Toont alle 3 resultaten
B.P. Vermeulen
Bij het plannen van nieuwe, door de overheid te bekostigen scholen is de richting van de beoogde school, de godsdienstige, levensbeschouwelijke of neutrale grondslag, een dominante factor. Deze richtinggebonden planning staat echter onder kritiek, nu daarmee één specifiek keuzemotief doorslaggevend geacht wordt. Daarmee zouden andere schoolkeuzemotieven en initiatieven onvoldoende tot hun recht komen, en is er een spanningsveld met de eis van overheidsneutraliteit. Dit artikel bespreekt de relevante historie van de scholenplanning, de kanttekeningen bij het bestaande stelsel en het alternatief van de richtingvrije planning, neergelegd in het recente voorstel van een Wet meer ruimte voor nieuwe scholen.
Opinie | Opiniërend artikeljanuari 2019AA20190020
J.P. Dikker
Telkens wanneer de media aandacht besteden aan een rechtszaak die ouders tegen de school van hun kind hebben aangespannen voor schijnbaar klein leed, wordt vaak klakkeloos de conclusie getrokken dat in het onderwijs een claimcultuur heerst. In dit artikel wordt aan de hand van een beschrijving van de rechtsbescherming van onderwijsdeelnemers en een inventarisatie van de meest voorkomende vorderingen die tegen onderwijsinstellingen worden ingesteld, onderzocht of in het onderwijs van een claimcultuur kan worden gesproken.
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2019AA20190765
R. van Schoonhoven
Er is flink wat beweging rond artikel 23 Grondwet. Zo komt de wetgever recent tot nieuwe invullingen van de bescherming die bijzondere scholen toekomt op basis van de ‘vrijheid van richting’. En er gaan stemmen op om het ‘recht op onderwijs’ van leerlingen en studenten onder te brengen in het artikel, daar waar claims op dat recht nu nog vooral worden gebaseerd op het EVRM. In deze bijdrage zet ik beide tendensen uiteen en geef ik aan dat er een opdracht ligt voor het constitutioneel onderwijsrecht om te komen met antwoorden op nieuwe vragen.
Verdieping | Verdiepend artikelnovember 2021AA20211001
Bij het plannen van nieuwe, door de overheid te bekostigen scholen is de richting van de beoogde school, de godsdienstige, levensbeschouwelijke of neutrale grondslag, een dominante factor. Deze richtinggebonden planning staat echter onder kritiek, nu daarmee één specifiek keuzemotief doorslaggevend geacht wordt. Daarmee zouden andere schoolkeuzemotieven en initiatieven onvoldoende tot hun recht komen, en is er een spanningsveld met de eis van overheidsneutraliteit. Dit artikel bespreekt de relevante historie van de scholenplanning, de kanttekeningen bij het bestaande stelsel en het alternatief van de richtingvrije planning, neergelegd in het recente voorstel van een Wet meer ruimte voor nieuwe scholen. 
Telkens wanneer de media aandacht besteden aan een rechtszaak die ouders tegen de school van hun kind hebben aangespannen voor schijnbaar klein leed, wordt vaak klakkeloos de conclusie getrokken dat in het onderwijs een claimcultuur heerst. In dit artikel wordt aan de hand van een beschrijving van de rechtsbescherming van onderwijsdeelnemers en een inventarisatie van de meest voorkomende vorderingen die tegen onderwijsinstellingen worden ingesteld, onderzocht of in het onderwijs van een claimcultuur kan worden gesproken. 
