Toont alle 6 resultaten

Ben ik mijn been, heb ik mijn been, waar is mijn been?

Naar een radicale keuzevrijheid na amputatie

R.I.C. Baart, B. Jansen

Post thumbnail Wanneer een been moet worden geamputeerd, blijven patiënten daar rechten over hebben. Dat resulteert erin dat zij hun been mogen begraven, cremeren of mee naar huis nemen. Anders dan nu gewoon is, zouden artsen iedere amputatiepatiënt moeten wijzen op deze mogelijkheden, op grond van goederen-, gezondheids- en mensenrechtelijke overwegingen.

Verdieping | Verdiepend artikel
januari 2020
AA20200009

september 1993

Katern 48: Vrouw en recht

H. Verrijn Stuart

september 1994

Katern 52: Strafrecht

C.H. Brants

september 1994

Katern 52: Vrouw en recht

H. Verrijn Stuart

Nogmaals de tongzoen

N. Rozemond

Hoge Raad 26 november 2013, nr. 12/05539, ECLI:NL:HR:2013:1431, NJ 2014/62 m.nt. N. Keijzer (vervolg op Hoge Raad 12 maart 2013, ECLI:NL:HR:2013:BZ2653, NJ 2013/437 m.nt. N. Keijzer, AA 2013, p. 839-845 m.nt. N. Rozemond (1AA20130839))

Annotaties en wetgeving | Annotatie
april 2014
AA20140291

Zelfmoord in de common law

Over het menselijk lichaam en het vermogensrecht

J.E. Jansen

Post thumbnail

Tot 3 augustus 1961 was het plegen van zelfmoord in Engeland en Wales een strafbaar feit. Op die dag maakte section 1 van de Suicide Act aan deze toestand een einde. De strafbaarheid van zelfmoord leeft voort in het taalgebruik: to commit suicide, zelfmoord plegen. De bepaling uit 1961 is interessant omdat zij een schakel vormt tussen het moderne recht en de twee stelsels die juridische studenten sinds de Middeleeuwen bestudeerden, het Romeinse recht en het canonieke recht, en die tezamen verklaren waarom men in Nederland rechten studeert en niet recht, rechtsgeleerdheid, rechtskunde of rechtswetenschap.

Blauwe pagina's | Bijzondere bepalingen
oktober 2016
AA20160700

Toont alle 6 resultaten