Recht met een glimlach
1 Tegen de kerst is het vaak raak. ‘Welk boek kan ik mijn neefje Olivier geven? Bij voorkeur juridisch, maar het moet wel lichte kost zijn.’ Elders pleeg ik de wat zwaardere publicaties van het afgelopen jaar aan te geven. Een deskundige jury haalt daar dan één publicatie uit naar voren. In dit blad zal ik zelf een keuze maken en die valt dit jaar op het boekje Rechtszaken met een glimlach, een reeks columns van de Haagse advocaat Raymond de Mooij, verschenen bij Boom (Den Haag 2016, 210 p.).
2 Een vrouw krijgt van haar minnaar voor een schijntje een flat te huur. Na het overlijden van de minnaar wil diens zoon een einde aan de huurovereenkomst maken op grond van onvoorziene omstandigheden. De vrouw verzet zich bij monde van haar raadsman mr. De Mooij. De zoon houdt voet bij stuk. Maar de kantonrechter ziet het anders: ‘In deze gevoelige familiaire aangelegenheid ligt een schikking voor de hand. Ik geef eiser mee dat het verweer van gedaagde mij niet ongegrond voorkomt. Ik stel voor dat u de lunch benut voor een goed gesprek.’ Aldus geschiedde.
3 Stedenbouwkundigen hadden in de jaren tachtig bedacht dat in nieuwe stadswijken ouderen en jongeren door elkaar moesten wonen. Een jaar of zes geleden kwamen er klachten van de ouderen. Die werden uiteindelijk opgelost met het plaatsen van geluidswerende wanden en het leggen van rubbertegels. Niemand klaagde nog, behalve de familie Telkamp. In de procedure wees mr. De Mooij op het feit dat geluiden van spelende kinderen nu eenmaal bij het leven in een grote stad horen. En dat de vordering was verjaard, immers de eerste klachten dateren van meer dan zes jaar leden. Dat vond ook de rechter. De man legde de uitkomst van de rechtszaak uit aan zijn vrouw: ‘Els. We zijn helaas verjaard.’
4 Mevrouw koopt voor € 1,2 miljoen een half paard, Schwarzenegger genaamd, dat meedoet aan internationale dressuurwedstrijden en tevens als dekhengst wordt ingezet. Maar in plaats van een dressuurpaard in topconditie krijgt koopster een terminale knol geleverd. Helaas voor haar wordt haar vordering afgewezen. Zij had van de rechter moeten informeren bij gedaagde en haar halve paard op voorhand moeten laten onderzoeken.
5 Een zeer omvangrijke vrouw belt wegens ondraaglijke pijn aan de dunne darm 112. De ambulance is snel ter plaatse, maar mevrouw heeft zulke brede heupen dat de broeders haar de trap niet af krijgen. Dan maar de balustrade van het balkon vernield. En wie moest de kosten hiervan ad € 13.400 excl. btw betalen? De kantonrechter is hier duidelijk over: ‘Het had gezien haar gewicht op de weg van de huurster gelegen om ter voorkoming van de geschetste problemen preventieve maatregelen te nemen. Nu zij dat heeft nagelaten, dient zij de corresponderende schade te dragen.’
6 In een zaak van afgebroken onderhandelingen stelde een van de partijen: ‘Het gaat om de mindset van partijen, Edelachtbare. We zijn op een punt aangeland dat er doorgepakt moet worden en nu krijgt Perquin koude voeten, terwijl er sprake is van een win-winsituatie die uitgenut moet worden.’ Zijn advocaat deed ook nog een duit in het zakje: ‘Edelachtbare, ik verzoek u de Haviltex-criteria toe te passen en de bedoeling van partijen te bestuderen.’ Maar de kortgedingrechter had genoeg gehoord: ‘Mijnheer Terborg. Ik heb vandaag ter zitting kunnen constateren dat u een intelligente, welbespraakte man bent, met een enorme zakelijke ervaring en expertise. Met deze bagage had het voor de hand gelegen dat u de vermeende overeenkomst met de heer Perquin met een enkel woord zou hebben bevestigd. Nu zie ik slechts e-mails met vragen en voorwaarden. Dat is onvoldoende. Ik zal uw vorderingen afwijzen.’
7 Het zijn allemaal korte verhalen van De Mooij, door uw columnist met het oog op de ruimte nog wat bekort. Niet alles aan de verhalen is leuk. Dat het animeermeisje Patricia rechten studeert in Utrecht, moet kunnen. Minder prettig vind ik zinnen als ‘De vrouw was begin zestig en nog steeds aantrekkelijk’ of ‘Rechter mr Libel was niet alleen erg mooi, maar ze had zich bovendien zeer goed verdiept in de liftenproblematiek’. Er zijn ook alternatieven. Zoals De rechtbank en de stad van Ton van den Brandt (Amsterdam: Bas Lubberhuizen 2006, 247 p.).
Deze column is verschenen in het Ars Aequi decembernummer 2017.