Gewone verblijfplaats in het Europees familierecht

Het begrip ‘de gewone verblijfplaats’ speelt een cruciale rol in het internationale familierecht. Het is een belangrijke aanknopingsfactor in veel Haagse verdragen en in EU-verordeningen voor uitlopende aspecten van grensoverschrijdende families. Het is een begrip dat open staat voor interpretatie en is belangrijk, bijvoorbeeld omdat het kan leiden tot rechtsmacht van de Nederlandse rechter. Het kan dus in termen van uitkomsten veel uitmaken of een persoon zijn gewone verblijfplaats in Nederland (of een ander land) heeft. Ian Sumner gaat in zijn bijdrage in op de laatste stand van zaken. Aan de hand van een bespreking van de rechtspraak van het Hof van Justitie brengt hij in kaart welke factoren volgens het Hof van belang zijn om het begrip in een concreet geval invulling te geven. Daarnaast laat de analyse van die rechtspraak over de tijd heen een duidelijke trend zien waarbij rechtszekerheid veel gewicht in de schaal lijkt te leggen. Ook na alle uitspraken van het Hof van Justitie blijven vragen open voor toekomstige kwesties over de gewone verblijfplaats, en daarmee voor de vraag of de Nederlandse rechter al dan niet bevoegd is in internationale zaken.