Resultaat 1813–1824 van de 12335 resultaten wordt getoond
A. Bouichi, F. Jaspers
Dit redactioneel behandelt de casus waarin een man en een vrouw naar buitenlands recht huwen, een bruidschat schenken en na het nederlandse recht van toepassing hebben laten verklaren scheidden. Kan de bruidsschat nu worden teruggevorderd.
Opinie | Redactioneelmei 2003AA20030347
C. Bollen
Als gevolg van de voorgenomen toetreding van Nederland tot de Internationale Conventie voor de bescherming van uitvoerende kunstenaars, producenten van fonogrammen en omroeporganisaties (Conventie van Rome) lag in 1992 het ontwerp van de Wet op de naburige rechten bij de Tweede Kamer. Het was de bedoeling dat deze wet medio 1993 ingevoerd werd. Vanaf dat moment zou de bescherming die de wet muzikanten biedt met betrekking tot hun prestaties, er anders uit gaan zien dan nu het geval is.
Verdieping | Studentartikelseptember 1992AA19920447
P.H.M. Broere, O. Oost
Opinie | Redactioneelapril 2018AA20180275
J.W.H. Lemmen, J.T. Tegelaar
De mens als rationeel handelende homo economicus is een mythe. Het beleggersbeschermingsregime is echter in belangrijke mate op deze mythe gebaseerd, waarbij de autonomie en eigen verantwoordelijkheid van de belegger het uitgangspunt zijn. Met de introductie van de bevoegdheid de verkoop van bepaalde financiële instrumenten te beperken of zelfs te verbieden lijkt een meer paternalistische richting te zijn ingeslagen. Is die stap wenselijk?
Opinie | Redactioneelseptember 2018AA20180675
H. Gommer
De leer van de trias politica wordt eerstejaars studenten met de paplepel ingegoten. De daaraan gekoppelde machtenscheiding is een van de voornaamste obstakels voor externe controle van de rechter. In dit artikel wordt gesteld dat de leer van de machtenscheiding geen adequate beschrijving van de werkelijkheid geeft en daarom nauwelijks als argument kan worden gebruikt. Het gaat in de rechtsstaat veel meer om machtsevenwicht. De auteur introduceert een alternatief, waarbij niet langer de trias van staatsmachten, maar de burger centraal staat: de machtencirkel.
Verdieping | Verdiepend artikeljanuari 2007AA20070021
N. Rozemond
Er is geen onderwerp in het strafprocesrecht waarover zo veel mythevorming bestaat als het de auditu-bewijs in strafzaken. Ook in de eerste aflevering van Ars Aequi met de Rode draad `Bewijs en Bewijsrecht`verkondigen Nijboer en Wagenaar zonder enige kritische kanttekening de mythe van het de auditu-bewijs. De mythe van het de auditu-bewijs bestaat uit twee bestanddelen. Het eerste bestanddeel is de opvatting dat de Hoge Raad in het De Auditu-arrest van 1926 tegen de wil van de wetgever de auditu-bewijs in het Nederlandse strafprocesrecht zou hebben geïntroduceerd. Het tweede bestanddeel bestaat uit de mening dat de auditu-bewijs in strijd is met het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens: het Europese Hof voor de Rechten van de Mens zou in het Kostovski-arrest `de bijl aan de voet van veel van de de auditu-constructies` hebben gelegd. In deze bijdrage wil ik proberen de mythe van het de auditu-bewijs te ontkrachten. Daarmee wil ik niet betogen dat er geen kritiek kan worden uitgeoefend op de bewijsvoering in Nederlandse strafzaken. Het 'herkennen van Iwan' van Wagenaar en 'Strafrechtelijk bewijsrecht'van Nijboer zijn verplichte literatuur voor iedere jurist die kritisch over het strafrechtelijke bewijsrecht wil nadenken. Ik wil slechts laten zien dat de kritiek op de auditu-bewijs zoals Nijboer en Wagenaar deze onder woorden brengen te ongenuanceerd is: de Nederlandse procespraktijk in strafzaken is veel gevarieerder dan zij het doen voorkomen. Deze nuancering is noodzakelijk om een beter begrip te krijgen van de sterke en zwakke kanten van de Nederlandse bewijsvoering in strafzaken.
Rode draad | Bewijs en bewijsrecht | Verdieping | Studentartikelmaart 1999AA19990144
R.J.Q. Klomp
Het is ruim vijf jaar geleden dat dr. Jacob Rang als eerste Nationale ombudsman aan het werk toog. Nu hij heeft aangekondigd vroegtijdig zijn werk neer te leggen is het juiste moment aangebroken voor een korte evaluatie. Aan de hand van de gepubliceerde jaarverslagen (in het bijzonder het laatste van mei 1986) en een casus zal de auteur proberen een beeld te schetsen van een instituut dat altijd voorwerp van discussie was, is en zal blijven.
maart 1987AA19870157
N.E.D. Faber, W. van Kerkvoorden, A. Meijer
Op zaterdag 6 juni 1992 werd in het Aula-/ Congresgebouw van de Katholieke Universiteit Nijmegen voor de tweede maal de Nationale Pleitmarathon gehouden. Zeven teams van zeven verschillende juridische faculteiten namen aan deze landelijke pleit- en rechtbankwedstrijd voor studenten deel. Het Pleitgenootschap Rota Carolina uit Nijmegen behaalde zowel de titel 'Beste Pleiter 1992' als de titel 'Beste Rechtbank 1992'. In deze korte bijdrage wordt het fenomeen Nationale Pleitmarathon aan een nadere beschouwing onderworpen. Ook wordt aandacht geschonken aan de reeds bij enkele juridische faculteiten bestaande mogelijkheid, de mondelinge uitdrukkingsvaardigheid van studenten door middel van pleitoefeningen te vergroten. Helaas kennen nog niet alle faculteiten op dit terrein — al dan niet verplichte — onderwijsprogramma's. De auteurs menen dat hierin — liefst op korte termijn — verandering dient te worden gebracht, zodat ook vanuit de onderscheiden faculteiten de ontwikkeling van deze voor de jurist zo belangrijke vaardigheid wordt gestimuleerd. Een jaarlijks terugkerende landelijke krachtmeting, in de vorm van een Nationale Pleitmarathon, kan in dit proces de rol van katalysator vervullen.
Perspectief | Perspectiefartikelseptember 1992AA19920473
H.U. Jessurun d'Oliveira
Hoge Raad 11 oktober 1985, nr. 6485, ECLI:NL:HR:1985:AC2154, RvdW 1985, nr. 184 Art. 43 Vreemdelingenwet is bijna geschiedenis. Beperktheid van het ius soli-beginsel. Rechtszekerheid in het nationaliteitsrecht.
Annotaties en wetgeving | Annotatiemaart 1986AA19860224
J.M.H.D. Meijer-van der Aa
Artikel waarin de Nederlandse chipswet centraal staat. Het object waar de wet op ziet zijn `halfgeleiders´. In dit artikel komt de voorgeschiedenis van de wet en daarop gebaseerde regelgeving aan de orde. Ook wordt de verhouding met Europese regelgeving behandeld. Daarna wordt het subject en de bescherming behandeld. Verderop komt het ontstaan en het voortbestaan van het uitsluitend recht aan de orde, alsmede de duur, inhoud en beperking van die laatste.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingjuli 1988AA19880444
P.A.J. van den Berg
In veel landen vormt de Grondwet het hoofdgerecht op het juridische menu. De Grondwet wordt daar niet slechts gezien als een document waarin de organisatie van de staat wordt geregeld, maar ook als een plek waar de normatieve grondslag van de samenleving beschreven staat. Lezing van de Nederlandse Grondwet van 1983 leert al snel dat deze eerder bijgerecht dan hoofdgerecht is.
Opinie | Amusemaart 2011AA20110168
K.R.M. Lubina, H.E.G.S. Schneider
De kunstmarkt is altijd al grensoverschrijdend geweest. Met de steeds verdergaande globalisering is ook de kunstmarkt alsmaar internationaler geworden. Deze trend is echter niet alleen waar te nemen bij de reguliere of legale handel maar ook in het illegale circuit. De illegale handel in kunst en antiquiteiten is een winstgevende zwarte markt en wordt steeds vaker in verband gebracht met de handel in drugs en vuurwapens. Eén van de gevolgen van deze internationalisering is dat juristen in toenemende mate geconfronteerd worden met vragen over de rechtmatigheid van bezit en eigendom van kunstvoorwerpen en antiquiteiten.
Opinie | Amusefebruari 2010AA20100080
In veel landen vormt de Grondwet het hoofdgerecht op het juridische menu. De Grondwet wordt daar niet slechts gezien als een document waarin de organisatie van de staat wordt geregeld, maar ook als een plek waar de normatieve grondslag van de samenleving beschreven staat. Lezing van de Nederlandse Grondwet van 1983 leert al snel dat deze eerder bijgerecht dan hoofdgerecht is. 
De kunstmarkt is altijd al grensoverschrijdend geweest. Met de steeds verdergaande globalisering is ook de kunstmarkt alsmaar internationaler geworden. Deze trend is echter niet alleen waar te nemen bij de reguliere of legale handel maar ook in het illegale circuit. De illegale handel in kunst en antiquiteiten is een winstgevende zwarte markt en wordt steeds vaker in verband gebracht met de handel in drugs en vuurwapens. Eén van de gevolgen van deze internationalisering is dat juristen in toenemende mate geconfronteerd worden met vragen over de rechtmatigheid van bezit en eigendom van kunstvoorwerpen en antiquiteiten. 
