Resultaat 1–12 van de 13 resultaten wordt getoond
A.F.M. Brenninkmeijer
Eén van de drogredenen in de logica vormt de uitgesloten derde. Een keuze wordt gemaakt tussen A en B, terwijl de derde oplossing C niet genoemd is. Zoals de uitgesloten derde in de logica tot drogredeneringen kan leiden, zo geldt ook voor het recht dat het uitsluiten van derden bij rechtsverhoudingen afbreuk doet aan een goede rechtsontwikkeling. De ontmaskering van de juridische drogreden van de uitgesloten derde, kies ik daarom als adagium voor deze bijdrage.
Bijzonder nummer | De derde in het rechtmei 1997AA19970267
In deze bijdrage bespreekt de auteur ter verdere illustratie van het vertrouwensverweer eerst twee situaties waarin een bestuurder zich zou kunnen beroepen op het vertrouwensverweer. Vervolgens kijk ik naar het recht van de Verenigde Staten, waar de met het vertrouwensverweer vergelijkbare reliance defense vanaf het begin van de vorige eeuw is uitgegroeid tot een omvangrijk leerstuk. Tot slot komt de auteur terug op de in de inleiding aangehaalde Bossche zaak en neemt de auteur de introductie van het vertrouwensverweer in Nederland in overweging.
Opinie | Opiniërend artikelnovember 2008AA20080790
P.B. Cliteur
Deze maand staat in de rubriek `mening´ de visie van andere academici op de jurist en zijn wetenschap centraal. Cliteur gaat in op de verschillende kanten die de jurist, na een generale studie, kan hebben.
Opinie | Opiniërend artikeloktober 2001AA20010752
G. Reisenstadt, C. Zijderveld
Auteurs beschrijven toenemende specialisering van de juridische beroepen. Zij pleiten voor verdergaande specialisering aan de kant van de rechterlijke macht om die specialisatie het hoofd te bieden.
Opinie | Redactioneelnovember 1998AA19980869
A. van der Jagt
Artikel met een opiniërende inslag waarin wordt gepleit voor integratie van 'Vrouw en recht' in de rechtenstudie, met name in de vakken staats- en bestuursrecht.
Perspectief | Perspectiefartikeljuli 1995AA19950581
B. Wessels
In dit artikel wordt de opkomst van de multidisciplinaire samenwerking besproken waarbij juristen samenwerken met andere disciplines. Daarbij worden ook de problemen daarbij in de Verenigde Staten betrokken.
Opinie | Opiniërend artikeljanuari 2003AA20030030
Op 1 januari 1997 zijn een groot aantal adviesorganen van de regering afgeschaft. Daarnaast zijn er enkele bredere organen opgericht alsmede een aantal specialistische adviesorganen. Deze reorganisatie en de daarvoor tot stand gebrachte wetgeving is in vele opzichten interes¬sant. Zowel de oorsprong, inhoud en wetgevingsmethode alsmede de omvang van het wetgevingsprogramma en het totstandkomingsproces zijn anders dan anders. Om die reden zal in dit artikel op die verschillende aspecten worden ingegaan.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingjanuari 1997AA19970033
R. Ludding, A.L. Mohr
Reactie op een eerder artikel in Ars Aequi over de te vervullen werkzaamheden van juristen in geval zij zich willen specialiseren. De auteur zegt dat daartoe ook bij een bedrijfsjuridische in het bedrijfsleven voldoende mogelijkheden zijn.
Opinie | Columnjuli 1990AA19900443
R. Hollemans
De rechter-commissaris houdt toezicht op het beheer en vereffening van de failliete boedel door de curator. In deze aflevering van de Blauwe Pagina’s bepleit Ruben Hollemans dat rechtbanken moeten streven naar specialisatie van rechters-commissarissen. Door zich te specialiseren in het faillissementstoezicht kunnen zij immers effectiever toezicht houden op de gespecialiseerde en ervaren curatoren.
Blauwe pagina's | Liever kwijt dan rijkseptember 2023AA20230612
A.G.M. Böcker
Nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen en het ontstaan van nieuwe rechtsgebieden leiden geregeld tot pleidooien voor nieuwe specialistische rechtspraakvoorzieningen. Tegenover de verwachte voordelen van specialisatie staan echter mogelijke risico’s en kosten. Discussies over nut en noodzaak van rechterlijke specialisatie zijn vaak nogal normatief getint en gaan vooral over sterke en zichtbare vormen van specialisatie. Meer aandacht voor en empirische informatie over het functioneren en de effecten van ‘zwakkere’ en minder zichtbare vormen van specialisatie is wenselijk.
Verdieping | Verdiepend artikelnovember 2023AA20230841
B.H.M. Custers, F. Dechesne, T.J. de Graaf, A.C.M. Meuwese, I.S. Wuisman
Wat kan en moet de aankomend jurist met artificiële intelligentie (AI)? Deze bijdrage geeft antwoord op die vraag door uitleg te geven over wat AI nu precies is, op welke manieren deze technologie het recht raakt en welke mogelijkheden, van basiskennis tot specialisatie, dit oplevert voor de nieuwe generatie juristen.
Perspectief | Perspectiefartikeldecember 2021AA20211136
F. Bouquelle , L. Lavrysen
Op internationaal vlak is het aantal gespecialiseerde milieurechtbanken geëxplodeerd. In tegenstelling tot de globale trend zijn er in Europa geen onafhankelijke, op zichzelf staande, gespecialiseerde milieurechtbanken met uitgebreide jurisdictie. Er zijn wel de facto gespecialiseerde kamers of afdelingen binnen de algemene en, voornamelijk, administratieve rechtbanken, omdat milieuzaken systematisch naar die kamers onderscheidenlijk afdelingen worden verwezen. Specialisatie binnen de bestaande rechtbanken kan alleen structureel en op de lange termijn worden gewaarborgd als zij in de wet wordt verankerd en verplicht is.
Bijzonder nummer | Recht & Natuurjuli 2022AA20220556
De rechter-commissaris houdt toezicht op het beheer en vereffening van de failliete boedel door de curator. In deze aflevering van de Blauwe Pagina’s bepleit Ruben Hollemans dat rechtbanken moeten streven naar specialisatie van rechters-commissarissen. Door zich te specialiseren in het faillissementstoezicht kunnen zij immers effectiever toezicht houden op de gespecialiseerde en ervaren curatoren. 
Nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen en het ontstaan van nieuwe rechtsgebieden leiden geregeld tot pleidooien voor nieuwe specialistische rechtspraakvoorzieningen. Tegenover de verwachte voordelen van specialisatie staan echter mogelijke risico’s en kosten. Discussies over nut en noodzaak van rechterlijke specialisatie zijn vaak nogal normatief getint en gaan vooral over sterke en zichtbare vormen van specialisatie. Meer aandacht voor en empirische informatie over het functioneren en de effecten van ‘zwakkere’ en minder zichtbare vormen van specialisatie is wenselijk. 
Op internationaal vlak is het aantal gespecialiseerde milieurechtbanken geëxplodeerd. In tegenstelling tot de globale trend zijn er in Europa geen onafhankelijke, op zichzelf staande, gespecialiseerde milieurechtbanken met uitgebreide jurisdictie. Er zijn wel de facto gespecialiseerde kamers of afdelingen binnen de algemene en, voornamelijk, administratieve rechtbanken, omdat milieuzaken systematisch naar die kamers onderscheidenlijk afdelingen worden verwezen. Specialisatie binnen de bestaande rechtbanken kan alleen structureel en op de lange termijn worden gewaarborgd als zij in de wet wordt verankerd en verplicht is. 
