Resultaat 2197–2208 van de 12335 resultaten wordt getoond
Y.E.M. Cremers, R.H.T. Jansen
Naar aanleiding van de toeslagenaffaire schreef de Venetië-commissie recent een rapport over de staat waarin de Nederlandse rechtsstaat verkeert. Het rapport bevat interessant juridisch leesvoer. De probleemanalyse is gedegen, maar veel aangedragen oplossingsrichtingen zijn in de Nederlandse literatuur al eens uitgedacht. Het is nu de hoogste tijd dat de staatsmachten bij zichzelf te rade gaan hoe zij hun taakvervulling zodanig kunnen verbeteren dat vergelijkbaar onrecht wordt voorkomen. De rechtspraak is al proactief begonnen met zelfreflectietrajecten – nu de regering en het parlement nog.
Opinie | Redactioneeldecember 2021AA20211059
W. Sorgdrager
Het machtsevenwicht van de trias politica is geen statisch gegeven. De machten verschuiven ten opzichte van elkaar. Lange tijd is de rechter gezien als de zwakste van deze staatsmachten, maar door de toegenomen mondigheid van de burger worden meer vragen aan de rechter voorgelegd. De rechter moet daarop responderen. In die respons speelt ook de toetsing aan het internationale recht een grote rol. Deze veranderende positie van de rechter kan nu niet meer als de ‘zwakste’ van de drie staatsmachten beschouwd worden. Dat schuurt wel eens.
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2020AA20200874
H.G. Hoogers
Literatuur | Proefschriftbijdrageseptember 2000AA20000691
G. van Dijck
In deze bijdrage wordt beschreven welke ontwikkelingen zich voordoen en zich recentelijk hebben voorgedaan in juridisch onderzoek. Deze beschrijving dient alsopstap naar de vraag hoe het juridisch onderwijs gestalte krijgt indien deze ontwikkelingen(nog meer) worden geïncorporeerd in het onderwijs.
Verdieping | Studentartikelfebruari 2008AA20080153
W. van der Putten
De bescherming van de burger tegen onjuiste en onrechtmatige perspublicaties is een van de zwakke plekken in ons rechtssysteem. Het strafrecht of het burgerlijk recht vormen geen adequaat instrumentarium om bijvoorbeeld op te treden tegen tendentieuze berichtgeving of schending van een embargo. Daar komt bij dat gerechtelijke procedures nadelen als hoge kosten en soms nog meer ongewenste publiciteit met zich mee kunnen brengen. De opzet en het functioneren van de Raad werden gaandeweg echter als te beperkt ervaren. Vanaf 1970 zijn de mogelijkheden om tot verbeteringen te komen uitgebreid onderzocht. De oplossing werd gevonden in verbreding van de basis van de Raad en de mogelijke aanstelling van een ombudsman voor de journalistiek.
januari 1983AA19830120
P. Smits
Het komt voor dat de civiele rechter voor een probleem wordt gesteld dat tevens ligt op het terrein van de administratieve rechter. In een dergelijk geval is de vraag wat de civiele rechter moet doen: moet hij verwijzen naar een administratieve rechter, moet hij de zaak aan zich houden en zich daarbij richten naar het oordeel dan wel de jurisprudentie van zijn administratiefrechtelijke collega, of moet hij zijn eigen koers varen met het risico van verschil van inzichten? De civiele rechter is niet eens gebonden aan zijn eigen beslissingen, althans formeel niet, evenmin als een lagere rechter aan het oordeel van een hogere rechter gebonden is. Het zou vreemd zijn wanneer hij wel formeel aan beslissingen van administratierechtelijke colleges zou worden gebonden. Even vreemd en onwenselijk is het echter wanneer geen coördinatie van beslissingen zou plaatsvinden. Hoe hierover te oordelen?
mei 1987AA19870304
C.J. Wolswinkel
Johan Wolswinkel promoveerde op 19 maart 2013 cum laude aan de Vrije Universiteit Amsterdam. In deze bijdrage doet hij aan de hand van een recent voorbeeld, namelijk de toelating van gegadigden tot de numerus fixus-opleiding rechtsgeleerdheid, verslag van zijn zoektocht naar algemene regels van verdelingsrecht voor de verdeling van schaarse publiekrechtelijke rechten.
Literatuur | Proefschriftbijdrageoktober 2013AA20130790
A.T. Marseille
ABRvS 15 mei 2024, ECLI:NL:RVS:2024:2045, NLF 2024/1190, m.nt. F. Peppelenbosch, V-N 2024/27.24, m.nt. redactie
Annotaties en wetgeving | Annotatieseptember 2024AA20240769
C. Joustra
In dit artikel wordt het wetsvoorstel 'Wijziging van de civiele kantongerechtsprocedure' besproken. Het voorstel beoogt een vereenvoudiging van de civiele kantongerechtsprocedure. Het is de bedoeling dat alle verschillende contentieuze zaken die voor de kantonrechter verschijnen, volgens een geüniformiseerde procedure zullen verlopen. Hieronder wordt beschreven hoe de verschillende aspecten van de doelstelling 'vereenvoudiging' zijn uitgewerkt in de voorgestelde procedure. De bespreking zal voornamelijk proces-technisch van aard zijn.
Annotaties en wetgeving | Wetsvoorstellennovember 1987AA19870702
Amnesty International
Zware, grootschalige mensenrechtenschendingen — moordpartijen, politieke moorden en 'verdwijningen', martelpraktijken — vinden niet zelden plaats in het kader van een gewapend conflict, of een eroderende staatsmacht. Schendingen blijven in deze omstandigheden doorgaans onbestraft. Voorbeelden van landen die recentelijk een dergelijk patroon te zien hebben gegeven, zijn Rwanda, Bosnië-Herzegovina, Algerije, Irak, Peru, Soedan en Sierra Leone. Welke middelen staan de Verenigde Naties, waarin sinds vijftig jaar de internationale gemeenschap is georganiseerd, ter beschikking om van dergelijke mensenrechtenschendingen kennis te nemen en ertegen op te treden? Hieronder volgt een korte verkenning van het optreden van de twee belangrijkste organen van de VN op dit gebied: de Commissie voor de Rechten van de Mens, die van meet af een centrale rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van een VN-regime voor de bescherming van de mensenrechten, en de Veiligheidsraad, die zich de afgelopen vijf jaar heeft geprofileerd met pogingen tot vredeshandhaving in internationale en nationale conflicten.
Verdieping | Verdiepend artikeldecember 1995AA19950948
C.D.J. Bulten, C.J.H. Jansen
In dit artikel behorende bij de rode draad 'Canon van het Recht' wordt ingegaan op de VOC die bekend staat als de eerste Nederlande kapitaalvennootschap; de voorloper van de huidige N.V. In het artikel wordt ingegaan op de zeggenschapsstructuur, bevoegdheden en aansprakelijkheidbeperkingen.
Overig | Rode draad | Canon van het Rechtmei 2009AA20090339
A. Broekers-Knol, B.M.J. van Klink
Perspectief | Perspectiefartikelseptember 2015AA20150723
Het machtsevenwicht van de trias politica is geen statisch gegeven. De machten verschuiven ten opzichte van elkaar. Lange tijd is de rechter gezien als de zwakste van deze staatsmachten, maar door de toegenomen mondigheid van de burger worden meer vragen aan de rechter voorgelegd. De rechter moet daarop responderen. In die respons speelt ook de toetsing aan het internationale recht een grote rol. Deze veranderende positie van de rechter kan nu niet meer als de ‘zwakste’ van de drie staatsmachten beschouwd worden. Dat schuurt wel eens. 
Johan Wolswinkel promoveerde op 19 maart 2013 cum laude aan de Vrije Universiteit Amsterdam. In deze bijdrage doet hij aan de hand van een recent voorbeeld, namelijk de toelating van gegadigden tot de numerus fixus-opleiding rechtsgeleerdheid, verslag van zijn zoektocht naar algemene regels van verdelingsrecht voor de verdeling van schaarse publiekrechtelijke rechten. 
