Toont alle 6 resultaten
R.W. Rijgersberg, C.N.J. de Vey Mestdagh
Het internet heeft een communicatierevolutie teweeggebracht, en ook ingrijpende gevolgen gehad voor de van oudsher grote invloed van staten op de regulering van de publieke communicatie-infrastructuur. De invloed van staten op de infrastructurele inrichting van het internet blijkt aanzienlijk kleiner dan traditioneel het geval was ten aanzien van soortgelijke publieke infrastructuren. Dit artikel behandelt de technische kenmerken van het internet die hiervoor verantwoordelijk zijn en laat zien waarom de staat zich op het internet van traditionele monopolist op het gebied van de regulering van publieke communicatie-infrastructuren heeft ontwikkeld tot slechts een belangenbehartiger onder velen.
Bijzonder nummer | Internet & recht | Verdieping | Studentartikeljuli 2008AA20080505
H.G. van de Bunt
Toezichthouders kunnen het nooit goed doen. In een periode van crisis wordt er op gewezen dat zij gefaald hebben. Zij zouden de crisis te laat onderkend hebben,waardoor de risico’s niet tijdig gepareerd zijn. In goede tijden worden toezichthouders bekritiseerd door organisaties en burgers die de regeldruk te hoog vinden en de controles meer dan beu zijn.
Opinie | Amusefebruari 2009AA20090088
C.A. Hage
In toenemende mate worden publiekrechtelijke toezichthouders belast met het toezicht op belangrijke onderdelen van het burgerlijk recht. Privaatrecht en publiekrecht kennen echter verschillende doelstellingen en verschillende handhavingsmiddelen. In mijn proefschrift staan met name de volgende vragen centraal: welke regels van privaatrechtelijke aard worden publiekrechtelijk gehandhaafd? En in hoeverre leent het privaatrecht zich voor handhaving met bestuursrechtelijke middelen? In deze bijdrage enkele resultaten.
Literatuur | Proefschriftbijdrageseptember 2018AA20180756
maart 2008
N.A.N.M. van Eijk
A.C. Hendriks
De kwaliteit en veiligheid van de gezondheidszorg staan sinds enkele jaren in het middelpunt van de belangstelling. Hoewel het thans primair aan ‘het veld’ is om het begrip ‘goede zorg’ in te kleuren, blijft er een belangrijke rol weggelegd voor de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) om toe te zien op de kwaliteit en veiligheid van de zorg. De wijze waarop de IGZ inkleuring geeft aan haar toezichthoudende taak roept diverse juridische vragen op. Hierin weerspiegelt zich het dilemma van subsidiaire toezichthouder en moderne, pro-actieve handhavingsorganisatie.
Bijzonder nummer | Gezondheidsrechtjuli 2011AA20110528
D. Busch, S.A.M. Keunen
Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ EU) 4 oktober 2018, ECLI:EU:C:2018:807 (Nikolay Kantarev/Balgarska Narodna Banka) Artikel 1:25d Wft beperkt de aansprakelijkheid van onze financiële toezichthouders AFM en DNB tot gevallen waarin de schade in belangrijke mate het gevolg is van opzet of grove schuld. Gaat dit verder dan de ‘voldoende gekwalificeerde schending’ die het Unierecht als voorwaarde voor lidstaataansprakelijkheid stelt? De thans ter bespreking voorliggende uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie is voor de beantwoording van deze vraag van rechtstreeks belang.
Annotaties en wetgeving | Annotatiejanuari 2019AA20190059
Toezichthouders kunnen het nooit goed doen. In een periode van crisis wordt er op gewezen dat zij gefaald hebben. Zij zouden de crisis te laat onderkend hebben,waardoor de risico’s niet tijdig gepareerd zijn. In goede tijden worden toezichthouders bekritiseerd door organisaties en burgers die de regeldruk te hoog vinden en de controles meer dan beu zijn. 
