Toont alle 7 resultaten
E. de Zwaan
Het Verdrag van Nice is met veel moeite tot stand gekomen. Het uiteindelijke resultaat van de inter- gouvernementele conferentie mag er wezen. Vast staat echter dat nog veel werk zal moeten worden gedaan, voordat de Europese Unie daadwerkelijk klaar zal zijn voor de uitbreiding. De samenstelling van de Commissie, de stemmenweging en de uitbreiding van meerderheidsbesluitvorming in de Raad en nauwere samenwerking zijn onderwerpen die in dit licht van belang zijn. In dit artikel wordt beschreven wat er op die vlakken in Nice is bereikt en waar in de toekomst nog aan zal moeten worden gewerkt.
Bijzonder nummer | De toekomst van de Europese integratie | Verdieping | Studentartikelmei 2001AA20010312
J.W. de Zwaan
Om in een uitgebreide samenstelling —van 15 naar ten minste 27 lidstaten —te kunnen overleven, dienen onder meer de constitutionele structuren van de Europese Unie aanpassingen te ondergaan. De vraag rijst dan natuurlijk hoe dit het beste kan gebeuren. In dit artikel worden ter zake een aantal suggesties gedaan. Deze problematiek is temeer van belang in het licht van de, nieuwe, Intergouvernementele Conferentie van 2004, tot het openen waarvan is besloten tijdens de Europese Raad van december 2000 in Nice. Een publiek debat over dit, fundamentele, onderwerp is meer dan gewenst.
Bijzonder nummer | De toekomst van de Europese integratiemei 2001AA20010301
S. van Gessel, H. van der Tas
Dit redactionele artikel geeft de wijzigingen weer die het Verdrag van Amsterdam maakt in het Verdrag van de Europese Unie.
Opinie | Redactioneeljuli 1998AA19980645
M. Kuijer
Het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden (EVRM) is zonder twijfel één van de meest succesvolle mensenrechtendocumenten. Het is van toepassing in 18 tijdzones op meer dan 800 miljoen justitiabelen. Het Europees Hof voorde Rechten van de Mens (EHRM) heeft een werkvoorraad van om en nabij de 100.000 dossiers. Maar het Straatsburgse Hof moet het doen met een budget van omstreeks 53 miljoen euro. In 2001 publiceerde ik in Ars Aequi een tweeluik waarin ik stilstond bij het succes van de afgelopen 50 jaar EVRM en vooruitblikte op de grote uitdagingen voor het EHRM in de komende 50 jaar. Dit artikel is een vervolg daarop. Hoe moet het verder met het EHRM en de immer groeiende werklast? Gaat Rusland het 14e Protocol nog ratificeren? Wat zal de impact zijn van toetreding van de EU tot het EVRM? Is vasthouden aan een reële nulgroei van het budget van de Raad van Europa nog realistisch?
Verdieping | Studentartikeljuni 2008AA20080424
P.A.M. Meijknecht
In dit artikel wordt het Verdrag van Lugano en het Verdrag dat heeft geleid tot toetreding van Spanje en Portugal tot het EEX-verdrag (Verdrag van San Sebastian). Het Verdrag van San Sebastian was een ideale manier om het acht maanden eerder gewijzigde Verdrag van Lugano (EEX-Verdrag) te wijzigen. De verschillen tussen deze verdragen en het vroegere EEX-Verdrag worden besproken.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingoktober 1992AA19920596
H.D.C. Roscam Abbing
In dit artikel wordt het recht op zorg voor de gezondheid in het perspectief van de Europese integratie besproken op drie deelterreinen die mede door de voorgenomen uitbreiding met nieuwe lidstaten de komende jaren de meeste aandacht zullen vragen. Het betreft de gezondheidsbescherming, de kwaliteit van zorg en de toegang tot gezondheidszorgvoorzieningen. Vanwege de intrinsieke relatie tussen het recht op zorg voor de gezondheid en rechten van patiënten worden deze laatste daarbij — zij het summier — betrokken.
mei 2001AA20010372
L. Bosch, C. Mak, V. Rörsch
Voorwoord bij het bijzonder nummer over de Europese Unie en de Europese integratie.
Bijzonder nummer | De toekomst van de Europese integratie | Opinie | Redactioneelmei 2001AA20010299
Het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden (EVRM) is zonder twijfel één van de meest succesvolle mensenrechtendocumenten. Het is van toepassing in 18 tijdzones op meer dan 800 miljoen justitiabelen. Het Europees Hof voorde Rechten van de Mens (EHRM) heeft een werkvoorraad van om en nabij de 100.000 dossiers. Maar het Straatsburgse Hof moet het doen met een budget van omstreeks 53 miljoen euro. In 2001 publiceerde ik in Ars Aequi een tweeluik waarin ik stilstond bij het succes van de afgelopen 50 jaar EVRM en vooruitblikte op de grote uitdagingen voor het EHRM in de komende 50 jaar. Dit artikel is een vervolg daarop. Hoe moet het verder met het EHRM en de immer groeiende werklast? Gaat Rusland het 14e Protocol nog ratificeren? Wat zal de impact zijn van toetreding van de EU tot het EVRM? Is vasthouden aan een reële nulgroei van het budget van de Raad van Europa nog realistisch? 
