Vind een Maandblad-aflevering
Kies de maand en het jaar waarin het nummer dat je zoekt is verschenen en ga naar de aflevering.
* Van 2012 tot en met heden vind je naast de artikelen van de betreffende maand ook het volledige nummer integraal.
* Vóór 2012 vind je per nummer alleen de losse artikelen die in dat nummer zijn verschenen en kun je niet het volledige nummer integraal bekijken.
Maandblad januari 2013
This article aims at providing an overview of the European Disability Strategy 2010-2020, with a focus on accessibility. It compares the policy objectives on disability accessibility of the current Strategy with the previous EU policies on disability. Finally, it examines the progress of the implementation of this Strategy through the analysis of two forthcoming legal instruments related to disability accessibility, the proposed Public Procurement Directives and the European Accessibility Act. 
Teun van der Linden onderzoekt in dit artikel de problematiek rondom de opgedrongen verrijking. In hoeverre kan de verrijkte aansprakelijkheid uit hoofde van ongerechtvaardigde verrijking ontlopen met het verweer dat hem een bestedingspatroon is opgedrongen? Om deze vraag te beantwoorden belicht hij eerst het theoretische fundament van het verrijkingsrechtelijke uitgangspunt dat een opgedrongen verrijking niet voor schadevergoeding in aanmerking komt. Deze vuistregel is terug te voeren op het aan het systeem van het vermogensrecht ten grondslag liggende autonomiebeginsel. Betoogd wordt dat voor het antwoord op de gestelde vraag van doorslaggevend belang is in hoeverre de verrijkte daadwerkelijk in zijn autonomie wordt aangetast als hij schadevergoeding moet betalen. Van der Linden illustreert deze stelling aan de hand van een aantal casusposities die in het verlengde liggen van de zaakwaarneming, de precontractuele fase en onbevoegde vertegenwoordiging. 
Dokters kunnen fouten maken, maar rechters ook. De Deense psycholoog Erik Hollnagel, die onderzoekt hoe en waarom mensen fouten maken, stelt: ‘To err is human; to understand why humans err is science’. Als een wetenschappelijke benadering de beste manier is om uit te zoeken waarom medische professionals kunnen dwalen, heeft dat gevolgen hoe het onderzoek naar de toedracht bij medische aansprakelijkheid dient te geschieden. Die inzichten kunnen vervolgens weer helpen om gerechtelijke dwalingen bij de waarheidsvinding te voorkomen. Zo legt onderzoek van medische aansprakelijkheid de kwetsbare plekken van civiele rechtspraak bloot. 
Het universitaire juridische onderwijs staat volop in de belangstelling: van de opleidingen zelf natuurlijk, van de studenten, onderwijsspecialisten, de beroepspraktijk, van visitatie- en accreditatiecommissies, en inmiddels ook van de regering. De rechtenfaculteiten leggen de lat al enkele jaren steeds hoger, voor zichzelf en voor de studenten. Dit artikel gaat in op de doelstellingen van de rechtenopleiding en beziet, mede aan de hand van een vergelijking met de medische opleiding, hoe met vaak beperkte middelen misschien nog meer kan worden bereikt. 
De redactie heeft besloten in 2013 als Rode Draad een serie artikelen te publiceren over de historische wortels van ons recht. Naar haar mening kan de rechtsgeschiedenis bij uitstek inzichten verschaffen die van belang kunnen zijn bij het uitzetten van de koers van ons huidige recht. In elk artikel zal een rechtswetenschapper de ontwikkeling van een specifiek leerstuk uitlichten, waarbij in het bijzonder aandacht wordt besteed op de relevantie van die ontwikkeling voor het huidige recht. 
Al jarenlang wordt door verschillende partijen geijverd voor het opheffen van het verbod om kinderen zonder rechtmatig verblijf (zgn. ‘illegale kinderen’)in het kader van hun opleiding stage te laten lopen. Eerdere toezeggingen van bewindslieden om stages ook voor deze jongeren mogelijk te maken zijn door de regering weer ingetrokken. Toch zijn er wel enkele hoopvolle ontwikkelingen. Gerrie Lodder schetst het juridisch kader op grond waarvan wordt aangenomen dat het illegale kinderen wettelijk niet is toegestaan om stage te lopen en gaat daarna in op de oplossingen die zijn aangedragen om het stagelopen toch mogelijk te maken en de reactie van de regering hierop. 
Het kabinetsvoornemen om illegaal verblijf strafbaar te stellen is een staaltje beleid voeren zonder enige interesse in de vraag of het gaat werken: onvoorstelbaar in een tijd waarin zo hard wordt geroepen om evidence based beleid. Resultaten van bestaand onderzoek – dat deels is gedaan in opdracht van de overheid- zouden op eenvoudige wijze kunnen zorgen voor het besparen van veel geld en moeite. Een pleidooi voor evidence informed wetgeving.