Opinie
Resultaat 1297–1308 van de 1582 resultaten wordt getoond
In dit artikel wordt ingegaan op het fenomeen ‘grondspeculatie’, waarbij handelaren landbouwgronden opkopen voor een bedrag net boven de agrarische waarde en deze in kleine percelen verdelen om ze vervolgens tegen veel hogere prijzen te verkopen aan particuliere beleggers. Deze praktijk kenmerkt zich onder meer door hebzucht (aan de zijde van de kopers) en misleiding (aan de zijde van de verkopers). Potentiële kopers worden benaderd door bemiddelaars en onder druk gezet met de belofte van lucratieve ontwikkelingen op de door hen te verwerven perceeltjes. De AFM lijkt machteloos tegen deze speculatie, omdat grondhandelaren zich door hun handelwijze onttrekken aan de geldende vergunningsplichten. De rol van de notaris binnen deze speculatieve transacties wordt in deze bijdrage nader onderzocht, met daarbij bijzondere aandacht voor hun wettelijke zorg- en informatieplicht. De tot nu toe gewezen jurisprudentie op dit terrein wijst enerzijds uit dat notarissen aansprakelijk kunnen worden gesteld als zij hun informatieplicht niet naleven, maar anderzijds is hier ook een duidelijke rode draad ten gunste van de notaris te ontwaren. Ook de (recente) aandacht in de media en de politiek, waarbij notarissen vaak het (onterechte) mikpunt zijn, komt aan bod. Ten slotte worden suggesties gedaan voor mogelijke maatregelen ter bestrijding van grondspeculatie. 
Tot voor kort genoot artikel 71 Grondwet een slapend bestaan. Deze bepaling garandeert dat iedereen die deelneemt aan het parlementaire debat in één van de Kamers van de Staten-Generaal, niet in rechte kan worden vervolgd of aangesproken over hetgeen hij of zij heeft gezegd of geschreven ten behoeve van dat debat. Door de vervolging van het Tweede Kamerlid Geert Wilders is de vraag weer actueel geworden of het leerstuk van de parlementaire immuniteit, zoals dat in Nederland grondwettelijk is vastgelegd, nog wel voldoet. In deze opiniërende bijdrage staat de vraag dan ook centraal of de parlementaire immuniteit voor volksvertegenwoordigers moet worden uitgebreid. 
Mag een arts op grond van een eerder opgestelde euthanasieverklaring het leven van haar diep demente patiënt beëindigen, omdat zij meent dat er sprake is van uitzichtloos, ondraaglijk lijden, zelfs als de inmiddels wilsonbekwaam geworden patiënt zelf expliciet zegt (nog) niet dood te willen? Onlangs beantwoordde de rechtbank Den Haag deze vraag bevestigend. Dit artikel biedt een kritische juridische en rechtsfilosofische analyse van het vonnis. 
Verspreid over de wereld leven (voor zover bekend) circa 12 miljoen staatlozen. Deze mensen kunnen geen aanspraak maken op een hele reeks rechten die anderen wel hebben, en ze staan bloot aan marginalisatie en misbruik, gedwongen migratie en mensenhandel. Laura van Waas schetst een beeld van de huidige situatie voor staatlozen en de aandacht die ervoor is bij onder andere de VN. Resultaat 1297–1308 van de 1582 resultaten wordt getoond
- Maandblad
- KwartaalSignaal
- Podcasts
- Weblogs
- Boeken
- Digitale collecties
- Maandblad
- KwartaalSignaal
- Podcasts
- Weblogs
- Boeken
- Digitale collecties