Toont alle 4 resultaten
J.P. Loof
Er is afgelopen anderhalf jaar veel politieke en juridische discussie geweest over staatsrechtelijke en grondwettelijke aspecten van de maatregelen ter bestrijding van de coronacrisis. Daarbij kwam onder meer de vraag aan de orde of het staatsnoodrecht gebruikt zou kunnen worden om deze crisis het hoofd te bieden. Deze bijdrage bekijkt de coronamaatregelen en het staatsnoodrecht vanuit een mensenrechtelijk en verdragsrechtelijk perspectief. Want ook in de mensenrechtenverdragen zitten speciale bepalingen die gericht zijn op situaties van staatsnood. En een relevante vraag is of de coronamaatregelen niet zodanig omvangrijke ingrepen in de vrijheid van burgers opleveren dat een beroep op die speciale noodtoestandsbepalingen uit de mensenrechtenverdragen noodzakelijk is. Daarnaast speelt bij beperkingen van de vrijheidsrechten van burgers het proportionaliteitsvereiste altijd een essentiële rol. Maar hoe moet en kan de toets aan dit vereiste plaatsvinden in onzekere (crisis)omstandigheden?
Bijzonder nummer | Crisis!juli 2021AA20210672
B. van der Vorm
In deze amuse gaat Benny van der Vorm in op de bestuurlijke en strafrechtelijke handhaving van de avondklok.
Opinie | Amusemaart 2021AA20210222
A.J. Wierenga
Ons infectieziektebestrijdingsrecht bleek na de uitbraak van het coronavirus al snel volstrekt ontoereikend voor de noodzakelijk geachte maatregelen. De juridische queeste naar aanvullende bevoegdheden resulteerde uiteindelijk in een speciale coronawet. In langdurige afwachting van die wet werd intensief gebruikgemaakt van het gemeentelijke noodrecht om het gat te dichten. Zelfs het staatsnoodrecht werd ingezet ter infectieziektebestrijding. Dit uitzonderlijke gebruik van het noodrecht staat centraal in dit artikel.
Bijzonder nummer | Crisis!juli 2021AA20210660
J.G. Brouwer, S.M. Wolfert
In 2009 wordt in de gemeenten Utrecht en Rotterdam geëxperimenteerd met een maatregel die te boek staat als de avondklok. Kort gezegd komt het erop neer dat de burgemeester aan de ouders van een overlastgevend kind mededeling doet dat de politie hun kind naar huis brengt, indien het in de eerstkomende drie maanden opnieuw overlast veroorzaakt dan wel indien hun kind zich na 21.00 uur zonder begeleiding op straat bevindt. De introductie van de avondklok stuitte bij veel leden van de Eerste Kamer op verzet. Het was dat de maatregel onderdeel uitmaakte van de package deal die Voetbalwet heet, anders was de bevoegdheid er nooit gekomen. Dat had niet zozeer te maken met het instrument zelf, als wel met het vage toepassingscriterium: herhaaldelijke groepsgewijze verstoring van de openbare orde.
Opinie | Opiniërend artikelapril 2011AA20110267
Er is afgelopen anderhalf jaar veel politieke en juridische discussie geweest over staatsrechtelijke en grondwettelijke aspecten van de maatregelen ter bestrijding van de coronacrisis. Daarbij kwam onder meer de vraag aan de orde of het staatsnoodrecht gebruikt zou kunnen worden om deze crisis het hoofd te bieden. Deze bijdrage bekijkt de coronamaatregelen en het staatsnoodrecht vanuit een mensenrechtelijk en verdragsrechtelijk perspectief. Want ook in de mensenrechtenverdragen zitten speciale bepalingen die gericht zijn op situaties van staatsnood. En een relevante vraag is of de coronamaatregelen niet zodanig omvangrijke ingrepen in de vrijheid van burgers opleveren dat een beroep op die speciale noodtoestandsbepalingen uit de mensenrechtenverdragen noodzakelijk is. Daarnaast speelt bij beperkingen van de vrijheidsrechten van burgers het proportionaliteitsvereiste altijd een essentiële rol. Maar hoe moet en kan de toets aan dit vereiste plaatsvinden in onzekere (crisis)omstandigheden? 
In deze amuse gaat Benny van der Vorm in op de bestuurlijke en strafrechtelijke handhaving van de avondklok. 
Ons infectieziektebestrijdingsrecht bleek na de uitbraak van het coronavirus al snel volstrekt ontoereikend voor de noodzakelijk geachte maatregelen. De juridische queeste naar aanvullende bevoegdheden resulteerde uiteindelijk in een speciale coronawet. In langdurige afwachting van die wet werd intensief gebruikgemaakt van het gemeentelijke noodrecht om het gat te dichten. Zelfs het staatsnoodrecht werd ingezet ter infectieziektebestrijding. Dit uitzonderlijke gebruik van het noodrecht staat centraal in dit artikel. 
In 2009 wordt in de gemeenten Utrecht en Rotterdam geëxperimenteerd met een maatregel die te boek staat als de avondklok. Kort gezegd komt het erop neer dat de burgemeester aan de ouders van een overlastgevend kind mededeling doet dat de politie hun kind naar huis brengt, indien het in de eerstkomende drie maanden opnieuw overlast veroorzaakt dan wel indien hun kind zich na 21.00 uur zonder begeleiding op straat bevindt. De introductie van de avondklok stuitte bij veel leden van de Eerste Kamer op verzet. Het was dat de maatregel onderdeel uitmaakte van de package deal die Voetbalwet heet, anders was de bevoegdheid er nooit gekomen. Dat had niet zozeer te maken met het instrument zelf, als wel met het vage toepassingscriterium: herhaaldelijke groepsgewijze verstoring van de openbare orde. 
