Een reaktie: Rassendiscriminatie, ruime interpretatie en rijke fantasie

Het is een tamelijk doorzichtige discussiemethode. Je vat welwillend de argumenten van de opponent samen, je geeft in die ‘samenvatting’ datgene weer wat deze nu juist niet gezegd heeft en levert daar de nodige kritiek op. De echte argumenten van de discussiepartner verdwijnen onder tafel. Ik werd met dit bedenkelijke fenomeen geconfronteerd in de reactie van mr. L.A. Geelhoed op mijn twijfels ten aanzien van de wezenlijke  verbetering die de recente wijziging in art. 429 qua ter Sr. van ‘achterstellen wegens ras’ in ‘onderscheid maken wegens ras’ zou hebben betekend (AA 1982, p. 302 v.)