Resultaat 1–12 van de 32 resultaten wordt getoond
N. Lgarah, L.L. MacLean
In Nederland hebben tal van gemeenten een bedelverbod in hun APV opgenomen. Tegen de achtergrond van het recent gewezen arrest van het EHRM Lăcătuş t. Zwitserland plaatsen de auteurs een kritische kanttekening bij deze Nederlandse bedelverboden. De auteurs pleiten voor nader onderzoek naar gemeentelijk beleid nu het EHRM heeft geoordeeld dat bedelen niet slechts een dossier van de openbare orde is, maar in essentie een mensenrechtenkwestie behelst.
Opinie | Redactioneeljuni 2021AA202100523
R.I.C. Baart, B. Jansen
Wanneer een been moet worden geamputeerd, blijven patiënten daar rechten over hebben. Dat resulteert erin dat zij hun been mogen begraven, cremeren of mee naar huis nemen. Anders dan nu gewoon is, zouden artsen iedere amputatiepatiënt moeten wijzen op deze mogelijkheden, op grond van goederen-, gezondheids- en mensenrechtelijke overwegingen.
Verdieping | Verdiepend artikeljanuari 2020AA20200009
M. Galič, L. Stevens
Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM/ECHR) 17 december 2020, 459/18, ECLI:CE:ECHR:2020:1217JUD000045918 (Saber t. Noorwegen)
Annotaties en wetgeving | Annotatieseptember 2021AA20210845
L. ten Haaf
In deze amuse illustreert Lisette ten Haaf hoe het recht worstelt om de steeds complexer wordende realiteit van voortplanting in te passen in bestaande juridische begrippen.
Opinie | Amusenovember 2023AA20230822
O.L. van Daalen
De Snowden-onthullingen haalden niet alleen wereldwijd de media en het parlementair debat. Ze leidden zelfs tot een Nederlandse rechtszaak over communicatieprivacy. Een principiële rechtszaak over burgerrechtenactivisme, surveillance en politieke intrige, met een verrassende, maar ook teleurstellende uitkomst. Dit moet je weten.
Verdieping | Verdiepend artikelapril 2015AA20150287
D.J.G. Visser
Hoge Raad 14 juni 2013, nr. 12/01825, ECLI:NL:HR:2013:CA2788 (Cruijff/Tirion)
Annotaties en wetgeving | Annotatienovember 2013AA20130846
C.E. Ruers, J.J. Wolfhagen
Opinie | Redactioneeloktober 2010AA20100677
R.M. Gellert
Deze bijdrage geeft een overzicht van dark patterns (het ontwerpen van digitale interfaces om het besluitvormingsvermogen van gebruikers negatief te beïnvloeden) en van twee doorlopende strategieën voor het reguleren daarvan. De eerste strategie bestaat uit het aannemen van technologiespecifieke bepalingen, terwijl de tweede strategie de tegenovergestelde benadering volgt door de wettelijke erkenning van wat tot nu toe bestond als een soort ‘metaprincipe’: het autonomiebeginsel. In die zin roepen dark patterns niet slechts vraagstukken omtrent het reguleren van technologie op. Ze kunnen mogelijk ook leiden tot een herwaardering van fundamentele (juridische) vragen.
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2023AA20230729
A.E.M. Leijten
Mensenrechten zijn overal. Dit leidt soms tot ongemak over de rol van de rechter in combinatie met de centrale plaats van het EVRM. Deze bijdrage zorgt voor een beter begrip van de ontwikkeling van mensenrechten in het licht van de veranderde taakopvatting van de overheid. Voor een groter aandeel in deze ontwikkeling zijn zowel de Nederlandse rechter als de wetgever en het bestuur aan zet.
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2020AA20200901
L.E. van Oploo
Geestelijke verzorging tijdens de tenuitvoerlegging van sancties krijgt vorm door middel van begeleiding bij het belijden en beleven van godsdienst of levensovertuiging. In deze bijdrage wordt verkend of de menselijke geest gedurende een periode van detentie niet op méér gebieden verzorging verdient en, indien dat zo is, op welke manier dat juridisch gestalte zou kunnen krijgen.
Rode draad | Recht & Geestdecember 2021AA20211128
S.B. Boekema
De uithuisplaatsing van een pasgeboren kind is een vergaande en ingrijpende maatregel. Desondanks vinden in Nederland regelmatig zogenaamde ‘uitbuikplaatsingen’ plaats. Deze kinderbeschermingsmaatregel is niet vrij van kritiek en ook het EHRM is streng ten aanzien van dit onderwerp. In dit artikel wordt bekeken hoe de uithuisplaatsing van pasgeborenen in Nederland juridisch wordt onderbouwd en in hoeverre dit aansluit op de jurisprudentie van het EHRM.
Opinie | Opiniërend artikelseptember 2021AA20210822
W. Sorgdrager
Het machtsevenwicht van de trias politica is geen statisch gegeven. De machten verschuiven ten opzichte van elkaar. Lange tijd is de rechter gezien als de zwakste van deze staatsmachten, maar door de toegenomen mondigheid van de burger worden meer vragen aan de rechter voorgelegd. De rechter moet daarop responderen. In die respons speelt ook de toetsing aan het internationale recht een grote rol. Deze veranderende positie van de rechter kan nu niet meer als de ‘zwakste’ van de drie staatsmachten beschouwd worden. Dat schuurt wel eens.
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2020AA20200874
Wanneer een been moet worden geamputeerd, blijven patiënten daar rechten over hebben. Dat resulteert erin dat zij hun been mogen begraven, cremeren of mee naar huis nemen. Anders dan nu gewoon is, zouden artsen iedere amputatiepatiënt moeten wijzen op deze mogelijkheden, op grond van goederen-, gezondheids- en mensenrechtelijke overwegingen. 
In deze amuse illustreert Lisette ten Haaf hoe het recht worstelt om de steeds complexer wordende realiteit van voortplanting in te passen in bestaande juridische begrippen. 
Deze bijdrage geeft een overzicht van dark patterns (het ontwerpen van digitale interfaces om het besluitvormingsvermogen van gebruikers negatief te beïnvloeden) en van twee doorlopende strategieën voor het reguleren daarvan. De eerste strategie bestaat uit het aannemen van technologiespecifieke bepalingen, terwijl de tweede strategie de tegenovergestelde benadering volgt door de wettelijke erkenning van wat tot nu toe bestond als een soort ‘metaprincipe’: het autonomiebeginsel. In die zin roepen dark patterns niet slechts vraagstukken omtrent het reguleren van technologie op. Ze kunnen mogelijk ook leiden tot een herwaardering van fundamentele (juridische) vragen. 
Mensenrechten zijn overal. Dit leidt soms tot ongemak over de rol van de rechter in combinatie met de centrale plaats van het EVRM. Deze bijdrage zorgt voor een beter begrip van de ontwikkeling van mensenrechten in het licht van de veranderde taakopvatting van de overheid. Voor een groter aandeel in deze ontwikkeling zijn zowel de Nederlandse rechter als de wetgever en het bestuur aan zet. 
De uithuisplaatsing van een pasgeboren kind is een vergaande en ingrijpende maatregel. Desondanks vinden in Nederland regelmatig zogenaamde ‘uitbuikplaatsingen’ plaats. Deze kinderbeschermingsmaatregel is niet vrij van kritiek en ook het EHRM is streng ten aanzien van dit onderwerp. In dit artikel wordt bekeken hoe de uithuisplaatsing van pasgeborenen in Nederland juridisch wordt onderbouwd en in hoeverre dit aansluit op de jurisprudentie van het EHRM. 
Het machtsevenwicht van de trias politica is geen statisch gegeven. De machten verschuiven ten opzichte van elkaar. Lange tijd is de rechter gezien als de zwakste van deze staatsmachten, maar door de toegenomen mondigheid van de burger worden meer vragen aan de rechter voorgelegd. De rechter moet daarop responderen. In die respons speelt ook de toetsing aan het internationale recht een grote rol. Deze veranderende positie van de rechter kan nu niet meer als de ‘zwakste’ van de drie staatsmachten beschouwd worden. Dat schuurt wel eens. 
