Redding en sanering: monomaan of modern paradigma?

Over de pre-pack en dergelijke


Brussel kondigt een nieuwe reddings- en saneringscultuur aan om bedrijven in nood te helpen reorganiseren en zo Europa uit het slop te trekken. Onze minister ontwikkelt een variant op de Engelse pre-pack, die de doorstart van insolvente ondernemingen vergemakkelijkt. Dit zijn symptomen van een paradigmawisseling, waarbij rechten van schuldeisers worden gerelativeerd om ruimte te maken voor reddingsoperaties. Is deze tendens wenselijk en passend bij een modern insolventierecht? Of verraadt zij een verkeerde fixatie op doorstarten?