Meergelaagdheid van rechtsordes: oude wijn in nieuwe zakken?

Met het “Algemeen Deel. Veertig jaar later” hebben Van Gerven en Lierman een magistrale studie geschreven naar de effecten van de meergelaagdheid op de nationale rechtsorde. Het is een uiterst complexe studie geworden die veel verder gaat dan een beschrijving van het recht op een bepaald grondgebied – in dit geval: België. Het is bovenal een doordenking geworden van de eisen die een dergelijk complex en meergelaagd rechtssysteem stelt aan wetgever, bestuur en rechtspraak. Een bespreking van de inhoud van dit boek kan dan ook ­onmogelijk recht doen aan de veelheid van thema’s die de auteurs behandelen. In deze bijdrage beperkt Carel Smith zich daarom tot het ingaan op twee stellingen die fundamenteel zijn voor het boek en die verband houden met zijn expertise als rechtsmethodoloog.