Resultaat 109–120 van de 176 resultaten wordt getoond
A.L.H. Ernes
Het geheim van de raadkamer zorgt ervoor dat we niet weten hoe rechters tot hun oordeel komen. De discussies die voorafgaan aan het oordeel zijn niet terug te vinden in het vonnis en we kunnen ook niet zien of een beslissing unaniem of bij meerderheid wordt genomen. Anka Ernes pleit dan ook voor invoering van het opnemen van 'concurring' en 'dissenting opinions' in arresten van de Hoge Raad.
Blauwe pagina's | Herschrijf het rechtdecember 2010AA20100846
P.W. van der Kruijs, Th.A. de Roos
Voor een adequate verdediging in strafzaken is het van groot belang dat de advocaat, in het Wetboek van Strafvordering aangeduid als raadsman, alles onbelemmerd naar voren kan brengen dat hem in het belang van zijn cliënt, de verdachte, geboden voorkomt, zowel tijdens het onderzoek ter terechtzitting (bijvoorbeeld bij pleidooi), als daarbuiten, bijvoorbeeld tegenover de pers. Maar bij de vervulling van zijn taak en het gebruik van zijn uitingsvrijheid gelden wel juridische grenzen. In deze bijdrage worden die grenzen verkend.
Perspectief | Perspectiefartikelmei 2011AA20110391
J.T. Degenkamp, Th.A. de Roos
Prof. Degenkamp reageert op het Bijzonder nummer 2014 Privatisering van het strafrecht in het algemeen en de bijdrage van prof. De Roos over lekenrechtspraak in dat nummer in het bijzonder. Met nawoord van prof. De Roos.
Opinie | Reactie/nawoordmaart 2014AA20140194
C.W. Maris
Rechtsvorming is onlosmakelijk verbonden met de verhouding tussen recht en moraal. Welke rol speelt de moraal in de raadkamer van de Hoge Raad? En hoe gaat hij om met de afweging tussen morele opvattingen, die in de samenleving dikwijls aan verandering onderhevig zijn? In deze bijdrage worden deze vragen in de sleutel gezet van de turbulente ontwikkelingen ten aanzien van de zedenwetgeving in de twintigste eeuw. Bij uitstek het gebied waar het morele aspect nadrukkelijk aanwezig is. In de afgelopen eeuw maakte de Nederlandse zedenwetgever een cyclische beweging rond pornografie. In 1886 stelde hij zich liberaal op, in 1911 formuleerde hij een veel strenger pornografieverbod op grond van de christelijke moraal, om in 1984 terug te keren naar het liberale beginpunt. Onder invloed van de veranderende tijdgeest speelde de Hoge Raad in deze kringloop herhaaldelijk een rechtsvormende rol. In het begin van de twintigste eeuw boog hij het recht alvast in moralistische richting, na de seksuele revolutie van de jaren zestig zette hij juist weer koers naar de liberale vrijheid, in beide gevallen tegen de bedoeling van de wetgever in. Wat betekent deze morele cyclus voor de eenentwintigste eeuw?
Overig | Rode draad | Raad en daad | Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2005AA20050807
E.H. Hondius
De Verenigde Staten lopen vaak voorop met nieuwe ontwikkelingen in het recht, maar een nieuwe ‘trend’, waarbij rechtsvorderingen verhandelbaar worden gemaakt, valt niet bij iedereen in de smaak.
Opinie | Columnseptember 2014AA20140616
D.W. van Maurik, J. van Mourik
In het aansprakelijkheidsrecht kunnen bewijsvermoedens helpen om bij een onzekere causaliteit het bewijsrisico bij een andere partij te leggen – meestal de sterkere – zodat de rechter een rechtvaardig oordeel kan vormen. In de uitspraak Sanofi Pasteur legt het Hof van Justitie de drempel voor het gebruik van bewijsvermoedens te laag. Daardoor kan een verschil ontstaan tussen de wetenschappelijke en de juridische werkelijkheid
Opinie | Redactioneelnovember 2018AA20180867
A.M.P. Gaakeer
Bijzonder nummer | Recht & taaljuli 2015AA20150602
Ewoud Hondius schrijft over een nieuwe trend: voor gewenste veranderingen in het recht wordt niet steeds een beroep op de wetgever gedaan. Sommige veranderingen kunnen via de rechter worden bewerkstelligd.
Opinie | Columnmei 2013AA20130371
B. Groothoff, K. Heidary
Ook rechters zijn vatbaar voor mentale valkuilen in het besluitvormingsproces, zo is opnieuw bevestigd in recent onderzoek. Hoewel het voorkomen van deze – vaak onbewuste – processen vrijwel onmogelijk is, bepleiten de auteurs in dit redactioneel dat nieuwe inzichten bijdragen aan de herkenning van mogelijke valkuilen, teneinde ongelijkheden in (strafrechtelijke) besluitvorming te ondervangen.
Opinie | Redactioneelmaart 2024AA20240195
Rechtseenheid lijkt een eenvoudig begrip: uniforme uitkomsten voor dezelfde gevallen. De tendens naar billijke oplossingen voor het concrete geval roept onherroepelijk het verwijt op dat daarmee de rechtseenheid in gevaar komt. Maar is dat wel terecht? Aan de hand van enkele recente arresten uit het burgerlijk recht en het strafrecht laat de auteur zien dat de notie van rechtseenheid complexer is dan op het eerste gezicht lijkt. Soms is het juist de aanpassing van het recht aan gewijzigde omstandigheden die bijdraagt aan de realisering van dieper liggende beginselen of doeleinden. Ook de discussie over de uniforme rechtstoepassing bij discretionaire bevoegdheden als de straftoemeting laat zien dat eenheid van recht niet los van de feitelijke context kan worden gezien. Eenheid in veelvoud is daarom niet alleen het maximaal haalbare, maar ook het meest wenselijke resultaat in het recht.
Overig | Rode draad | Raad en daad | Verdieping | Verdiepend artikelseptember 2005AA20050676
A.F.M. Brenninkmeijer
Rechtspleging geeft een overzicht van de inrichting van de rechterlijke organisatie en van de wijze waarop rechters hun taak vervullen als geschillenbeslechters.
9789069162096 - 01-09-1995
A.M. Hol
In toenemende mate wordt in een democratie als de onze de rechterlijke macht kritisch bejegend. Prof. Hol stelt dat het juist in een democratie zeer belangrijk is om de oordelen van rechters serieus te nemen.In deze bijdrage onderbouwt hij de stelling door rechtspraak met theater (in het bijzonder tragedies) te vergelijken. Daarbij gebruikt hij het Eichmann-proces als voorbeeld.
Perspectief | Perspectiefartikeljuni 2012AA20120487
Rechtspleging geeft een overzicht van de inrichting van de rechterlijke organisatie en van de wijze waarop rechters hun taak vervullen als geschillenbeslechters. 
In toenemende mate wordt in een democratie als de onze de rechterlijke macht kritisch bejegend. Prof. Hol stelt dat het juist in een democratie zeer belangrijk is om de oordelen van rechters serieus te nemen.In deze bijdrage onderbouwt hij de stelling door rechtspraak met theater (in het bijzonder tragedies) te vergelijken. Daarbij gebruikt hij het Eichmann-proces als voorbeeld. 
