Toont alle 5 resultaten
M.R. de Zwaan
Kunstmatige intelligentie (AI) wordt veelvuldig in verband gebracht met een bedreiging van de kunst, zowel door het gebruik van kunstwerken als trainingsdata, als door de geautomatiseerde output met werken die met kunstwerken zouden concurreren. Maar zijn deze zorgen terecht? In dit artikel over AI, kunst en auteursrecht worden de begrippen kunst en werk besproken in relatie tot AI en tot het auteursrecht. De moeizame kwalificatie en hanteerbaarheid van het kunstbegrip in het auteursrecht en in het bijzonder de bezwaarlijke kwalificatie van niet aan een menselijke maker te relateren AI-voortbrengselen als kunstwerk en als auteursrechtelijk beschermd werk komen naar voren. Naast de aandacht voor de beschermenswaardigheid van AI-creaties wordt ook de mogelijke inbreuk op het auteursrecht door de invoer van trainingsdata en door het genereren van AI-kunst besproken.
Bijzonder nummer | Kunst & Rechtjuli 2023AA20230568
R.M. Gellert
Deze bijdrage geeft een overzicht van dark patterns (het ontwerpen van digitale interfaces om het besluitvormingsvermogen van gebruikers negatief te beïnvloeden) en van twee doorlopende strategieën voor het reguleren daarvan. De eerste strategie bestaat uit het aannemen van technologiespecifieke bepalingen, terwijl de tweede strategie de tegenovergestelde benadering volgt door de wettelijke erkenning van wat tot nu toe bestond als een soort ‘metaprincipe’: het autonomiebeginsel. In die zin roepen dark patterns niet slechts vraagstukken omtrent het reguleren van technologie op. Ze kunnen mogelijk ook leiden tot een herwaardering van fundamentele (juridische) vragen.
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2023AA20230729
L.A.G.M. van der Geld
Een seksrobot, prima. Maar een heuse robotrechter? Dat ziet Lucienne van der Geld toch niet zo zitten, zo lees je in deze column.
Opinie | Columnfebruari 2021AA20210142
M. de Cock Buning
Moeten rechters vervangen worden door computers? Ondanks de felle polemiek die rechtsinformatici hierover het laatste jaar in verschillende dagbladen voerden, kwam deze dringende vraag niet aan de orde tijdens het op 19 december 1990 gehouden JURIX congres (Jurix is de naam van de vereniging voor rechtsinformatici). In dit verslag wordt niet alleen besproken hetgeen op het symposium wel aan de orde kwam, maar wordt tevens een poging gedaan licht te werpen op meer fundamentele vragen als de voornoemde.
Verdieping | Studentartikeljuli 1991AA19910549
M.J.M.A. van der Put
Mijn proefschrift beoogt een bijdrage te leveren aan de kennis van en discussie over kunstmatige intelligentie (KI) bij het spreken van recht. Het belang van de inzet van KI wordt mede onderstreept door de groeiende werkdruk en het tekort aan rechters. KI kan onder meer snel grote hoeveelheden informatie doorzoeken en verwerken, patronen herkennen en beschrijven. KI biedt alleen al hiermee verschillende mogelijkheden voor inzet in de rechtspraak. In dit artikel wordt een korte beschrijving van het onderzoek gegeven en een aantal conclusies over de inzet van kunstmatige intelligentie bij rechterlijke oordeelsvorming besproken.
Literatuur | Proefschriftbijdrageapril 2023AA20230304
Kunstmatige intelligentie (AI) wordt veelvuldig in verband gebracht met een bedreiging van de kunst, zowel door het gebruik van kunstwerken als trainingsdata, als door de geautomatiseerde output met werken die met kunstwerken zouden concurreren. Maar zijn deze zorgen terecht? In dit artikel over AI, kunst en auteursrecht worden de begrippen kunst en werk besproken in relatie tot AI en tot het auteursrecht. De moeizame kwalificatie en hanteerbaarheid van het kunstbegrip in het auteursrecht en in het bijzonder de bezwaarlijke kwalificatie van niet aan een menselijke maker te relateren AI-voortbrengselen als kunstwerk en als auteursrechtelijk beschermd werk komen naar voren. Naast de aandacht voor de beschermenswaardigheid van AI-creaties wordt ook de mogelijke inbreuk op het auteursrecht door de invoer van trainingsdata en door het genereren van AI-kunst besproken. 
Deze bijdrage geeft een overzicht van dark patterns (het ontwerpen van digitale interfaces om het besluitvormingsvermogen van gebruikers negatief te beïnvloeden) en van twee doorlopende strategieën voor het reguleren daarvan. De eerste strategie bestaat uit het aannemen van technologiespecifieke bepalingen, terwijl de tweede strategie de tegenovergestelde benadering volgt door de wettelijke erkenning van wat tot nu toe bestond als een soort ‘metaprincipe’: het autonomiebeginsel. In die zin roepen dark patterns niet slechts vraagstukken omtrent het reguleren van technologie op. Ze kunnen mogelijk ook leiden tot een herwaardering van fundamentele (juridische) vragen. 
