Internationaal Europees en buitenlands recht
Resultaat 1165–1176 van de 1456 resultaten wordt getoond
Een overzicht van het geldend recht, voorbeelden uit de jurisprudentie en een analyse van de rechtvaardiging en de beperkingsgronden over de vrijheid van meningsuiting. 
In dit artikel wil de auteur zich richten op de vraag of de Europese landen verantwoordelijk zijn voorde gevolgen van de manier waarop zij hun grenzen bewaken. Dat leidt tot twee moeilijke kwesties: (1) vinden de beweerde schendingen van de rechten van migranten plaats binnen de rechtsmacht van de betrokken Europese landen? (2) Hebben de betrokken Europese landen een positieve verplichting om hun grensbewaking zo op te zetten en uit te voeren dat het aantal doden dat daarbij valt tot een minimum beperkt blijft? Om praktische redenen oriënteert de auteur zich op het EVRM en blijven andere bronnen van internationaal recht – op één uitzondering na – buiten beschouwing laten. 
Op 1 januari 1912 trad hetZivilgesetzbuch für die Schweiz (ZGB) in werking. Als een van de laatste landen op het Europese continent kreeg Zwitserland op die dag een landelijke codificatie die het gehele privaatrecht beslaat. Tot die tijd hadden de soevereine kantons, waaruit Zwitserland nog steeds bestaat, een landelijke codificatie tegengehouden. Als gevolg van allerlei kantonale codificaties was een ‘abscheulicher, grauenerregender Gesetzeswirrwarr’ ontstaan. Zwitserland kende aan het einde van de 19e eeuw ongeveer vijfentwintig codificaties. Het ZGB maakte aan deze toestand een einde. Om het Zwitserse eeuwfeest luister bij te zetten, staat Jelle Jansen in deze bijdrage stil bij Zwitserse invloeden op het zakenrecht in het Ontwerp Meijers en het Nederlandse Burgerlijk Wetboek van 1992. 
De 27 lidstaten van de Europese Unie hebben elk één rechter in het Europese Hof van Justitie in Luxemburg. Voor ons land is dat Sacha Prechal, die in 1959 werd geboren in Tsjecho-Slowakije. Kort na de Praagse lente in 1968 kwam zij naar Nederland, waar zij tussen 1977 en 1983 rechten studeerde in Groningen. Na haar studie werd zij universitair docent Europees recht in Maastricht en werkte zij enkele jaren bij het Hof van Justitie als referendaris. Vervolgens werd zij docent aan de UvA, waar zij in 1995 cum laude promoveerde op een proefschrift over de werking van Europese richtlijnen. Na haar promotie werd Prechal hoogleraar Europees recht in Tilburg en, vanaf 2003, in Utrecht. In 2010 volgde haar benoeming tot rechter bij het Europese Hof. Ars Aequi vroeg haar naar haar drijfveren, de dagelijkse gang van zaken bij het Hof en de turbulente tijden die de Unie op dit moment doormaakt. 
Elke lidstaat van de Europese Unie draagt een rechter voor bij het Hof van Justitie, die vervolgens door de 27 lidstaten gezamenlijk wordt benoemd. Voor Nederland is dat van 2010 tot 2024 Sacha Prechal geweest. In oktober 2024 eindigde haar termijn als rechter bij het hof en nam Ben Smulders de functie over. In dit interview spreekt de redactie van Ars Aequi met Prechal over haar tijd als EU-rechter en met Smulders over zijn komende periode bij het hof. Daarnaast bespreken we algemene ontwikkelingen binnen het Hof van Justitie en het Unierecht. Resultaat 1165–1176 van de 1456 resultaten wordt getoond
Let op: beperkte bereikbaarheid en latere levering i.v.m. vakantieperiode. De klantenservice is van 21 december tm 5 januari niet bereikbaar. Boekbestellingen worden 6 januari verwerkt.
- Maandblad
- KwartaalSignaal
- Podcasts
- Weblogs
- Boeken
- Digitale collecties
- Maandblad
- KwartaalSignaal
- Podcasts
- Weblogs
- Boeken
- Digitale collecties