Shop
Resultaat 12757–12768 van de 12933 resultaten wordt getoond
White and another v Jones and another
W.S.M. Lloyd-Schut
United Kingdom House of Lords (UKHL) 16 februari 1995 (White and another v Jones and another) Noot bij een uitspraak van het Engels House of Lords in het kader van de Rode draad over 'beroepsaansprakelijkheid' waarbij de aansprakelijkheid van de advocaat centraal staat die aansprakelijk wordt gehouden voor de schade die voortvloeit uit het feit dat de advocaat niet tijdig een testament van de overleden erflater heeft opgesteld. Zie de volledige uitspraak: White and another v Jones and another
Annotaties en wetgeving | Annotatie
juli 1995
AA19950622
Het kunstwerk Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue III van Barnett Newman werd in 1986 door bezoeker aan het Stedelijk Museum aan flarden gesneden. Een regelrechte ramp voor de kunstwereld. Dit kunstwerk moest dan ook koste wat het kost worden hersteld en behouden blijven voor de toekomstige generaties. Het doek werd daarom voor restauratie verscheept naar Amerika. Toen voltrok zich wellicht een nog veel grotere ramp. De restaurateur bleek het kunstwerk niet volgens de vaste rituelen te hebben benaderd. Nee, in plaats van zorgvuldig herstel met gebruik van originele kleuren en materialen, bracht Goldreyer met een verfrollertje en wat ‘gewoon rode verf’ het kleurenspektakel weer in evenwicht. Kunstcritici spreken er tot op de dag van vandaag schande van. De geschiedenis van Newmans meesterwerk, roept associaties op met de voortdurende discussie over de herziening van ons duaal en preventieve ontslagstelsel. 
De kritische adviezen van de Hoge Colleges van Staat over de wetgeving die aan de basis lag van de toeslagenaffaire hebben regering en Tweede Kamer niet (tijdig) op andere gedachten kunnen brengen. Dit roept de vraag op in hoeverre de adviezen van deze colleges meer in het algemeen het verschil kunnen maken wanneer kritiek en tegenmacht het meest nodig zijn. 
Klimaatrechtvaardigheid dwingt ons na te denken over het subject van rechtvaardigheid. Mensen overal ter wereld, niet-menselijke dieren, de natuur en toekomstige generaties worden in de discussie over klimaatrechtvaardigheid genoemd als potentiële gerechtigden van rechtvaardigheid. Deze bijdrage richt zich op deze vele mogelijke subjecten van rechtvaardigheid. Ik introduceer een opvatting van rechtvaardigheid die de noodzaak van gelijke participatie van alle betrokkenen in het politieke debat over rechtvaardigheid benadrukt. Vervolgens spits ik mijn onderzoek toe op toekomstige generaties. Deze invalshoek laat duidelijk zien wat de fundamentele uitdaging is van rechtvaardigheid. Ik sluit af met een aantal concrete oplossingen. 
Naar aanleiding van de collectieve schikking in de Staatsloterij-zaak gaat de auteur in op schikkingen in massaschadezaken waarbij schadevergoeding in natura wordt toegekend. Zij gaat op zoek naar omstandigheden die kunnen bijdragen aan de totstandkoming van een dergelijke schikking, en de waarborgen die daarbij (zouden moeten) gelden om misbruik of ‘Amerikaanse toestanden’ tegen te gaan. Resultaat 12757–12768 van de 12933 resultaten wordt getoond