Toont alle 6 resultaten
P.W.C. Akkermans
Hoge Raad 22 januari 1988, nr. 13465, ECLI:NL:HR:1988:AD0151 (Maimonides Lyceum) Arrest van de Hoge Raad en daarbij behorende noot waarbij de vrijheid van onderwijs aan de orde komt. Daarbij is deze zaak tevens van belang voor het leerstuk van de horizontale werking van grondrechten. In deze zaak werd aangenomen dat het niet-toelaten van een leerling omdat deze niet in overeenstemming was met de richting van de school geen onrechtmatige daad oplevert. De Hoge Raad doet de zaak zelf af. In de bijbehorende noot wordt op de vrijheid van onderwijs en de daarbij behorende beperkingen verder in gegaan. Ook komt het leerstuk van horizontale werking van grondrechten aan de orde.
Annotaties en wetgeving | Annotatiejuni 1988AA19880391
P.J.J. Zoontjens
In dit artikel wordt ingegaan op het Nederlandse onderwijs, het duale stelsel daarbij, de verschillen tussen openbaar en bijzonder onderwijs, neutraliteit van het bijzonder onderwijs en het toezicht.
Bijzonder nummer | Recht & Religiejuli 2003AA20030563
B.P. Vermeulen
Bij het plannen van nieuwe, door de overheid te bekostigen scholen is de richting van de beoogde school, de godsdienstige, levensbeschouwelijke of neutrale grondslag, een dominante factor. Deze richtinggebonden planning staat echter onder kritiek, nu daarmee één specifiek keuzemotief doorslaggevend geacht wordt. Daarmee zouden andere schoolkeuzemotieven en initiatieven onvoldoende tot hun recht komen, en is er een spanningsveld met de eis van overheidsneutraliteit. Dit artikel bespreekt de relevante historie van de scholenplanning, de kanttekeningen bij het bestaande stelsel en het alternatief van de richtingvrije planning, neergelegd in het recente voorstel van een Wet meer ruimte voor nieuwe scholen.
Opinie | Opiniërend artikeljanuari 2019AA20190020
De sluiting van scholen was lange tijd strikt gereguleerd bij wet. De Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap had hier geen eigen bevoegdheden. Op grond van recente incidenten komt daar nu verandering in. In de nabije toekomst kan scholen de wacht worden aangezegd bij wanbeheer of structureel in strijd handelen met de basiswaarden van de democratische rechtsstaat. Hoe heeft het zover kunnen komen, en zal het helpen?
Opinie | Opiniërend artikeljanuari 2021AA20210029
R. van Schoonhoven
Er is flink wat beweging rond artikel 23 Grondwet. Zo komt de wetgever recent tot nieuwe invullingen van de bescherming die bijzondere scholen toekomt op basis van de ‘vrijheid van richting’. En er gaan stemmen op om het ‘recht op onderwijs’ van leerlingen en studenten onder te brengen in het artikel, daar waar claims op dat recht nu nog vooral worden gebaseerd op het EVRM. In deze bijdrage zet ik beide tendensen uiteen en geef ik aan dat er een opdracht ligt voor het constitutioneel onderwijsrecht om te komen met antwoorden op nieuwe vragen.
Verdieping | Verdiepend artikelnovember 2021AA20211001
L. van den Berge, R. Kindt
Instellingen op levensbeschouwelijke grondslag zijn in Nederland van oudsher tot op grote hoogte autonoom. Vormgevers van de verzuiling als Abraham Kuyper spraken in dit verband wel van ‘soevereiniteit in eigen kring’: de georganiseerde, vaak religieuze verbanden waartoe burgers in zijn tijd haast als vanzelfsprekend behoorden moesten volgens hem zo veel mogelijk gevrijwaard blijven van staatscontrole. In onze postmoderne, ontzuilde samenleving zijn dergelijke verbanden echter niet meer zo herkenbaar aanwezig als voorheen. Desondanks hebben veel bijzondere instellingen hun autonomie haast onverkort behouden. Zo nu en dan rijst de vraag of dit wenselijk is.
Opinie | Redactioneelnovember 2012AA20120797
Bij het plannen van nieuwe, door de overheid te bekostigen scholen is de richting van de beoogde school, de godsdienstige, levensbeschouwelijke of neutrale grondslag, een dominante factor. Deze richtinggebonden planning staat echter onder kritiek, nu daarmee één specifiek keuzemotief doorslaggevend geacht wordt. Daarmee zouden andere schoolkeuzemotieven en initiatieven onvoldoende tot hun recht komen, en is er een spanningsveld met de eis van overheidsneutraliteit. Dit artikel bespreekt de relevante historie van de scholenplanning, de kanttekeningen bij het bestaande stelsel en het alternatief van de richtingvrije planning, neergelegd in het recente voorstel van een Wet meer ruimte voor nieuwe scholen. 
De sluiting van scholen was lange tijd strikt gereguleerd bij wet. De Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap had hier geen eigen bevoegdheden. Op grond van recente incidenten komt daar nu verandering in. In de nabije toekomst kan scholen de wacht worden aangezegd bij wanbeheer of structureel in strijd handelen met de basiswaarden van de democratische rechtsstaat. Hoe heeft het zover kunnen komen, en zal het helpen? 
