EU-rechtspraak over zorg in familierelaties: een zorgenkind?

De hoofdvraag die in deze bijdrage wordt behandeld is in hoeverre de EU-rechtspraak tot nu toe al dan niet heeft bijgedragen aan het faciliteren van zorg door mannelijke en vrouwelijke werknemers voor hun kinderen in families. Het EU-recht staat hier centraal omdat de relevante EU-richtlijnen in het nationale recht moeten zijn geïmplementeerd en de interpretatie van het EU-recht door het Hof van Justitie van de EU (hierna: Hof) juridisch bindend is. Daarbij is niet alleen het juridisch gelijkheidsbeginsel tussen mannen en vrouwen relevant, maar ook de toekenning van specifieke rechten, zoals verloven. Welke uitgangspunten hanteert het Hof bij de interpretatie van het relevante EU-recht? In welke mate draagt deze jurisprudentie bij aan bestendiging dan wel doorbreking van de bestaande ongelijke verdeling van zorg en traditionele rolpatronen tussen mannen en vrouwen? Aan de orde komen ook twee conclusies van AG’s naar aanleiding van prejudiciële vragen over de verlofrechten van wensmoeders bij draagmoederschap. Beoogd is niet het geven van een uitputtend rechtspraakoverzicht, maar het signaleren van de belangrijkste tendensen.