Staats- en bestuursrecht

Resultaat 373–384 van de 1939 resultaten wordt getoond

De toekomst van de Wet Bibob

A. Tollenaar

Post thumbnail In deze bijdrage worden de belangrijkste conclusies uit het rapport ‘Aan de slag met BIBOB’ van de Inspectie Openbare Orde en Veiligheid belicht. Daarbij komen achtereenvolgens de door de IOOV ontdekte knelpunten, de overigens erkende knelpunten, enige organisatorische oplossingen en ten slotte het wetsvoorstel Evaluatie- en Uitbreidingswet Bibob aan de orde. De bijdrage sluit af met een conclusie over de bruikbaarheid van de Wet Bibob.

Opinie | Opiniërend artikel
december 2011
AA20110880

De toekomst van VN-sancties

L.J. van den Herik

Post thumbnail

De animo voor VN-sancties is thans minder groot dan in de jaren 90 als gevolg van nieuwe geopolitieke realiteiten. In situaties die Syrië, Myanmar, Belarus en Venezuela betroffen zijn geen VN-sancties opgelegd, maar wel eenzijdige maatregelen genomen door de VS, de EU en door andere staten. Wat is, gezien deze ontwikkeling naar meer frequente inzet van (gecoördineerde) unilaterale sancties, de toekomst van VN-sancties en in het bijzonder van de institutionele architectuur van VN-sancties? Dit artikel beargumenteert dat VN-sanctiehervorming van groot belang is en blijft, ondanks de verschuiving naar unilaterale sancties. VN-sancties zouden een voorbeeld moeten stellen waar het gaat om eerlijke en duidelijke procedures, en humanitaire vrijstellingen.

Verdieping | Verdiepend artikel
februari 2022
AA20220111

De toepassing van de Wob in de zaak-Marianne Vaatstra

L.J.A. Damen

Afdeling bestuursrechtspraak Raad van State (ABRvS) 12 september 2001, ECLI:NL:RVS:2001:AD3774, nr. 200100410/1, AB 2002, 4 m.n. Zijlstra, JB 2001, 275 (Marianne Vaatstra) Wet openbaarheid van bestuur (Wob) geen bruikbaar kader voor de verstrekking van informatie over een opsporingsonderzoek aan familie van een slachtoffer; welk bestuursorgaan bevoegd: officier of minister? gedwongen mandaatverhouding? ontbreken van rechtsmiddelenvoorlichting: verschoonbaarheid te late indiening bezwaarschrift? opnieuw indienen verzoek?

Annotaties en wetgeving | Annotatie
april 2002
AA20020282

De trias als totaalvoetbal: Montesquieu en de spreiding der machten

L. van den Berge

Post thumbnail Over het werk van Charles de Montesquieu (1689-1755) bestaan veel misverstanden. Zo wordt zijn naam vaak in verband gebracht met strenge machtenscheiding en slaafse rechterlijke wetstoepassing. Maar in werkelijkheid schreef Montesquieu juist over een stelsel van macht en tegenmacht waarin de wetgever, het bestuur en de rechter weliswaar elk hun eigen plaats hebben, maar elkaar vooral ook aanvullen en corrigeren waar nodig. Precies aan die opvatting van de trias politica bestaat in de huidige tijd van rechtsstatelijk verval en opkomend populisme een sterke behoefte.

Rode draad | Dissenting opinions
februari 2024
AA20240175

De universaliteit van de mensenrechten

G.A. van der Wal

In dit artikel als bijdrage bij de Rode draad 'Recht & Ethiek' komt de universaliteit van mensenrechten aan de orde. Besproken wordt in hoeverre mensenrechten in verschillende landen en culturen geldig kunnen zijn, wat hun karakter is en of zij wel de juiste maatstaf zijn voor een 'goede samenleving'.

Overig | Rode draad | Recht en ethiek | Verdieping | Studentartikel
april 1998
AA19980241

De veilige stad als collectief doel (Digitaal boek)

E.W. Kolthoff, J.W. Sap

Post thumbnail Wat moeten we verstaan onder de veilige stad? Vanuit juridische, criminologische, historische en culturele visies, geven de auteurs antwoorden op brandende vragen van vandaag.

9789492766687 - 08-05-2019

De vele rollen van Kees Schuyt

Nawoord bij nevenstaande reactie

N.J.H. Huls

In dit nawoord gaat de oorspronkelijke auteur in op een reactie op diens oorspronkelijke artikel.

Opinie | Reactie/nawoord
juni 2009
AA20090411

De Venetië-commissie over de rechtsstaat: vreemde ogen dwingen?

Y.E.M. Cremers, R.H.T. Jansen

Naar aanleiding van de toeslagenaffaire schreef de Venetië-commissie recent een rapport over de staat waarin de Nederlandse rechtsstaat verkeert. Het rapport bevat interessant juridisch leesvoer. De probleemanalyse is gedegen, maar veel aangedragen oplossingsrichtingen zijn in de Nederlandse literatuur al eens uitgedacht. Het is nu de hoogste tijd dat de staatsmachten bij zichzelf te rade gaan hoe zij hun taakvervulling zodanig kunnen verbeteren dat vergelijkbaar onrecht wordt voorkomen. De rechtspraak is al proactief begonnen met zelfreflectietrajecten – nu de regering en het parlement nog.

Opinie | Redactioneel
december 2021
AA20211059

De veranderende rol van de Nederlandse rechter

W. Sorgdrager

Post thumbnail Het machtsevenwicht van de trias politica is geen statisch gegeven. De machten verschuiven ten opzichte van elkaar. Lange tijd is de rechter gezien als de zwakste van deze staatsmachten, maar door de toegenomen mondigheid van de burger worden meer vragen aan de rechter voorgelegd. De rechter moet daarop responderen. In die respons speelt ook de toetsing aan het internationale recht een grote rol. Deze veranderende positie van de rechter kan nu niet meer als de ‘zwakste’ van de drie staatsmachten beschouwd worden. Dat schuurt wel eens.

Verdieping | Verdiepend artikel
oktober 2020
AA20200874

De verdeling van schaarse publiekrechtelijke rechten. Een illustratie van algemene regels van verdelingsrecht aan de hand van de numerus fixus voor rechtsgeleerdheid

Een illustratie van algemene regels van verdelingsrecht aan de hand van de numerus fixus voor rechtsgeleerdheid

C.J. Wolswinkel

Post thumbnail Johan Wolswinkel promoveerde op 19 maart 2013 cum laude aan de Vrije Universiteit Amsterdam. In deze bijdrage doet hij aan de hand van een recent voorbeeld, namelijk de toelating van gegadigden tot de numerus fixus-opleiding rechtsgeleerdheid, verslag van zijn zoektocht naar algemene regels van verdelingsrecht voor de verdeling van schaarse publiekrechtelijke rechten.

Literatuur | Proefschriftbijdrage
oktober 2013
AA20130790

De verdisconterings- versus de Scheltemadoctrine en het zoeken naar rechtvaardige oplossingen voor schulden van toeslagenouders

A.T. Marseille

ABRvS 15 mei 2024, ECLI:NL:RVS:2024:2045, NLF 2024/1190, m.nt. F. Peppelenbosch, V-N 2024/27.24, m.nt. redactie

Annotaties en wetgeving | Annotatie
september 2024
AA20240769

De Verenigde Naties en zware mensenrechtenschendingen

Amnesty International

Zware, grootschalige mensenrechtenschendingen — moordpartijen, politieke moorden en 'verdwijningen', martelpraktijken — vinden niet zelden plaats in het kader van een gewapend conflict, of een eroderende staatsmacht. Schendingen blijven in deze omstandigheden doorgaans onbestraft. Voorbeelden van landen die recentelijk een dergelijk patroon te zien hebben gegeven, zijn Rwanda, Bosnië-Herzegovina, Algerije, Irak, Peru, Soedan en Sierra Leone. Welke middelen staan de Verenigde Naties, waarin sinds vijftig jaar de internationale gemeenschap is georganiseerd, ter beschikking om van dergelijke mensenrechtenschendingen kennis te nemen en ertegen op te treden? Hieronder volgt een korte verkenning van het optreden van de twee belangrijkste organen van de VN op dit gebied: de Commissie voor de Rechten van de Mens, die van meet af een centrale rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van een VN-regime voor de bescherming van de mensenrechten, en de Veiligheidsraad, die zich de afgelopen vijf jaar heeft geprofileerd met pogingen tot vredeshandhaving in internationale en nationale conflicten.

Verdieping | Verdiepend artikel
december 1995
AA19950948

Resultaat 373–384 van de 1939 resultaten wordt getoond