C.P.L. van Woensel
Het bijzondere aan ‘Michiel de Ruyter-merken’ is dat een bekende figuur in de Nederlandse geschiedenis door iemand wordt toegeëigend voor exploitatiedoeleinden. Er is niet zomaar sprake van een logo, maar van een merk met een aan het cultureel erfgoed ontleende voorstelling. Mag dat zomaar? Kleven daar bezwaren aan? In het vervolg van deze bijdrage wordt ingegaan op de nog jonge en actuele thematiek van monopolisering van symbolen, culturele en andere.
Verdieping | Studentartikel
mei 2008
AA20080346
