De zwangerschapsuitkering voor zelfstandigen, terecht afgeschaft?

Velen zijn ermee bekend dat de Wet Arbeidsongeschiktheidsverzekering Zelfstandigen (verder: WAZ)
per 1 augustus 2004 werd afgeschaft.1 Veelal is echter minder bekend dat met de afschaffing van de
WAZ eveneens een einde kwam aan de publiek aangeboden zwangerschapsuitkering voor zelfstandigen.
Werknemers hebben nog wel recht op deze uitkering, dit terwijl zelfstandigen zich door het
ontbreken van een uitgebreide wettelijke bescherming vaak al in een zwakke(re) positie bevinden.
De overheid2 motiveerde de afschaffing van de zwangerschapsuitkering met argumenten als privatisering
van de zwangerschapsuitkering is in lijn met privatisering van de WAZ, zelfstandigen
kunnen dit risico nu zelf beoordelen en daar zelf desgewenst een voorziening voor treffen en overheidsbemoeienis
is alleen dan gewenst als een bepaalde activiteit privaat niet goed verricht kan
worden. Echter, zijn dergelijke argumenten wel afdoende gezien de Europese en internationale verplichtingen
voor de overheid in deze?
Daarnaast gaat het aanbod van de particuliere zwangerschapsuitkering gepaard met aanzienlijke
beperkingen. Een volgende vraag is dan ook of het aanbieden van een zwangerschapsuitkering wel
kan worden beschouwd als een activiteit die privaat goed verricht kan worden?
Kortom: moet de zwangerschapsuitkering voor zelfstandigen niet wederom via de publieke weg
worden aangeboden?
Bovenstaande vragen wil ik met dit artikel beantwoorden, allereerst echter zal ik ingaan op de
gevolgen van de afschaffing van de zwangerschapsuitkering voor zelfstandigen.