Toont alle 10 resultaten
R.E. Brinkman
De echtgenoot van een schuldenaar die failliet is, kan alle goederen terugnemen die hem toebehoren en niet in de huwelijksgemeenschap vallen, aldus artikel 61 Fw. Vaak voegt de faillissementswet iets toe aan het algemene vermogensrecht en in casu het huwelijksvermogensrecht, of beperkt de toepassing daarvan. Doet artikel 61 Fw dat ook? De voorzichtige conclusie is dat dit artikel niet of nauwelijks iets toevoegt aan hetgeen ook al uit het algemene vermogensrecht en huwelijksvermogensrecht voortvloeit.
Rode draad | Snijvlakken & Kruisbestuivingennovember 2023AA20230890
S.R.F. Aarts, G.Á.C. Orbán
De Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA) is met veel loftuitingen onthaald als hét nieuwe wondermiddel om noodlijdende schuldenaren er weer bovenop te helpen. In veel gevallen is die lof terecht, maar niet altijd. Dit artikel beschrijft dat de WHOA soms slechts placebo-effecten biedt, en niet altijd het gehoopte ‘panacee’ is voor alle (financiële) kwalen. Bezint eer ge begint met de WHOA is dan ook het devies dat ten grondslag ligt aan dit artikel.
september 2021AA20210793
K.J. Krzeminski
In deze oratie worden verschillende routes voor beslag en verhaal op goederen van derden verkent, in het bijzonder in geval van verhaalsontduiking.
9789493333048 - 23-08-2023
A.W. Jongbloed
Hoge Raad 26 november 2021, ECLI:NL:HR:2021:1776, RvdW 2021/1152
Annotaties en wetgeving | Annotatieapril 2022AA20220300
L.D.V.M. Kompier
Op 1 juli 2012 is de nieuwe regelgeving voor de vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten in werking getreden. Met een wijziging van het Burgerlijk Wetboek zijn in lagere regelgeving, namelijk in een besluit, de incassokosten genormeerd. Wanneer een schuldenaar niet op tijd betaalt, kan een schuldeiser handelingen (laten) verrichten om de schuldenaar alsnog te laten betalen. De schuldeiser heeft recht op een vergoeding voor de kosten die hij maakt om de vordering buiten rechte te innen. De wettelijke regeling van de incassokosten biedt duidelijkheid aan de schuldenaar en aan de schuldeiser over hoe hoog deze kosten mogen zijn en biedt bescherming tegen te hoge incassokosten.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingfebruari 2013AA20130149
Een schuldeiser moet soms zelf op zoek naar voor verhaal vatbare vermogensbestanddelen van een schuldenaar. De vraag dringt zich op of het niet veel makkelijker is als de schuldenaar wordt verplicht te vertellen of, en zo ja, waar hij bronnen van inkomsten en vermogen heeft. Kan een schuldenaar worden verplicht openheid te geven over zijn inkomens- en vermogenspositie in Nederland en daarbuiten? Of mag de schuldenaar dit weigeren met een beroep op privacy of een variant op het nemo-tenetur-beginsel? Deze vragen geven aanleiding voor een korte ronde langs de wettelijke en buitenwettelijke informatieplichten in het Nederlandse beslag- en executierecht.
Opinie | Amusemei 2022AA20220350
W.H. van Boom
Hoge Raad 6 juni 2008, nr. C06/317HR, ECLI:NL:HR:2008:BC8690, LJN: BC8690 (Bras/Satisfactorie) In deze uitspraak van de Hoge Raad en de daarbij behorende noot staat de borgtochtovereenkomst centraal. De uitspraak en de noot maken duidelijk dat een goede communicatie en afspraken belangrijk zijn bij een borgtochtovereenkomst. Ook komt de mededelingsplicht duidelijk aan de orde. In de noot worden besproken: de nadelen en gevolgen van de buitengerechtelijke vernietiging van de overeenkomst door de hoofdschuldenaar, de doorwerking van verweermiddelen van de hoofdschuldenaar in de verhouding tussen borg en schuldeiser respectievelijk borg en hoofdschuldenaar, het onderscheid tussen een verweermiddel en het wilsrecht dat na uitoefening tot een verweermiddel leidt, alsmede de gevolgen van dat onderscheid voor de borg en ten slotte onze conclusie dat meer aandacht nodig is voor communicatieplichten in plaats van de aandacht die nu uitgaat naar het ontstaansmoment van de regresvordering. Aan de orde komen hierbij het Nederlandse en Belgische recht en waar van belang ook de Draft Common Frame of Reference.
Annotaties en wetgeving | Annotatieseptember 2009AA20090554
G.H. Lankhorst
In dit artikel wordt de derde insolventieprocedure van de Faillissementswet besproken, de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen. Het artikel bevat een geschiedenis van de regeling, hoofdlijnen, rechtsgevolgen, toelatingseisen, rechtsmiddelen, overgangsregels en uitvoeringsaspecten
Annotaties en wetgeving | Wetgevingdecember 1998AA19980970
Benelux-Gerechtshof 6 juli 2023, A2022/1 en A2022/2
Annotaties en wetgeving | Annotatiemei 2024AA20240437
De Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA) is met veel loftuitingen onthaald als hét nieuwe wondermiddel om noodlijdende schuldenaren er weer bovenop te helpen. In veel gevallen is die lof terecht, maar niet altijd. Dit artikel beschrijft dat de WHOA soms slechts placebo-effecten biedt, en niet altijd het gehoopte ‘panacee’ is voor alle (financiële) kwalen. Bezint eer ge begint met de WHOA is dan ook het devies dat ten grondslag ligt aan dit artikel. 
In deze oratie worden verschillende routes voor beslag en verhaal op goederen van derden verkent, in het bijzonder in geval van verhaalsontduiking. 
