Een ex-ante beleidsevaluatie van de Hervormingsagenda Jeugd 2023-2028

Het jeugdzorgbeleid in de afgelopen decennia onderzocht. Daarbij staat voorop het pleidooi voor het innemen van een langetermijnperspectief bij het doorgronden van beleidsproblemen zoals in de jeugdzorg. Sharon Stellaard heeft vanaf 1989 tot nu gekeken welke wets- en beleidswijzigingen zijn doorgevoerd. Daarbij gaan er verschillende dingen niet goed en doen zich een repetitief en een reactief patroon voor. De intentie van het beleid is erop gericht om te komen tot een samenhangend, effectief aanbod aan jeugdhulpverlening dat is afgestemd op de behoeften van ouders en jeugdigen. Het tweede patroon is dat de wetgever stelt dat de uitvoering van de wet in de praktijk problemen geeft en dat daar om die reden een aanpassing op moet volgen. Stellaard gaat op zoek naar verklaringen voor die patronen. De huidige hervormingsagenda lijkt op oorzaken voor het falend beleid te wijzen die dat niet kunnen zijn. Het streven naar financiële houdbaarheid van het stelsel lijkt niet erg kansrijk met de voorgestelde aanpak. Hoe we uit deze impasse komen?