Resultaat 565–576 van de 588 resultaten wordt getoond
J.L.M. Groenewegen
Bancaire kredietverlening gaat in de praktijk gepaard met zekerheidsverschaffing, waarbij de Algemene Bankvoorwaarden (verder: ABV) een belangrijke rol spelen. In dit verband rijst de vraag naar de consequenties hiervan voor de overige crediteuren van de desbetreffende kredietnemer. In dit artikel zullen enkele aspecten van zekerheidsverschaffing aan banken worden besproken, mede tegen de achtergrond van twee belangrijke arresten van de Hoge Raad over deze materie. De nadruk zal in het bijzonder liggen op de aantasting van verschafte zekerheden door middel van de Actio Pauliana ex artikel 42 en 47 Fw. De gebruikelijke restrictieve interpretatie van laatstgenoemd artikel wijst de auteur van de hand, waartegenover hij een alternatief stelt dat voortbouwt op de door de Hoge Raad uitgezette lijnen. In dit artikel zal allereerst worden ingegaan op de vraag onder welke omstandigheden de zekerheidsverlangens van een bank (nog) gerechtvaardigd zijn en in hoeverre de debiteur/ kredietnemer door middel van een kort geding zekerheidsverschaffing kan voorkomen, zonder onmiddellijke stopzetting van de kredietverlening te riskeren. Vervolgens komen de aantasting van reeds verstrekte zekerheden en de verweermogelijkheden van de bank hiertegen aan de orde. In tegenstelling tot de gewone crediteur buiten faillissement beschikt de faillissementscurator nog over een extra aantastingsmogelijkheid in artikel 47 Fw. Omdat zal blijken dat de 'normale' Actio Pauliana slechts in enkele uitzonderingsgevallen tot zekerheidsaantasting kan leiden, komt aan artikel 47 Fw een bijzondere betekenis toe, welke een uitgebreide bespreking rechtvaardigt.
Verdieping | Studentartikelfebruari 1989AA19890095
P. van Ginneken
Agentuurovereenkomsten betreffen in een zeer groot aantal gevallen contracten tussen een handelsagent van Nederlandse of vreemde en een principaal van vreemde nationaliteit. Deze contracten worden bovendien dikwijls in het buitenland gesloten. De kans dat partijen buitenlands recht op hun overeenkomst van toepassing verklaren, is daarom aanzienlijk. Aan de werking van een door de principaal gedirigeerde rechtskeuze worden evenwel weinig beperkingen gesteld. Het is maar de vraag of voor de agent enige bescherming te verkrijgen is via het leerstuk van de voorrangsregels.
Verdieping | Studentartikeljuni 1995AA19950460
F.J. de Vries
In dit artikel wordt, in het kader van de Rode draad over beroepsaansprakelijkheid, aandacht besteed aan de per beroepsgroep sterk verschillende mogelijkheden om zich van aansprakelijkheid vrij te tekenen. Er wordt stil gestaan bij de wijze waarop dit onderwerp is geregeld in drie vrije beroepen: de advocaten, die zich als gevolg van interne regels in beperkte mate kunnen vrij-tekenen; de artsen, die volgens de wet hun aansprakelijkheid niet mogen beperken; en de raadgevende ingenieurs, die op dit punt geen bijzondere belemmeringen kennen. Besloten wordt met enkele opmerkingen over wettelijke limitering van aansprakelijkheid als alternatief voor contractuele beperking van aansprakelijkheid.
Rode draad | Beroepsaansprakelijkheidmaart 1995AA19950186
T. Hartlief
Wat is de werking van het aansprakelijkheidsrecht?
Opinie | Amusefebruari 2007AA20070115
L.A.G.M. van der Geld
Online overlijden kost veel meer moeite dan offline overlijden. Erfgenamen weten namelijk vaak niet waaruit de digitale nalatenschap bestaat. En als ze het al wel weten, hebben ze geen toegang tot accounts en dergelijke. Is er wetgeving nodig voor de digitale nalatenschap? Ook het digitale posthumane leven vraagt om aandacht: er zijn technologische manieren om iemand na overlijden digitaal tot leven te wekken. Heb je er recht op om geen levende digitale dode te worden?
Verdieping | Verdiepend artikelapril 2023AA20230249
K.J.O. Jansen
Kasper Jansen promoveerde op 4 april 2012 cum laude aan de Universiteit Leiden op het proefschrift Informatieplichten. In zijn proefschrift over informatieplichten (plichten tot vergaring of verstrekking van informatie) betoogt hij dat iedere mededelings- of waarschuwingsplicht logischerwijze wordt begrensd door de eigen verantwoordelijkheid van de te informeren partij, zodat normaliter geen mededeling behoeft te worden gedaan van (en ook niet behoeft te worden gewaarschuwd voor) informatie die de wederpartij reeds kent of behoort te kennen. In dit artikel illustreert hij dit aan de hand van de arrestenRabobank Vaart en Vecht/X, Van Dalfsen/Gemeente Kampen en Eurosportief/Wesselink.
Literatuur | Proefschriftbijdrageseptember 2012AA20120676
M.J.H. Halsema
Warrantage is een voor Nederland betrekkelijk nieuwe constructie. Door de constructie wordt het stille pandrecht van een kredietgevende bank op de bedrijfsvoorraden van haar kredietnemer versterkt. Zo wordt de bank een vuistpandrecht verschaft. Leveranciers zijn vrijwel zonder uitzondering slechts bereid aan bedrijven te leveren onder eigendomsvoorbehoud. Indien het door warrantage versterkte recht van de bank geconfronteerd wordt met zo'n eigendomsvoor¬behoud, zullen hoge eisen aan de goede trouw van de bank worden gesteld. Door betaling gecombineerd met subrogatie of een systeem van afstandsverklaringen kan deze confrontatie worden voorkomen.
Verdieping | Studentartikelmaart 1992AA19920131
Rode draad | Rechtsvorming door de Hoge Raadnovember 2015AA20150914
Ton Hartlief gaat in deze bijdrage in op de verhouding tussen het algemene verbintenissenrecht en het meer specifieke gezondheidsrecht.
Bijzonder nummer | Gezondheidsrechtjuli 2011AA20110504
Ch. Alberdingk Thijm
In dit artikel wordt door de auteur ingegaan op de zorgplicht van verschillende 'tussenpersonen' op internet zoals Internet Service Providers (ISP's), marktwebsites en communicatiewebsites. Wat is hun zorgplicht ten opzichte van consumenten? De auteur bespreekt de verplichtingen die voortvloeien uit de Richtlijn electronische handel en het daarmee geintroduceerde art. 6:196c BW, het verstrekken van NAW-gegevens door ISP's en toezicht- en onderzoeksverplichtingen van ISP's.
Bijzonder nummer | Internet & recht | Verdieping | Studentartikeljuli 2008AA20080573
M.R. Ruygvoorn
Marcel Ruygvoorn reageert op de canonbijdrage van J.H. Nieuwenhuis uit april 2010 over Plas/Valburg. Met nawoord van J.H. Nieuwenhuis.
Opinie | Reactie/nawoordoktober 2010AA20100737
E.F. Verheul
Een bestolen eigenaar kan zijn zaak nog gedurende drie jaar opvorderen bij een verkrijger te goeder trouw. De wet maakt echter een uitzondering voor gestolen geld. De diefstaluitzondering geldt daarvoor niet. Maar hoe moet het woord geld in artikel 3:86 lid 3 BW worden geïnterpreteerd? Gaat het om geld dat als wettig betaalmiddel is erkend? En hoe zit het met buitenlandse munten of munten die slechts door verzamelaars worden verhandeld?
Opinie | Redactioneelapril 2014AA20140247
Online overlijden kost veel meer moeite dan offline overlijden. Erfgenamen weten namelijk vaak niet waaruit de digitale nalatenschap bestaat. En als ze het al wel weten, hebben ze geen toegang tot accounts en dergelijke. Is er wetgeving nodig voor de digitale nalatenschap? Ook het digitale posthumane leven vraagt om aandacht: er zijn technologische manieren om iemand na overlijden digitaal tot leven te wekken. Heb je er recht op om geen levende digitale dode te worden? 
Kasper Jansen promoveerde op 4 april 2012 cum laude aan de Universiteit Leiden op het proefschrift Informatieplichten. In zijn proefschrift over informatieplichten (plichten tot vergaring of verstrekking van informatie) betoogt hij dat iedere mededelings- of waarschuwingsplicht logischerwijze wordt begrensd door de eigen verantwoordelijkheid van de te informeren partij, zodat normaliter geen mededeling behoeft te worden gedaan van (en ook niet behoeft te worden gewaarschuwd voor) informatie die de wederpartij reeds kent of behoort te kennen. In dit artikel illustreert hij dit aan de hand van de arrestenRabobank Vaart en Vecht/X, Van Dalfsen/Gemeente Kampen en Eurosportief/Wesselink. 
