J.C.E. Ackermans-Wijn

De staatssecretaris van justitie, mevrouw Mr. E.A. Haars, heeft op 9 mei 1980 een nota aan de Tweede Kamer gestuurd over de ‘praktische gang van zaken rond adoptie en adoptievoorbereiding’. Deze nota geeft, na een kort historisch overzicht van de belangrijkste 0ntwikkelingen op het gebied van adoptie vanaf 1956, een schets van de huidige gang van zaken met betrekking tot de adoptie van buitenlandse pleegkinderen. Vervolgens komt de staatssecretaris tot de formulering van enige beleidsvoornemens en de uitwerking daarvan in wettelijke voorzieningen. Opgemerkt moet worden dat deze nota uitsluitend gaat over de plaatsing van een buitenlands pleegkind in een gezin voorafgaand aan de adoptie. De adoptie als juridisch instituut, zoals deze geregeld is in de artt. 227-232 BW en 970-984 Rv, komt in deze nota niet aan de orde. In dit artikel zal de procedure van plaatsing van een buitenlands pleegkind ter adoptie worden besproken, waarbij met name aandacht zal worden besteed aan de rechtsmiddelen die de aspirant-adoptiefouders hebben bij weigering van de beginseltoestemming en de verblijfsvergunning. De adoptienota zal ter sprake komen voor zover de daarin vervallen beleidsvoornemens een verandering beogen van de huidige procedure.

juni 1981
AA19810279

H. Luijten

Dient de wetgever de mogelijkheid van éénouderadoptie open te stellen, opdat de rechter een konkreet verzoek hiertoe - telkens op eigen mérites - moet beoordelen? Dal is de centrale vraag van dit artikel. Aan de hand van de adoptiewet (van 1956) alsmede van latere ontwikkelingen op wetgevend (stiefouder-adoptie) en maatschappelijk terrein word! getracht een antwoord te formuleren. Ook worden de reakties van de Minister van Justitie geanalyseerd op in dit verband gestelde kamervragen; dit om enig zicht te krijgen op wat toekomstige wetgeving ons zou kunnen brengen. Werd onze adoptiewet pas in 1956 - als maatregel van kinderbescherming- ingevoerd, op zich is het adoptie-instituut (zij het vooral als adoptie van volwassenen) al eeuwenoud. Allereerst wordt daarom een rechtshistorisch perspektief geschetst, waarbij onder meer aan de orde zal komen waarom onze wetgever uitsluitend echtparen de mogelijkheid heeft willen geven een kind te adopteren. De aktuele problematiek der interlandelijke adoptie komt alleen aan de orde, voorzover zij het thema (éénouderadoptie of niet?) raakt.

februari 1981
AA19810053