Resultaat 1165–1176 van de 1192 resultaten wordt getoond
J. van Ees
Met ingang van 1 september 1989 trad in werking de Wet van 5 februari 1986, houdende nieuwe wettelijke regeling inzake het vervaardigen, verhandelen, vervoeren, voorhanden hebben, dragen, enzovoort van wapens en munitie (Wet wapens en munitie). De nieuwe wet bevat een administratief stelsel waarmee wordt beoogd het legale wapenbezit zo veel mogelijk te beheersen. Verder bevat de nieuwe wet ruime bevoegdheden voor de toezichthoudende ambtenaren, teneinde hen de mogelijkheden te bieden voor een zo effectief mogelijke bestrijding van het illegale wapenbezit. De ontwikkeling die de voorstellen met betrekking tot deze bevoegdheden tijdens de parlementaire behandeling hebben doorgemaakt, is een interessante. Op die ontwikkeling wordt in dit artikel kort teruggeblikt. Ook wordt er aandacht besteed de inhoud en systematiek van de WWM en het toezicht op de naleving van de WWM;
Annotaties en wetgeving | Wetgevingnovember 1989AA19890929
J. de Hullu
Hoge Raad 16 februari 1993, nr. 93.235, ECLI:NL:HR:1993:AD1828 In een zaak die over heling gaat komen twee aspecten van het materiële strafrecht aan de orde. Ten eerste is het de vraag of er met de wijziging van de regels rondom heling sprake is van een wijziging in de strafbaarheid van de gedraging. Ten tweede dient te worden uitgemaakt of onder het bestanddeel 'wetende dat' ook voorwaardelijk opzet geschaard kan worden. In de noot wordt dieper op het leerstuk van voorwaardelijk opzet ingegaan.
Annotaties en wetgeving | Annotatiejuni 1993AA19930491
A. Karapetian, R.E. de Vries
In de eerste aflevering van de Blauwe Pagina’s ‘Liever kwijt dan rijk’ roepen Arpi Karapetian & Robin de Vries de wetgever, auteurs en rechtspraktijk op om voortaan niet meer te spreken van faillissementsfraude, maar van insolventiefraude.
Blauwe pagina's | Liever kwijt dan rijkjanuari 2023AA20230004
W.G. Schimmel-Bonder
In dit artikel worden de veranderingen in het Wetboek van Strafrecht ten aanzien van de verbodsbepalingen op discriminatie besproken. Aan de orde komen de voorgeschiedenis, het wetsvoorstel, enkele wettelijke begrippen, de term discrimineren en de verhouding tussen misdrijf en overtreding bij discriminatie.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingjuli 1992AA19920414
E.G.C. Rassin
De politie doet veelvuldig een beroep op de verklaringen van getuigen en verdachten. Maar inmiddels is duidelijk dat dergelijke verklaringen lang niet altijd betrouwbaar zijn. Hoe groot is dit probleem? En draagt de politie onbedoeld zelf bij aan de onjuistheid van verklaringen, zoals geimpliceerd in de termen ‘overaangifte’ en ‘overbekentenis’?
Perspectief | Perspectiefartikelfebruari 2013AA20130166
M. Kessler
Onlangs zijn twee wetten tot stand gekomen die wijziging brengen in de herzieningsprocedure in strafzaken als voorzien in het Wetboek van Strafvordering. Het betreft de Wet hervorming herziening ten voordele en de Wet herziening ten nadele. De eerste wet moderniseert de procedure op grond waarvan onherroepelijke veroordelingen ten voordele van de veroordeelde kunnen worden herzien. De tweede wet voegt daaraan een regeling toe volgens welke onherroepelijke vrijspraken ten nadele van de vrijgesproken persoon kunnen worden herzien. In deze bijdrage worden de belangrijkste wijzigingen besproken die door de genoemde wetten in het Wetboek van Strafvordering zijn of worden doorgevoerd.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingseptember 2013AA20130691
R.E. van Galen-Herrmann
In dit artikel wordt ingegaan op een wetswijziging waarbij het Wetboek van Strafvordering werd gewijzigd ten aanzien van het bezwaarschrift tegen een dagvaarding. De wetswijziging strekt er toe vertraging in de voortgang van het strafproces tengevolge van de indiening van een dergelijk bezwaarschrift zo veel mogelijk te voorkomen. Met het oog daarop is de bepaling in het Wetboek van Strafvordering dat de indiening van het bezwaarschrift de dagvaarding, van rechtswege doet vervallen, geschrapt. Voorts zijn hoger beroep en beroep in cassatie voor de verdachte wiens bezwaarschrift door de rechtbank is afgewezen, uitgesloten. Tegen afwijzing van zijn bezwaarschrift door het gerechtshof na het instellen van hoger beroep door de officier van justitie, staat voor de verdachte beroep in cassatie open.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingfebruari 1989AA19890142
J.T.J Struyker Boudier
Op 1 april 2012 is een aantal belangrijke wijzigingen van met name de regeling van voorwaardelijke veroordeling en daarnaast ook de regeling van voorwaardelijke invrijheidstelling in het Wetboek van Strafrecht in werking getreden. Mr.drs. Struyker Boudier belicht in deze bijdrage deze wijzingingen.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingjuni 2012AA20120474
T.M. Schalken
In dit opiniërende artikel wordt naar aanleiding van het Tjoelker-arrest (HR 2 november 1999, NJ 2000, 174) ingegaan op de wijzinging van de tenlastelegging in hoger beroep en de mogelijk strijd daardoor met het ne bis in idem-beginsel en de goede procesorde.
Opinie | Opiniërend artikel | Overig | Rode draad | Rechstmiddelenmaart 2001AA20010150
F.D. van Asbeck
In dit artikel wordt de wijziging van het wetboek van strafvordering besproken waarbij het rapport 'Recht in vorm' wordt besproken waarin de schending van vormvoorschriften en de gevolgen daarvan worden onderzocht.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingjuni 1996AA19960434
R. Glas
Over particuliere beveiliging, een onderwerp dat op oneigenlijke wijze wordt geregeld in de Wet op de Weerkorpsen, is vooral de laatste twee decennia veel te doen geweest. Sceptici zien het als een fenomeen dat ongecontroleerde inbreuk maakt op de persoonlijke levenssfeer van burgers. Voorstanders menen dat het een adequaat middel is ter bestrijding van vooral kleine criminaliteit. De waarheid ligt waarschijnlijk ergens in het midden. Aan de hand van het onlangs ingediende voorstel tot wijziging van de Wet op de Weerkorpsen wordt hieronder ingegaan op de verhouding van de particuliere beveiliging ten opzichte van de politie.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingapril 1990AA19900222
J.M. Barendrecht
In deze column wordt ingegaan op principiële processen zoals het proces tegen Wilders waarin de vrijheid van meningsuiting ter discussie staat en de oudere euthanasieprocessen tegen artsen. Barendrecht betoogt dat het klassieke strafproces zich niet voor dit soort procedures leent maar dat er sprake moet zijn van een ander proces waarin de ware motieven en gevoelens van verdachte en slachtoffers naar voren komen.
Opinie | Columnmei 2009AA20090331
In de eerste aflevering van de Blauwe Pagina’s ‘Liever kwijt dan rijk’ roepen Arpi Karapetian & Robin de Vries de wetgever, auteurs en rechtspraktijk op om voortaan niet meer te spreken van faillissementsfraude, maar van insolventiefraude. 
De politie doet veelvuldig een beroep op de verklaringen van getuigen en verdachten. Maar inmiddels is duidelijk dat dergelijke verklaringen lang niet altijd betrouwbaar zijn. Hoe groot is dit probleem? En draagt de politie onbedoeld zelf bij aan de onjuistheid van verklaringen, zoals geimpliceerd in de termen ‘overaangifte’ en ‘overbekentenis’? 
