We openen het collegejaar met het luiden van een klok. Door de Wet bescherming klokkenluiders lijkt de arbeidsrechtelijke situatie van klokkenluiders in Nederland te zijn veranderd, maar worden ze daadwerkelijk beter beschermd? Die vraag wordt in het septembernummer door student Mark Steijns beantwoord. Artificiële intelligentie maakt het mogelijk de menselijke stem geheel waarheidsgetrouw na te bootsen. Student Etienne Valk bespreekt de mogelijkheden om ter bescherming van het stemgeluid aansluiting te vinden bij het portretrecht. Het begrip ‘menselijke maat’ wordt vaak op een juridische en politieke wijze ingevuld. Thomas de Jong presenteert aan de hand van het denken van Emmanuel Levinas en Jacques Derrida een alternatieve opvatting van de menselijke maat. En op 1 januari 2024 treedt de Omgevingswet in werking. Gerrit van der Veen bespreelt achtergronden, doelstellingen, totstandkomingsgeschiedenis en inhoud van de Omgevingswet, gevolgd door mogelijke pijnpunten en kritiek op de wet of onderdelen daarvan.

Verder pleit Viola Bex-Reimert in het septembernummer voor een grotere rol van deskundigen bij de beoordeling van de geloofwaardigheid van bekeerlingen en Jeroen ten Voorde bekijkt het voorstel om het maken en hebben van verborgen ruimten in transportmiddelen strafbaar te stellen, meer in het bijzonder het mensbeeld dat in het voorstel opdoemt en het nut ervan voor het te beschermen belang. Het transparantieraamwerk probeert de beschikbaarheid van duurzaamheidsinformatie te vergroten en duurzaamheidsinformatie te standaardiseren, maar, zo legt Jelle van Dijk uit, het raamwerk is voor verbetering vatbaar. Een AA-artikel van Jacobine van den Brink & Rolf Ortlep (AA20220058) leidde tot een rondetafelgesprek over het belang van juridisch-dogmatisch onderzoek op de hoofdgebieden van het Nederlandse recht. Yacintha Habicht & Manon Hermans doen verslag in het septembernummer. En hoe kan ChatGPT op een verantwoorde manier worden ingezet in het juridisch onderwijs? Anna van Duin geeft aan waarom docenten en studenten met elkaar in gesprek moeten over de mogelijkheden en beperkingen van generatieve AI.

In de Rode Draad ‘Snijvlakken & Kruisbestuivingen’ legt Daan Doorenbos uit dat de autonome invulling van het begrip ‘rechtspersoon’ in het strafrecht leidt tot dishamonie met andere rechtsgebieden en op de Blauwe Pagina’s is Ruben Hollemans roulerende rechters-commissarissen liever kwijt dan rijk. Verder gaat Ronald Tinnevelt in op het onderwerp van zijn oratie ‘Rechtsstaat: kwetsbaar en weerbaar’. Hij toont toont hoe een bepaald beeld van de rechtsstaat ons blikveld domineert en daarmee tot een eenzijdige kijk leidt. Dit en nog veel meer is te vinden in het septembernummer van Ars Aequi!