Resultaat 1–12 van de 21 resultaten wordt getoond
J.G. Boot, C. Rijckenberg
Ter gelegenheid van het bijzonder nummer 2005 Krom~recht. Over misstanden in het recht besteden wij aandacht aan de advocatuur. In dat kader spraken wij met mr. J.H. Brouwer (1957), tot 1 juli 2005 algemeen Deken van de Nederlandse Orde van Advocaten en advocaat bij B&C Advocaten te Apeldoorn, en mr. E. Unger (1958), zijn opvolgster als algemeen Deken en advocaat bij Unger Hielkema Advocaten te Amsterdam.
Bijzonder nummer | Krom~recht, over misstanden in het recht | Verdieping | Interviewjuli 2005AA20050643
J.A. van de Hel, C.A. Oudshoorn
In dit redactionele artikel wordt ingegaan op het verschoningsrecht van een daartoe gerechtigde.
Opinie | Redactioneeljuni 2005AA20050421
J. Giltaij
In dit artikel wordt aan de hand van een film (I Confess uit 1953) een klassieke casus geschetst waarbij het verschoningsrecht van een priester een rol speelt. In het artikel wordt ingegaan op dit verschoningsrecht en hoe zich dit verhoudt tot bepaalde grondrechten, art. 6 Gw en art. 9 EVRM.
Blauwe pagina's | Recht en Cultuur | Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2008AA20080688
D.J. Hesemans
Annotaties en wetgeving | Wetgevingfebruari 2015AA20150142
A.W. Jongbloed
De juridische beroepsgroep die de laatste tien jaar het meest in omvang toenam (zowel absoluut als relatief) is die van de mediators. Per 1 juli 2009 stonden 4.270 mediators ingeschreven in een door het Nederlands Mediation Instituut (NMI) bijgehouden register, terwijl het in 1999 om nog maar 1018 mediators ging. Anders dan ‘advocaat’ of ‘notaris’ mag iedereen zich ‘mediator’ noemen, want het betreft een vrij beroep zonder dat er (nog) een wettelijke regulering bestaat, zodat het aantal personen dat zich ‘mediator’ noemt hoger ligt dan het genoemde aantal van 4.270. Dat sprake is van zo’n diverse groep ‘mediators’ heeft directe gevolgen gehad. In een uitspraak van de Hoge Raad van 10 april 2009 is duidelijk gemaakt dat een ‘mediator’ (nog) geen beroep kan doen op het verschoningsrecht. Willen we dat er een inbreuk wordt gemaakt op het verkrijgen van de ‘Waarheid’, waartoe in beginsel een spreekplicht geldt? Vinden we de werkzaamheden van mediators belangrijk genoeg om een dergelijke inbreuk te accepteren?
april 2010AA20100246
D.J.B. de Wolff
Zo nu en dan blijkt de derdengeldenrekening van een advocatenkantoor oneigenlijk gebruikt te worden. In deze bijdrage wordt aandacht besteed aan de toepasselijke regels, het toezicht op het derdengeldenbeheer en het verschoningsrecht van de advocaat in relatie tot derdengelden. Ook komen enkele misstanden rond het derdengeldenbeheer aan de orde en doet de auteur een suggestie voor een betere regeling.
Opinie | Opiniërend artikeldecember 2021AA20211100
W.M. Schrama
Het Nederlandse strafprocesrecht kent in artikel 217 aanhef en onder 3 Sv alleen een verschoningsrecht toe aan bloed- of aanverwanten in de rechte lijn en in de zijlijn tot in de derde graad en aan de (voormalig) echtgenoot of (voormalig) geregistreerd partner, maar niet aan informele samenleefrelaties. Ongehuwd samenlevende partners moeten dus getuigen, ook als dat strafrechtelijk gezien in het nadeel van hun partner is. Een zaak waarin dit zich voordeed is voorgelegd aan het Europese Hof voor de Rechten van de Mens, dat in april 2012 uitspraak heeft gedaan. Deze beslissing staat in dit artikel centraal.
Opinie | Opiniërend artikelapril 2013AA20130281
B. de Wilde
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2017AA20170777
In dit artikel staat het verschoningsrecht van advocaten centraal. Nadat ratio en reikwijdte ervan zijn besproken, wordt ingegaan op enkele actuele thema’s: het verschoningsrecht van (buitenlandse) in-house-advocaten die in Nederland werken, het verschoningsrecht bij interne feitenonderzoeken en de schending door het Openbaar Ministerie van de vertrouwelijkheid van de communicatie tussen cliënt en advocaat in de geruchtmakende Box-zaak. Ten slotte wordt vooruitgeblikt op het voorstel tot modernisering van het Wetboek van Strafvordering en de wijze waarop het verschoningsrecht daarin zal worden verankerd.
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2022AA20220767
F.J. Fernhout
Als het in een civiele procedure aankomt op bewijslevering, worden er meestal getuigen gehoord.Getuigen hebben verplichtingen: ze moeten verschijnen, de eed of belofte afleggen, antwoord geven op de gestelde vragen en ze moeten ook nog de waarheid spreken. Het verschoningsrecht is één van de uitzonderingen op deze verplichtingen. Of een getuige daarop al dan niet een beroep kan doen, is voor de procesdeelnemers van groot belang. Winst of verlies van een procedure kan ervan afhangen en de getuige zelf riskeert gijzeling en een strafrechtelijke vervolging, wanneer hij blijft zwijgen zonder daartoe gerechtigd te zijn. De wet regelt het onderwerp echter summier, terwijl literatuur en rechtspraak een diffuus beeld te zien geven. Dat vormde de aanleiding om alle aspecten van het verschoningsrecht in civiele zaken – zowel de processuele als de materiële – aan een grondige analyse te onderwerpen.
Literatuur | Proefschriftbijdrageoktober 2005AA20050865
E.C.M. Jurgens
Het journalistiek privilege staat de laatste tijd in de belangstelling. Twee rechterlijke uitspraken, een van de Europese Commissie van de Rechten van de Mens in de zaak Goodwin, en een van het Hof Den Haag in de zaak Riem, alsmede het wetsontwerp Wet op het journalistiek privilege vormen de aanleiding voor het schrijven van dit artikel. Er wordt een pleidooi gehouden voor een wettelijke basis van het journalistiek privilege.
Verdieping | Verdiepend artikelseptember 1995AA19950694
september 2006
W.R. Kastelein
De juridische beroepsgroep die de laatste tien jaar het meest in omvang toenam (zowel absoluut als relatief) is die van de mediators. Per 1 juli 2009 stonden 4.270 mediators ingeschreven in een door het Nederlands Mediation Instituut (NMI) bijgehouden register, terwijl het in 1999 om nog maar 1018 mediators ging. Anders dan ‘advocaat’ of ‘notaris’ mag iedereen zich ‘mediator’ noemen, want het betreft een vrij beroep zonder dat er (nog) een wettelijke regulering bestaat, zodat het aantal personen dat zich ‘mediator’ noemt hoger ligt dan het genoemde aantal van 4.270. Dat sprake is van zo’n diverse groep ‘mediators’ heeft directe gevolgen gehad. In een uitspraak van de Hoge Raad van 10 april 2009 is duidelijk gemaakt dat een ‘mediator’ (nog) geen beroep kan doen op het verschoningsrecht. Willen we dat er een inbreuk wordt gemaakt op het verkrijgen van de ‘Waarheid’, waartoe in beginsel een spreekplicht geldt? Vinden we de werkzaamheden van mediators belangrijk genoeg om een dergelijke inbreuk te accepteren? 
Het Nederlandse strafprocesrecht kent in artikel 217 aanhef en onder 3 Sv alleen een verschoningsrecht toe aan bloed- of aanverwanten in de rechte lijn en in de zijlijn tot in de derde graad en aan de (voormalig) echtgenoot of (voormalig) geregistreerd partner, maar niet aan informele samenleefrelaties. Ongehuwd samenlevende partners moeten dus getuigen, ook als dat strafrechtelijk gezien in het nadeel van hun partner is. Een zaak waarin dit zich voordeed is voorgelegd aan het Europese Hof voor de Rechten van de Mens, dat in april 2012 uitspraak heeft gedaan. Deze beslissing staat in dit artikel centraal. 
In dit artikel staat het verschoningsrecht van advocaten centraal. Nadat ratio en reikwijdte ervan zijn besproken, wordt ingegaan op enkele actuele thema’s: het verschoningsrecht van (buitenlandse) in-house-advocaten die in Nederland werken, het verschoningsrecht bij interne feitenonderzoeken en de schending door het Openbaar Ministerie van de vertrouwelijkheid van de communicatie tussen cliënt en advocaat in de geruchtmakende Box-zaak. Ten slotte wordt vooruitgeblikt op het voorstel tot modernisering van het Wetboek van Strafvordering en de wijze waarop het verschoningsrecht daarin zal worden verankerd. 
