Resultaat 2017–2028 van de 12335 resultaten wordt getoond
J.J.M. Jansen
Wie dagdroomt er soms niet van een grote erfenis van een onbekende oom? Welke leuke dingen zou je met dat buitenkansje allemaal wel niet kunnen doen? Als zo’n sprookje werkelijkheid wordt, kan het wreed worden verstoord als de erfgenaam geen rekening houdt met het te betalen successierecht. Want wie in Nederland iets krachtens erfrecht verkrijgt, is successierecht verschuldigd en als het tegenzit, kan het successierecht zelfs oplopen tot 68%. Waarom is zo’n heffing eigenlijk gerechtvaardigd? Die vraag is van alle tijden en eigenlijk weet niemand daar een goed antwoord op te geven.
Verdieping | Verdiepend artikeljanuari 2005AA20050021
M. Kessler
In dit artikel wordt de voorgestelde recidiveregeling in de Wegenverkeerswet 1994 voorgesteld. Dit voorstel, die de invoering van een puntensysteem bij ernstige verkeersovertredingen ten gevolg kan hebben, wordt waarschijnlijk medio 2009 ingevoerd. In het artikel komen eerst de bestaande rijbewijssancties aan de orde. Daarna komt de nieuwe sanctie aan de orde die met de nieuwe recidiveregeling wordt ingevoerd.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingdecember 2008AA20080906
S.E. Bartels, M.J. Kroeze, H. Moons
Redactioneel artikel in het kader van de rode draad waarin de redacteuren beschrijven dat met de regels die de Reclame Code Commissie (RCC) gebruikt de bevoegdheid van deze commissie verkleind wordt. De Reclame Code Commissie huldigt het standpunt daar waar redacties meewerken aan een bepaalde reclame-uiting de RCC niet meer bevoegd is om over deze uiting te oordelen.
Opinie | Redactioneelfebruari 1993AA19930077
N. Scheps
In dit artikel wordt nader ingegaan op de positie van de reclame - en dan met name de handelsreclame, ook wel commerciële reclame genoemd - in ons huidige omroepbestel. Het gaat hierbij vooral om de wijze waarop de handelsreclame thans geregeld is ingevolge de Omroepwet (OW). Het betreft hier dan de STER reclame (art. 50 lid 1 OW), de sluikreclame (art. 11 OW) en de zogenaamde reclameverboden (art. 50 lid 2 en 3 OW). Tevens zal aandacht worden geschonken aan de verhouding tussen reclame enerzijds en de vrijheid van meningsuiting, zoals deze is geformuleerd in het huidige artikel art. 7 GW en het nieuwe art. 7 Ontwerp-GW (in het vervolg aangeduid als art. l, 7 GW), alsmede in het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens anderzijds, terwijl eveneens aan de orde zal komen hoe de rechtspraak een en ander nader uitgewerkt heeft.
januari 1983AA19830129
R.E. Lunshof
Meesters-column
Opinie | Columnmaart 1987AA19870147
M.W. Hesselink
De redactie van Ars Aequi heeft mij gevraagd iets te vertellen over mijn dissertatie. Ik zal dit doen door uiteen te zetten hoe mijn promotie-onderzoek verlopen is en hoe ik tot mijn conclusies ben gekomen.
Literatuur | Proefschriftbijdrageseptember 1999AA19990687
J. de Hullu
Hoge Raad 25 juni 1996, nr. 102559, ECLI:NL:HR:1996:ZD0496 (Niet behandelde longinfectie) Er is strafrechtelijke causaliteit indien het redelijk is om het gevolg aan het handelen van de verdachte toe te rekenen. Het kan redelijk zijn de dood van een slachtoffer aan de verdachte toe te rekenen indien de verdachte door het toebrengen van buitengewoon ernstig letsel de omstandigheden in het leven heeft geroepen, die het slachtoffer ertoe hebben gebracht af te zien van noodzakelijke medische behandeling.
Annotaties en wetgeving | Annotatiejanuari 1997AA19970049
C.L. van Middelkoop
In dit artikel wordt de redelijkheidstoets die is neergelegd in art. 3:1 Ontslagbesluit behandeld in geval van bedrijfseconomisch ontslag. Deze norm is ene typisch voorbeeld van een open norm. De vraag die aan de orde komt, is of deze norm werkelijk zo open is als deze lijkt. Allereerst wordt het wettelijk kader dat van toepassing is in geval van bedrijfseconomisch redenen geschetst. Daarna wordt de invulling van deze wettelijke criteria besproken. Daarna wordt de conclusie getrokken of er sprake is van werkelijke open normen.
Verdieping | Studentartikeloktober 2009AA20090634
H.T.M. Kloosterhuis
Opinie | Columnfebruari 2017AA20170103
J. Riphagen
Kantongerecht Zutphen 28 januari 1999, nr. 88141, JAR 1999/49 De werknemer heeft verzocht om ontbinding op een termijn gelijk aan de anders voor hem geldende opzegtermijn dan wel om een hogere vergoeding; zulks in verband met (het per 1 januari 1999 geldende) artikel 16, lid 3 WW, krachtens welk artikellid het recht op uitkering wordt opgeschort gedurende een fictieve opzegtermijn. Een ontbinding op een zo lange termijn als door de werknemer verzocht laat zich echter niet rijmen met het bepaalde in artikel 7:685 BW ingevolge welk artikel de arbeidsovereenkomst, zo de kantonrechter besluit tot ontbinding, dadelijk of na korte tijd behoort te eindigen. Voor wat betreft de gevraagde hogere vergoeding moet gelden dat het buiten twijfel is dat de wetgever via het derde lid van artikel 16 WW een anticumulatieregeling in het leven heeft geroepen ten laste van de werknemer. Er is dan ook geen aanleiding tot het toekennen van een hogere vergoeding, te betalen door de werkgever, dan voor 1 januari 1999 gebruikelijk zou zijn geweest.
Annotaties en wetgeving | Annotatienovember 1999AA19990828
J.A.A.C. Claessen, D.L.F. de Vocht
Deze bijdrage bespreekt de strafvorderlijke regeling inzake het betreden en doorzoeken van plaatsen ter aanhouding of ter inbeslagname. In het bijzonder wordt aandacht besteed aan het betreden en doorzoeken van woningen en de rol van de Algemene wet op het binnentreden hierbij.
Perspectief | Perspectiefartikelapril 2012AA20120317
Deze bijdrage is een herwerkte en geactualiseerde versie van de bijdrage die in 2012 in Ars Aequi verscheen. In deze bijdrage wordt de strafvorderlijke regeling inzake het betreden en doorzoeken van plaatsen ter aanhouding dan wel ter inbeslagname besproken, waarbij in het bijzonder aandacht wordt besteed aan het betreden en doorzoeken van woningen en de rol die de Algemene wet op het binnentreden daarbij speelt.
Perspectief | Perspectiefartikelseptember 2020AA20200820
In dit artikel wordt de redelijkheidstoets die is neergelegd in art. 3:1 Ontslagbesluit behandeld in geval van bedrijfseconomisch ontslag. Deze norm is ene typisch voorbeeld van een open norm. De vraag die aan de orde komt, is of deze norm werkelijk zo open is als deze lijkt. Allereerst wordt het wettelijk kader dat van toepassing is in geval van bedrijfseconomisch redenen geschetst. Daarna wordt de invulling van deze wettelijke criteria besproken. Daarna wordt de conclusie getrokken of er sprake is van werkelijke open normen. 
Deze bijdrage bespreekt de strafvorderlijke regeling inzake het betreden en doorzoeken van plaatsen ter aanhouding of ter inbeslagname. In het bijzonder wordt aandacht besteed aan het betreden en doorzoeken van woningen en de rol van de Algemene wet op het binnentreden hierbij. 
Deze bijdrage is een herwerkte en geactualiseerde versie van de bijdrage die in 2012 in Ars Aequi verscheen. In deze bijdrage wordt de strafvorderlijke regeling inzake het betreden en doorzoeken van plaatsen ter aanhouding dan wel ter
inbeslagname besproken, waarbij in het bijzonder aandacht wordt besteed aan het betreden en doorzoeken van woningen en de rol die de Algemene wet op het binnentreden daarbij speelt. 
