Vind een Maandblad-aflevering
Kies de maand en het jaar waarin het nummer dat je zoekt is verschenen en ga naar de aflevering.
* Van 2012 tot en met heden vind je naast de artikelen van de betreffende maand ook het volledige nummer integraal.
* Vóór 2012 vind je per nummer alleen de losse artikelen die in dat nummer zijn verschenen en kun je niet het volledige nummer integraal bekijken.
Maandblad november 2012
Met een beroep op hun verantwoordelijkheid voor de handhaving van de openbare orde en de hulpverlening belemmeren burgemeesters tegenwoordig nog wel eens een door de Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel gelaste uitzetting van vreemdelingen. Dit leidt tot ernstige loyaliteitsproblemen voor de politie; aan wie moet zij nu gehoorzamen, aan de minister of aan de burgemeester? 
In deze bijdrage gaat Nora van Oostrom-Streep in op de geschiedenis en achtergrond van de Wet koop onroerende zaken, op de bij de Wet ingevoerde maatregelen en op de ontwikkelingen sinds 2003. Met name gaat zij in op een arrest van de Hoge Raad van 9 december 2011 waarin de Wet een bredere reikwijdte krijgt dan deze tot dan toe had. Tot slot concludeert zij dat het arrest een stap in de goede richting is, maar dat de reikwijdte nog wel wat breder mag. 
Met de unanieme steunverklaring in 2011 door de VN Mensenrechtenraad aan de UN Guiding Principles on Business and Human Rights en de opname van de tot die principes behorende corporate responsibility to respect human rights in de OESO Richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen is een belangrijke stap voorwaarts gezet op het politiek en juridisch complexe gebied van de relatie tussen ondernemingen en mensenrechten. Deze UN Guiding Principles hebben een jaar na hun totstandkoming al belangrijke invloed gehad op het gebied van de regulering van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) in bredere zin, ook in EU-verband. In dit artikel worden context en inhoud van deze belangrijke mijlpaal op het gebied van mensenrechten en MVO in vogelvlucht beschreven. 
Verspreid over de wereld leven (voor zover bekend) circa 12 miljoen staatlozen. Deze mensen kunnen geen aanspraak maken op een hele reeks rechten die anderen wel hebben, en ze staan bloot aan marginalisatie en misbruik, gedwongen migratie en mensenhandel. Laura van Waas schetst een beeld van de huidige situatie voor staatlozen en de aandacht die ervoor is bij onder andere de VN. 
Twintig jaar bijzondere overeenkomsten hebben veel opgeleverd voor specialisten, doch weinig voor algemene civilisten. Daarnaast roepen de ontwikkelingen de vraag op wat nog de zin is van een boek over bijzondere overeenkomsten in een tijd van europeanisering, specialisatie, consumentenbescherming, en verschuiving naar het publiekrecht. Een snelle duik in de geschiedenis laat echter zien dat dit een eeuw geleden niet anders was. Mits we met voldoende sobere verwachtingen naar de codificatie kijken, kunnen we vrij tevreden zijn met de regeling van bijzondere overeenkomsten. 