Resultaat 1–12 van de 17 resultaten wordt getoond
J. Remmelink
Beantwoording van een rechtsvraag op het gebied van het internationale strafrecht waarbij de rechtsmacht, bevoegdheid en uitlevering aan de orde komt.
Perspectief | Rechtsvraagjanuari 1988AA19880057
P.J. Wattel
Beantwoording van een rechtsvraag op het gebied van het strafvorderlijke belastingrecht. Aan de orde komen de bevoegdheid van de officier van justitie tot het toepassen van verschillende dwangmiddelen, het vragenbriefje als middel van verhoor en de betekenis daarbij van art. 29 Sv (verdachte).
Perspectief | Rechtsvraagjuni 1989AA19890599
J.H. van Breda, C. Zijderveld
In dit redactionele artikel wordt ingegaan op het toelaten van camera's in de rechtszaal in geval van behandeling van strafzaken. De redacteuren pleiten voor toelating omdat de televisie inmiddels een volwassen medium is en het de openbaarheid van de rechtspraak vergroot.
Opinie | Redactioneeljuli 1997AA19970489
J.S. Nan
Hoge Raad 22 december 2022, ECLI:NL:HR:2022:1864: Dat een verdachte over bepaalde (belastende) omstandigheden een onaannemelijke, onware of zelfs kennelijk leugenachtige verklaring aflegt of daarover zwijgt, kan onder omstandigheden tegen hem gebruikt worden in de bewijsvoering.
Annotaties en wetgeving | Annotatienovember 2023AA20230884
T.M. Schalken
In dit artikel behorende bij de rode draad 'Slachtoffers van delicten' staat centraal in hoeverre de positie van het slachtoffer te veel ondergeschoven is aan die van de verdachte in het strafproces. In het artikel wordt de volgende vraag gesteld en wordt getracht daar een antwoord op te vinden: hoe kan de processuele positie van het slachtoffer juridisch-theoretisch worden onderbouwd?
Overig | Rode draad | Slachtoffers van delictenapril 1989AA19890238
A. Meijer
Het nemo tenetur-beginsel is een van de rechtsbeginselen waarvan onzeker is welke reikwijdte het heeft. Het beginsel houdt in dat niemand gedwongen mag worden aan zijn eigen veroordeling mee te werken. In dit artikel wordt de positivering van dit beginsel afgezet tegen enkele (bestaande en dreigende) inbreuken. De tot nu toe gangbare definiëring/omlijning van het beginsel kan volgens de schrijfster geen stand houden.
Bijzonder nummer | Rechtsbeginselenoktober 1991AA19910890
Th.A. de Roos
Hoge Raad 13 mei 1997, nr. 105.054, ECLI:NL:HR:1997:ZD0705. Ook wel bekend als de Zaanse verhoormethode. Verdachte van gruwelijk levensdelict wordt door de politie verhoord met behulp van een 'communicatiedeskundige'. Daarbij wordt onder meer gebruik gemaakt van fotocollages, waarbij familiefoto's van de verdachte met een foto van het slachtoffer worden gecombineerd. Strijd met beginselen van behoorlijk strafproces, maar geen onmenselijke behandeling. Geen niet-ontvankelijk-verklaring van het Openbaar Ministerie.
Annotaties en wetgeving | Annotatienovember 1997AA19970816
J.H.B. Bemelmans
Zouden verdachten van ernstige strafbare feiten die zich in voorlopige hechtenis bevinden, moeten worden verplicht bij de behandeling van hun strafzaak en de uitspraak van de rechter aanwezig te zijn? De Nederlandse regering vindt van wel. In deze bijdrage wordt bezien hoe dit standpunt zich verhoudt tot de huidige wijze van strafvordering en tot de fundamentele rechten van de verdachte. Geconcludeerd zal onder meer worden dat een recht op afwezigheid zich uit het internationale recht niet laat afleiden, maar dat desondanks enige kanttekeningen moeten worden geplaatst bij de invoering van een algemene aanwezigheidsplicht.
november 2018AA20180904
S. van Gessel, M.F.J. Haak
In dit redactionele artikel wordt door twee redacteurs van Ars Aequi ingegaan op het nieuwe Wetboek van Strafvordering op de Nederlandse Antillen waar de cautie pas later behoeft te worden gegeven dan in Nederland en er voor verdachten een legitimatieplicht bestaat. Ook wordt er ingegaan op het strafrechtelijk kort geding waarbij er voor gedupeerden en andere belanghebbenden de mogelijkheid bestaat om voorzieningen te verzoeken bij de rechter. Redacteuren gaan daarbij ook in op het in het Koninkrijk der Nederlanden geldende concordantiebeginsel dat is opgenomen in het Statuut.
Opinie | Redactioneeldecember 1996AA19960737
D.A.G. van Toor
Literatuur | Proefschriftbijdrageapril 2018AA20180343
B.J. Polman
De borgsom in het Nederlandse strafprocesrecht leidt tot op heden slechts een slapend bestaan. In de praktijk klinken echter steeds meer geluiden vóór toepassing van alternatieven voor de voorlopige hechtenis. In deze bijdrage wordt daarom vanuit verschillende perspectieven stilgestaan bij de voor- en nadelen van de toepassing van de borgsom.
Verdieping | Studentartikeljuni 2015AA20150437
In het aanhangige Wetsvoorstel uitbreiding slachtofferrechten van de Minister voor Rechtsbescherming worden bepaalde, van hun vrijheid beroofde verdachten in beginsel verplicht aanwezig te zijn bij de inhoudelijke behandeling van hun strafzaak. De reden voor deze wettelijke verplichting is hoofdzakelijk gelegen in de eventuele wens van het slachtoffer om het spreekrecht in aanwezigheid van de verdachte uit te oefenen. Maar de onderbouwing van nut en noodzaak van dit voorstel is gebrekkig en kan de invoering van de aanwezigheidsplicht niet dragen.
Verdieping | Verdiepend artikeldecember 2020AA20201117
Zouden verdachten van ernstige strafbare feiten die zich in voorlopige hechtenis bevinden, moeten worden verplicht bij de behandeling van hun strafzaak en de uitspraak van de rechter aanwezig te zijn? De Nederlandse regering vindt van wel. In deze bijdrage wordt bezien hoe dit standpunt zich verhoudt tot de huidige wijze van strafvordering en tot de fundamentele rechten van de verdachte. Geconcludeerd zal onder meer worden dat een recht op afwezigheid zich uit het internationale recht niet laat afleiden, maar dat desondanks enige kanttekeningen moeten worden geplaatst bij de invoering van een algemene aanwezigheidsplicht. 
De borgsom in het Nederlandse strafprocesrecht leidt tot op heden slechts een slapend bestaan. In de praktijk klinken echter steeds meer geluiden vóór toepassing van alternatieven voor de voorlopige hechtenis. In deze bijdrage wordt daarom vanuit verschillende perspectieven stilgestaan bij de voor- en nadelen van de toepassing van de borgsom. 
In het aanhangige Wetsvoorstel uitbreiding slachtofferrechten van de Minister voor Rechtsbescherming worden bepaalde, van hun vrijheid beroofde verdachten in beginsel verplicht aanwezig te zijn bij de inhoudelijke behandeling van hun strafzaak. De reden voor deze wettelijke verplichting is hoofdzakelijk gelegen in de eventuele wens van het slachtoffer om het spreekrecht in aanwezigheid van de verdachte uit te oefenen. Maar de onderbouwing van nut en noodzaak van dit voorstel is gebrekkig en kan de invoering van de aanwezigheidsplicht niet dragen.
