Dienstverlening in het Wetboek van Strafrecht

Op 1 december 1989 trad de Wet houdende aanvulling van het Wetboek van Strafrecht met de straf van onbetaalde arbeid in werking. Dienstverlening krijgt zo als hoofdstraf een plaats in het Wetboek van Strafrecht. In dit artikel worden de hoofdlijnen van de wet besproken. Het doel van de wet is om de korte onvoorwaardelijke vrijheidsstraf terug te dringen wegens de bezwaren die er aan kleven. Bovendien neemt zo de druk op de capaciteit van het gevangeniswezen af. De kwalificatie als hoofdstraf is lange tijd punt van discussie geweest. Deze discussie en de modellen van hantering van de dienstverlening worden uitgebreid besproken. Daarnaast wordt de verenigbaarheid van de nieuwe wet met internationale verdragen en dwangarbeid besproken. Ook de maximale duur van de te vervangen vrijheidsstraf en het maximum aantal uren dienstverlening komt ter sprake. Ten slotte licht dit artikel toe hoe de organisatie van de dienstverlening is opgezet.