Resultaat 565–576 van de 595 resultaten wordt getoond
B. Schipper
In 1993 heeft onze wetgever, mede onder invloed van de internationale ontwikkelingen, ervoor gekozenom de juridische bescherming van de prestatie van de uitvoerende kunstenaar onder te brengen bij hetregime van de Wet op de Naburige Rechten (WNR). Die keuze is niet zonder enige kritiek ontvangendoor de rechtspraktijk. Deze kritiek lijkt inmiddels wat verstomd te zijn. In deze bijdrage zal ik aan dehand van het werk van dj’s een poging wagen deze discussie weer wat nieuw leven in te blazen. Het zijnimmers de dj’s die ons al jaren laten ‘horen’ dat de klemtoon toch meer bij ‘kunstenaar’ dan bij ‘uitvoerende’zou moeten komen te liggen.
Verdieping | Verdiepend artikelapril 2002AA20020227
A.L.M. Keirse
Verdieping | Verdiepend artikeljuni 2000AA20000424
P. van de Auweraert
Er bestaat vandaag de dag een duidelijke internationale consensus dat het bestrijden van de impuniteit voor de internationale misdaden van genocide, misdaden tegen de mensheid en oorlogsmisdaden een integraal en noodzakelijk onderdeel vormt van elke geslaagde wederopbouw en verzoeningsinspanning in landen die zich in een zogenaamde postconflict situatie bevinden. Deze beknopte bijdrage zal kort ingaan op de toepassing van die internationale consensus op de Democratische Republiek Congo (DRC).
Verdieping | Verdiepend artikelmaart 2006AA20060188
C. Waaldijk
Verdieping | Verdiepend artikelapril 2016AA20160237
C.A.J.M. Kortmann
In de rubriek `recht in zicht´ wordt door een oud-redacteur teruggekeken op zijn of haar artikel dat deze redacteur destijds schreef en wat de uitwerkingen van het artikel waren. C.A.J.M. Kortmann gaat in op de invloed van het Franse bestuursrecht op zijn Nederlandse zuster.
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2001AA20010732
M. Boetekees, T. van Straveren
In 1967 bedroeg het transferbedrag voor de overgang van Theo Laseroms van Sparta naar Pittsbourg Phantoms ƒ 210.000,–,in 1988 bedroeg het transferbedrag voor de overgang van Ruud Gullit van PSV naar A.C.Milan ƒ 17.000.000,–en in 2000 zou Ruud van Nistelrooy voor ƒ 60.000.000,–à ƒ 70.000.000,–van PSV naar Manchester United zijn overgegaan ware hij niet geblesseerd geraakt.De Europese Commissie onder leiding van Commissaris Monti wil aan deze enorm inflatoire handel een einde maken, maar vindt daarbij de FIFA en UEFA op haar weg. In dit artikel zal ingegaan worden op de discussie tussen de FIFA en UEFA enerzijds en de Europese Commissie anderzijds en de gevolgen daarvan voor het Nederlandse transfersysteem.
Verdieping | Verdiepend artikelapril 2001AA20010224
R.A.J. van Gestel, M.A. Loth
Zoals de Urgenda-zaak laat zien, roept ‘public interest litigation’ al snel de vraag op of de rechter niet op de stoel van de wetgever gaat zitten, waardoor democratische waarborgen doorkruist zouden worden. Wij menen dat die stelling soms ook omgedraaid kan worden en dat algemeenbelangacties die beslecht worden door de rechter juist als een uitdrukking van democratische legitimatie gezien kunnen worden, zolang de rechter de beleidsvrijheid van de Staat voldoende respecteert en zijn normstellende optreden objectiveert en rechtvaardigt.
Verdieping | Verdiepend artikelseptember 2019AA20190647
T. Hartlief
Verdieping | Verdiepend artikeljuni 2017AA20170473
C.J.M. Klaassen
Het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering voorziet in zogenoemde ‘voorlopige bewijsmaatregelen’. Wat is eigenlijk het nut en wat zijn de mogelijkheden hiervan? Deze bijdrage besteedt aandacht aan deze kwestie in de context van enerzijds recente rechtspraak en anderzijds ontwikkelingen rond de modernisering van het bewijsrecht.
Verdieping | Verdiepend artikelfebruari 2019AA20190097
E. Kruijen, S. Meuwese
Terwijl we discussiëren of Nederlandse biologische grootouders evenveel recht hebben op omgangmet de (klein)kinderen als de sociale ouders, vragen we wel van juridische ouders met een niet-Nederlandse nationaliteit de ‘feitelijke gezinsband’ te bewijzen. Daar waar we Nederlandse jongerenop drift, weggelopen en dakloos, onmiddellijk in de crisisopvang plaatsen, stoppen we minderjarigevluchtelingen die in Nederland terechtkomen in de terugkeervariant. En hoewel we eenaantal jaren geleden de onwettigheid van kinderen hebben afgeschaft, noemen we kinderen zondergeldige verblijfsstatus ‘illegale’ kinderen. Het lijkt wel of de balans tussen familierecht envreemdelingenrecht zoek is: we meten duidelijk met twee maten, een voor Nederlanders en eenvoor vreemdelingen.
Verdieping | Verdiepend artikelseptember 2002AA20020610
J.W. Nieuwboer
Al een poosje staat de botsing tussen de vrijheid van meningsuiting (art. 7 van de Grondwet, ingevoerd in 1983) en de discriminatieverboden, verwoord in niet alleen artikel 1 van de Grondwet, maar ook in het strafrecht, in de belangstelling. Aan de orde zal komen dat Janmaat in het verleden gestraft is voor uitspraken waarmee hij geacht werd te discrimineren, terwijl Fortuyn en Balkenende in een recent verleden zich zonder sanctie afzetten tegen allochtonen. Hierop en op de strafrechtelijke verboden wordt in dit artikel ingegaan, waarbij deze bijdrage zich beperkt tot discriminatie op grond van ras.
Verdieping | Verdiepend artikeldecember 2002AA20020868
L.J.A. Damen
Eind 2019 was er de Wende: de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State ‘ging om’ in het Kinderopvangtoeslagenschandaal. Eind 2020 verscheen het – terecht vernietigende – rapport Ongekend onrecht van de Parlementaire ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag. Eind 2021 verschenen zelfreflectierapporten van de rechtbanken en de Afdeling. Waait er nu een frisse PKW (Post-Kinderopvangtoeslagenschandaal-Wind) door de bestuursrechtspraak?
Verdieping | Verdiepend artikelseptember 2022AA20220627
Zoals de Urgenda-zaak laat zien, roept ‘public interest litigation’ al snel de vraag op of de rechter niet op de stoel van de wetgever gaat zitten, waardoor democratische waarborgen doorkruist zouden worden. Wij menen dat die stelling soms ook omgedraaid kan worden en dat algemeenbelangacties die beslecht worden door de rechter juist als een uitdrukking van democratische legitimatie gezien kunnen worden, zolang de rechter de beleidsvrijheid van de Staat voldoende respecteert en zijn normstellende optreden objectiveert en rechtvaardigt. 
Het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering voorziet in zogenoemde ‘voorlopige bewijsmaatregelen’. Wat is eigenlijk het nut en wat zijn de mogelijkheden hiervan? Deze bijdrage besteedt aandacht aan deze kwestie in de context van enerzijds recente rechtspraak en anderzijds ontwikkelingen rond de modernisering van het bewijsrecht. 
Eind 2019 was er de Wende: de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State ‘ging om’ in het Kinderopvangtoeslagenschandaal. Eind 2020 verscheen het – terecht vernietigende – rapport Ongekend onrecht van de Parlementaire ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag. Eind 2021 verschenen zelfreflectierapporten van de rechtbanken en de Afdeling. Waait er nu een frisse PKW (Post-Kinderopvangtoeslagenschandaal-Wind) door de bestuursrechtspraak? 
