering tot winstafdracht gelden niet meer of andere vereisten dan ingevolge art. 6:162 of 6:74 BW voor toewijzing van schadevergoeding (vgl. HR 16 juni 2006, NJ 2006, 585). Het schade toebrengend handelen moet bijvoorbeeld op de voet van art. 6:162 lid 3 BW of art. 6:75 BW aan de aansprakelijke persoon kunnen worden toegerekend. Art. 6:104 BW eist geen bijzondere mate van verwijtbaarheid. De in art. 6:104 BW bedoelde winst hoeft geen betrekking te hebben op de winst die de benadeelde zelf had kunnen realiseren. In het algemeen kan niet de eis worden gesteld dat de op te leggen schadevergoeding in een reële verhouding staat tot de daadwerkelijk geleden schade.
Annotaties en wetgeving | Annotatiefebruari 2011AA20110118
H.O. Kerkmeester
Sinds het arrest Binderen/Kaya is algemeen geaccepteerd dat in civiele zaken gebruik kan worden gemaakt van statistisch bewijsmateriaal. Vooral voor het leveren van indirect bewijs van discriminatie en op de terreinen van gezondheids- en milieuschade kunnen statistische gegevens belangrijke diensten bewijzen. In deze bijdrage zal worden aangegeven wat onder statistisch bewijs kan worden verstaan. Er zullen twee wijzen worden onderscheiden waarop met dit bewijs kan worden omgegaan, namelijk het kansbepalingsmodel en het toetsingsmodel. Er zal worden betoogd dat het tweede model in het algemeen de voorkeur verdient.
Rode draad | Bewijs en bewijsrecht | Verdieping | Verdiepend artikelnovember 1999AA19990793
J. Bijlsma
Voor de vaststelling van ontoerekenbaarheid geldt een ander concept van psychische stoornis dan vereist is voor de oplegging van tbs. Voor het bewijs van beide stoornisconcepten zouden bovendien verschillende bewijsmaatstaven moeten gelden. Twee recente wetswijzigingen verwarren beide stoornisconcepten en bewijsmaatstaven.
Rode draad | Recht & Geestseptember 2021AA20210859
J.E. Spruit
In dit artikel wordt ingegaan op de dogmatiek, rechtsvinding en wijze van recht bedrijven in het Romeinse recht.
Overig | Rode draad | Digestenseptember 2006AA20060589
De illegale kunsthandel zou de meest lucratieve illegale handel zijn na de handel in wapens en drugs. Of dit waar is, is onbekend. Ondertussen is de Nederlandse kunsthandelaar – mede op basis van Europese wetgeving – wel al deelgenoot gemaakt in onder andere de strijd tegen witwassen en financiering van terrorisme via de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. Helaas verdient de manier waarop dit is gebeurd bepaald geen schoonheidsprijs. 
In dit artikel wordt het Kadi-arrest van het HvJEG (3 september 2008) besproken. In dit artikel wordt eerst de feitelijke en juridische context weergegeven. Vervolgens wordt ingegaan op de verhouding tussen EU- en VN-recht en de positie van fundamentele rechten in die verhouding. Daarbij wordt ingegaan op enkele problematische punten in de uiteindelijke positie van het Hof waaronder de ‘Solange-val’. In §4 wordt vervolgens gekeken naar de gevolgen van het schenden van fundamentele rechten en het Kadi-arrest, waarna tot slot kort wordt ingegaan op de rechtsbasis en wordt geëindigd met een conclusie. 
